การท่องเที่ยวเชิงอาหาร กรณีศึกษา: ย่านเมืองเก่าสงขลา ตำบลบ่อยาง อำเภอเมืองสงขลา จังหวัดสงขลา

บทคัดย่อ

ผลผลิตทางวัฒนธรรมในย่านเมืองเก่าสงขลา ปรากฏขึ้นอย่างมีคุณค่าผ่านอาคารบ้านเรือน เอกลักษณ์เฉพาะตัวของรสชาติและสีสันของอาหาร แต่ยังไม่อาจกล่าวถึงและเป็นที่รู้จักในวงกว้างของนักท่องเที่ยวมากนัก บทความวิจัยเชิงคุณภาพนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณลักษณะและการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอาหารของย่านเมืองเก่าสงขลา ใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกแบบเจาะจง จำนวน 32 คน ประกอบด้วย ผู้ประกอบการร้านอาหาร ประธานชุมชน เจ้าหน้าที่สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬา จังหวัดสงขลา เจ้าหน้าที่ภาคีคนรักเมืองสงขลา และนักท่องเที่ยวชาวไทย ร่วมกับการศึกษาแนวคิดทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง จากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ และนำเสนอผลการวิจัยผ่านรูปแบบการพรรณนา ผลการวิจัย พบว่า คุณลักษณะการท่องเที่ยวเชิงอาหารมี 4 ประเด็น คือ (1) ความน่าดึงดูดใจ อาหารในย่านเมืองเก่าสงขลา มีรสชาติดี ใช้วัตถุดิบสดสะอาด ให้ความสำคัญกับหน้าตาอาหาร รวมถึงใช้ภาชนะที่เป็นเอกลักษณ์ (2) ความสะดวกในการเข้าถึงร้านอาหารในย่านเมืองเก่าสงขลามีช่องทางการขายทั้งแบบออฟไลน์และออนไลน์ มีการประชาสัมพันธ์ให้เป็นที่รู้จัก แต่เนื่องจากถนนคับแคบทำให้มีการสัญจรลำบากที่จอดรถจึงถือว่าเป็นปัญหา (3) ความประทับใจ ผู้ประกอบการสร้างความประทับใจผ่านการปรับแต่งร้านให้เข้ากับบริบทความเป็นย่านเมืองเก่า และ (4) การบริการร้านอาหารของย่านเมืองเก่าสงขลาในภาพรวมมีการบริการที่ดี และในส่วนของการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอาหารของย่านเมืองเก่าสงขลาจะเป็นการพัฒนา โดยผู้ประกอบการร้านอาหารของตัวเองเป็นหลักเพื่อช่วยดึงดูดนักท่องเที่ยว ทั้งนี้ยังมีการพัฒนาโดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เป็นการพัฒนาโดยการนำข้อมูลเชิงวิชาการและจัดทำกิจกรรมเพื่อการส่งเสริมการท่องเที่ยวมากขึ้น