การประเมินการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน: รายวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการอ่านและการเขียนในชีวิตประจำวัน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในการเรียนการสอนภาษาอังกฤษนั้น กระบวนการที่สำคัญและจำเป็น คือ การเตรียมรายวิชาที่เป็นที่ต้องการ ให้เหมาะสมและทันสมัยเพื่อช่วยในการพัฒนาความสามารถทางด้านภาษาอังกฤษของผู้เรียน ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่ผู้สอนภาษาอังกฤษจะต้องพัฒนาคุณภาพของรายวิชาที่สอนอย่างต่อเนื่อง งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อศึกษาข้อคิดเห็นของนักศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี ที่มีต่อรายวิชาพื้นฐานภาษาอังกฤษ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาชั้นปี 1และ 2 จำนวน 134 คน ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการอ่านเขียนในชีวิตประจำวัน ในภาคการศึกษาที่ 2 ปีการศึกษา 2563 เครื่องมือในการวิจัย คือ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างซึ่งใช้รวบรวมข้อมูลความคิดเห็นของนักศึกษาต่อรายวิชาทั้ง 6 ด้าน คือ วัตถุประสงค์รายวิชา หนังสือและสื่อการเรียน ผู้สอนและวิธีการสอน การวัดและประเมินผล สภาพแวดล้อมการเรียนและประโยชน์ของรายวิชา นอกจากนี้ยังมีการสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับปัญหาที่นักศึกษาพบในการเรียนรายวิชาการอ่านเขียนภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน ข้อมูลเชิงปริมาณที่ได้วิเคราะห์โดยการใช้สถิติเชิงพรรณนา ส่วนข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์โดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า นักศึกษามีความพอใจในการจัดการเรียนการสอนทุกด้านที่ระดับสูงยกเว้นด้านสภาพแวดล้อมการเรียนที่นักศึกษาประเมินในระดับปานกลาง ผลจากการสัมภาษณ์นักศึกษาได้ระบุปัญหาเรื่องสื่อ อุปกรณ์การเรียนการสอนในชั้นเรียนนั้นไม่เพียงพอ และจำนวนนักศึกษาในชั้นเรียนมีมากเกินไปทำให้ยากต่อการเข้าร่วมกิจกรรมในชั้นเรียน นอกจากนี้ ยังพบว่า นักศึกษามีความสามารถทางด้านภาษาอังกฤษที่แตกต่างกันมาก ซึ่งมีข้อเสนอแนะให้มหาวิทยาลัยเปิดรายวิชาที่เหมาะสมตามระดับความสามารถของนักศึกษาเพื่อการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษตามศักยภาพของนักศึกษา
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- ผู้เขียนต้องยินยอมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กองบรรณาธิการวารสารกำหนด และผู้เขียนต้องยินยอมให้บรรณาธิการ แก้ไขความสมบูรณ์ของบทความได้ในขั้นตอนสุดท้ายก่อนเผยแพร่
- ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารเทคโนโลยีภาคใต้คงไว้ซึ่งสิทธิ์ในการตีพิมพ์ครั้งแรก โดยเหตุที่บทความนี้ปรากฏในวารสารที่เข้าถึงได้จึงอนุญาตให้นำบทความไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา แต่มิใช่เพื่อการพาณิชย์
เอกสารอ้างอิง
Al-Subaiei, M.S. (2017). Challenges in mixed ability classes and strategies utilized by Eli teachers to cope with them. English Language Teaching, 10(6), 182-189.
Best, J. W. (1981). Research in Education (4th ed.). NJ: Prentice Hall.
Brown, D. J. (1986). Language Program Evaluation: A Synthesis of Existing Possibilities. Trends in Language Program Evaluation: Papers Presented at CULI’s First International Conference. Bangkok: Chulalongkorn.
Brown, H. D. (2000). Teaching by Principles: An Interactive Approach to Language Pedagogy (2nd ed.). New York: Longman.
Darasawang, P. (2007). English Language Teaching and Education in Thailand: A decade of Change. English in Southeast Asia: Varieties, Literacies and Literatures. Newcastle D. Prescott (ed.) Cambridge Scholars Publishing.
Doll, R.C. (1996). Curriculum Improvement (9th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Fleischman, H. L., & Williams, L. (1996). An Introduction to Program Evaluation for Classroom Teachers. Retrieved August 14, 2011, from http://teacher pathfinder. org/School/Assess/assess.html.
Foley, J. A. (2005). English in Thailand. RELC Journal, 36(2), 223–234.
Gbrich, C. (2007). Qualitative Data Analysis: An Introduction. London: Sage Publications.
Golafshani, N. (2003). Understanding reliability and validity in qualitative research. The Qualitative Report, 8(4), 597-606.
Jimakorn, P., & Singhasiri, W. (2006). Teachers’ beliefs concerning large-class english teaching at the university level. KMUTT Journal of Language Education, 9, 13-23.
Jinghui, S. (2019). English as a lingua franca: a new approach for English language teaching in China?. Chinese Journal of Applied Linguistics, 42(1), 113-135.
Madtathawee, J. (2011). An Evaluation of Fundamental English Reading and Writing Course Provided at Prince of Songkla University, Hatyai, Thailand (Master’s Thesis), Prince of Songkla University. [in Thai]
Noom u-ra, S. (2013). English-teaching problems in Thailand and Thai teachers’ professional development needs. English Language Teaching, 6(11), 139-147.
Nunan, D. (1985). Language Teaching Course Design: Trends and Issues. Adelaide: National Curriculum Resource Centre.
Phukanchana, T. (2018). Thai students’ demotivation and remotivation in an advanced EFL writing class: a case study of english major students at Ramkhamhaeng University. Ramkhamhaeng University Journal Humanities, 37(1), 47-72. [in Thai]
Rea-Dickins, P., & Grmaine, K. (1992). Evaluation. Oxford University Press.
Richards, J. (1984). Language curriculum development. RELC Journal, 15(1), 1-29.
Sinlarat, P. (1981). Principles and Methodologies in Teaching Higher Education Level. Bangkok: Thaiwattanapanich Company Ltd. [in Thai]
Tipmontree, S., & Tasanameelarp, A. (2019). Using role playing activities to improve Thai EFL students’ oral English communication skills. International Journal of Business and Society (IJBS), 21(3), 1215-1225. [in Thai]
Xerri, D. (2017). Using questionnaires in teacher research. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 90(3), 65–69.
Xu, Z. (2001). Problems and strategies of teaching English in large classes in the People’s Republic of China. In A. Herrmann and M. M. Kulski. (Eds.), Expanding Horizons in Teaching and Learning. Proceedings of the 10th Annual Teaching Learning Forum, 7-9. February 2001.Perth: Curtin University of Technology. http://lsn.curtin.edu.au/ tlf 2001/html
Weir, C., & Roberts, J. (1994). Evaluation in ELT. Oxford: Blackwell Publishers.
Zhou, J. (2017). English Teaching and Learning Problems in the General Program of Potisarnpittayakorn School (Master’s Thesis), Thammasat University.
