การวางแผนและบริหารแผนพัฒนาจังหวัดแบบบูรณาการ: เปรียบเทียบระหว่างจังหวัดจันทบุรีกับจังหวัดระยอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ (1) เพื่อศึกษาทฤษฎีการพัฒนาประเทศและความเกี่ยวเนื่องกับการพัฒนาเชิงพื้นที่ที่เป็นพื้นฐานของแนวคิดในการพัฒนาจังหวัดแบบบูรณาการในประเทศไทย และ (2) เพื่อเปรียบเทียบการวางแผนยุทธศาสตร์: เปรียบเทียบระหว่างจังหวัดจันทบุรีกับจังหวัดระยอง การวิจัยเชิงคุณภาพสัมภาษณ์บุคคลสำคัญที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นมาเป็นไปของการวางแผนและการนำแผนพัฒนาจังหวัดแบบบูรณาการไปปฏิบัติจำนวน 30 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์เชิงเนื้อหา และการวิจัยเชิงปริมาณสำรวจในพื้นที่ของ 2 จังหวัด กลุ่มประชากรที่ใช้ คือ บุคลากรที่ปฏิบัติงานทั้งในส่วนภาครัฐและภาคเอกชนของจังหวัดจันทบุรีและจังหวัดระยองที่มีส่วนในการวางแผนและการนำแผนพัฒนาจังหวัดแบบบูรณาการไปสู่การปฏิบัติ จำนวน 250 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการศึกษา พบว่า การวางแผนพัฒนาจังหวัดแบบบูรณาการยึดทฤษฎีการวางแผนที่ต่อยอดลงมาจากระดับชาติ ถึงระดับพื้นที่ที่เน้นการบูรณาการและมีการจัดสรรงบประมาณ ประเภท อ้างอิงพื้นที่ให้แก่จังหวัดโดยตรง ในด้านลักษณะของแผน เป็นแผนพัฒนาปานกลางระยะ 4 ปี ที่เป็น Rolling Plan ทุกปีจังหวัดจะต้องเสนอแผนปฏิบัติราชการประจำปี เพื่อขอรับงบประมาณพร้อมกับการปรับปรุงแผนส่วนที่เหลือ ให้สอดคล้องกับสถานการณ์ และการนำโครงการตามยุทธศาสตร์ไปดำเนินการ เป็นหน้าที่ของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับยุทธศาสตร์ที่กำหนดไว้นั้น ๆ ซึ่งได้บริหารงานไปตามขั้นตอนของการบริหารงานเพื่อการพัฒนา ผลการเปรียบเทียบการวางแผนยุทธศาสตร์: เปรียบเทียบระหว่างจังหวัดจันทบุรีกับจังหวัดระยอง พบว่า (1) การกำหนดวิสัยทัศน์ ของจังหวัดจันทบุรีและจังหวัดระยองมีความคิดในการกำหนดวิสัยทัศน์ต่างกัน โดยจังหวัดจันทบุรียึดเอากิจกรรมหลักที่เป็นจุดเด่นของจังหวัดในทุกด้านมาเขียน ส่วนจังหวัดระยองยึดเอาแนวทางการพัฒนามาเขียน (2) การวางแผนประเด็นยุทธศาสตร์ พบว่า ทั้ง 2 จังหวัดได้กำหนดยุทธศาสตร์ไว้ 6 ด้านเหมือนกันและมีการกำหนดให้มีตัวชี้วัดในแต่ละยุทธศาสตร์ (3) การนำแผนยุทธศาสตร์ไปสู่การปฏิบัติ ของทั้ง 2 จังหวัดนั้นเป็นหน้าที่ของหน่วยงานที่ได้รับงบประมาณ และ (4) การประเมินผลยุทธศาสตร์ พบว่า ทั้ง 2 จังหวัดมีการรายงานผลตามระเบียบปฏิบัติสำนักงานจังหวัดซึ่งรับผิดชอบในการเป็นสำนักงานเลขานุการจัดทำแผนจังหวัด โดยจะรวบรวมข้อมูลจากหน่วยงานที่ได้รับงบประมาณไปดำเนินการแล้วนำมารวมเป็นหมวดหมู่และรายงานต่อคณะกรรมการนโยบายการบริหารแผนพัฒนากลุ่มจังหวัดและจังหวัดได้ทราบเป็นรายปี
Article Details
- ผู้เขียนต้องยินยอมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กองบรรณาธิการวารสารกำหนด และผู้เขียนต้องยินยอมให้บรรณาธิการ แก้ไขความสมบูรณ์ของบทความได้ในขั้นตอนสุดท้ายก่อนเผยแพร่
- ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารเทคโนโลยีภาคใต้คงไว้ซึ่งสิทธิ์ในการตีพิมพ์ครั้งแรก โดยเหตุที่บทความนี้ปรากฏในวารสารที่เข้าถึงได้จึงอนุญาตให้นำบทความไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา แต่มิใช่เพื่อการพาณิชย์
เอกสารอ้างอิง
Patmasiriwat, D. (2009). The Driving Force of Local Government Organizations for Good Public Service. Bangkok: Office of Health Promotion Fund. [in Thai]
Porter, M.E. (1980). Competitive Strategy: Techniques for Analyzing Industries and Competitors. New York: Free Press.
Powell, B. (2008). Making Poor Nation Rich: Entreneurship and the Process of Economic Development. Stanford: The Independent Institute, Stanford University Press.
Preston, P.W. (2000). Development Theory: An Introduction. Oxford: Blackwell
Publishers Ltd.
Waterston, A. (1965). Development Planning: Lessons of Experience. (Baltimore): The John Hopkins Press.
