ผลของโปรแกรมการส่งเสริมบทบาทครอบครัวต่อพฤติกรรมการดูแลของบิดา หรือมารดา ในการควบคุมน้ำหนักของเด็กวัยเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน ในเขต อำเภอปะเหลียน จังหวัดตรัง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการดูแลเด็กวัยเรียนของผู้ปกครองในการควบคุมน้ำหนักของเด็กวัยเรียนก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการส่งเสริมบทบาทครอบครัว ที่มีภาวะโภชนาการเกิน และระหว่างกลุ่มที่อยู่ในโปรแกรมฯ กับกลุ่มที่ได้รับการดูแลตามปกติ ในเขตอำเภอปะเหลียน จังหวัดตรัง กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ปกครองของเด็กวัยเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน จำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 30 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการส่งเสริมบทบาทครอบครัว กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ โปรแกรมการส่งเสริมบทบาทครอบครัว ที่ประกอบด้วยกิจกรรมทั้งหมด 4 ครั้ง ใช้เวลา 4 สัปดาห์ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลเด็ก มีค่าความเที่ยง เท่ากับ .97 วิเคราะห์ข้อมูลโดย ค่าร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติการทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า มารดาหรือบิดาของเด็กวัยเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกินหลังได้รับโปรแกรมการส่งเสริมบทบาทครอบครัว มีคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการดูแลเด็ก สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯ และกลุ่มที่ได้รับการดูแลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001
Article Details
- ผู้เขียนต้องยินยอมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กองบรรณาธิการวารสารกำหนด และผู้เขียนต้องยินยอมให้บรรณาธิการ แก้ไขความสมบูรณ์ของบทความได้ในขั้นตอนสุดท้ายก่อนเผยแพร่
- ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารเทคโนโลยีภาคใต้คงไว้ซึ่งสิทธิ์ในการตีพิมพ์ครั้งแรก โดยเหตุที่บทความนี้ปรากฏในวารสารที่เข้าถึงได้จึงอนุญาตให้นำบทความไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา แต่มิใช่เพื่อการพาณิชย์
เอกสารอ้างอิง
Bureau of Nutrition, Department of Health. (2014). Guidelines for Prevention of Obesity in School-Aged Children. Nonthaburi: The War Veterans Organization of Thailand. [in Thai]
Friedman, M. M. (1992). Family Nursing Theory and Practice. (3rded.). New Jersey: Appletor & Lange.
International Obesity Task Force. (2014). A simple Guide to Classifying Body Mass Index in Children. Retrieved from https://www.noo.org.uk/uploads/doc/vid_11601_A_simple_guide_to_classifying_BMI_in_children.pdf.
Mann, J. M. (2011). Youth Violence: Lessons from the Experts. Washington, DC: Maternal and Child Health Bureau. Health Resources and Services Administration, Public Health Services, US Department of Health and Human Services.
Nawsuwan, K., Kitrungrote, T., Chotiban, P., Rodniam, J., Bua-ngam, J., & Nakaramontri, S. (2013). Modification of health behavior of elementary school students with overweight by the participation of community health parties. Nursing Journal of the Ministry of Public Health, 23(2),
44-54. [in Thai]
Ounnapiruk, L., Leelahakul, V., Bunnag, A., Autthakornkovit, C., & Leelahakul, P. (2011). The effects of a health promotion program on the physical activity in overweight primary school children. The Journal of Nursing Science, 29(2), 15-26. [in Thai]
Polit, D.F., & Hungler, B.P. (1999). Nursing Research: Principles and Methods. (6th ed.). Lippincott: Williams and Wilkins.
Sangphak, R. (2012). Development Guideline for Behavioral Modification in Food Consumption and Exercise Among Student with Overweight in the Elementary School by Students and Their Family Participation (Research Report). Khon Kaen University.
[in Thai]
Srivichai, C., Yusuk, P., & Phraephasa, W. (2013). Obesity situation of students in Prathom Suksa 1-6 at Jindaram and Tanyasitsin Schools. EAU Heritage Journal: Science and Technology, 7(1), 40-45. [in Thai]
Thongtaeng, P., & Seesawang, J. (2012). Overweight in Thai children. Ramathibodi Nursing Journal, 18(3), 287-297. [in Thai]
Tipwong, A., & Numpoon, J. (2014). The associations between health literacy related to obesity and health behavior: eating and exercise in over nutritional children, Bangkok. Journal of Public Health Nursing, 28(2), 1-11. [in Thai]
