Examination of Microbiological Qualities of Phrik Larb Sold in Tessaban 1 Market, Mueang Chiang Rai District, Chiang Rai Province

Main Article Content

Angsana Pratchayachompoo
Tippawan Prasertsin

Abstract

The objectives of this research were to study of total microorganisms, yeast and mold in Phrik Larb (Chili Spices Mix), Mueang Chiang Rai district, Chiang Rai province. Samples were taken from 3 shops to determine the total microorganisms, yeast and mold by standard plate count using pour-plate technique, then the number of colonies were count and then compared with the standard of community products in the category of Phrik Larb 493/2547 stipulates that the total microbial must exceed 1 × 104 colonies per 1 gram of sample and amount of yeast and mold must not exceed 100 colonies per 1 gram of sample. The results showed that different amounts
of microbial contamination, shop 1found the highest contamination (total microorganisms:
4.02 × 104±0.7 colonies per 1 gram of sample, yeast and mold: 1.10×104 ±0.54 colonies per 1 gram of sample) followed by shop 3 (total microorganisms: 1.22 x 104±1.58 colonies per 1 gram of sample, yeast and mold: 1.46 × 103 ± 0.00 colonies per 1 gram of sample) and shop 2 (total microorganisms: 1.38 x 104±1.6 colonies per 1 gram of sample, yeast and mold: 1.97 × 103±2.60 colonies per 1 gram of sample), respectively. When comparing the results of all microorganisms with the standard of community products in the category of Phrik Larb 493/2547, it was found that total microorganisms, yeast and mold in all 3 shops exceeded the standard.

Article Details

Section
Research articles

References

กรมวิทยาศาสตรการแพทย กระทรวงสาธารณสุข. 2557. วิธีมาตรฐานสำหรับวิเคราะห์อาหาร. (เล่มที่ 2).

นนทบุรี: โรงพิมพสำนักงานพระพุทธศาสนาแหงชาติ.

จินตนา บุนนาค, พิทยา อดุลยธรรม และวชิรา พริ้งศุลกะ. 2564. ผลของรังสีแกมมาต่อเชื้อราและการผลิตอะฟลาทอกซินของเชื้อราแอสเปอร์จิลัสฟลาวัสในพริกแห้งและพริกไทย. รายงานการวิจัยวิทยาศาสตรบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. ปัตตานี.

นงลักษณ์ สุวรรณพินิจ และปรีชา สุวรรณพินิจ. 2552. จุลชีววิทยาทั่วไป. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

พัชรวัลย์ ตรังตรีชาติ, จิรวัฒน์ กันต์เกรียงวงศ์ และประเวทย์ ตุ้ยเต็มวงศ์. 2548. การศึกษาลักษณะทางจุลชีววิทยาของน้ำพริกหนุ่ม. รายงานการวิจัยวิทยาศาสตรบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. กรุงเทพฯ.

วราภา มหากาญจนกุล. 2545. อะฟลาทอกซิน: สารพิษที่ควรระวัง. แหล่งข้อมูล : https://www3.rdi.ku.ac.th

/exhibition/FOODS/Varapa-Afatoxin/index_aflatoxins.html. ค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2566

วสุ ปฐมอารีย์. 2561. จุลชีววิทยาและการประยุกต์. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.

สิริพร สธนเสาวภาคย์, ปราโมทย์ ธรรมรัตน์ และกาญจนิจ วาจนะวินิจ. (2539). การปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ที่ทำให้

เกิดโรคในวัตถุดิบสำหรับผลิตน้ำพริกสำเร็จรูป และการศึกษาระยะเวลาในการอบเพื่อลดปริมาณ. วารสารวิทยาสารเกษตรศาสตร์ 30 (2): 193 – 199.

สุดสายชล หอมทอง และคุณากร ถกลพงศ์เลิศ. 2558. การปนเปื้อนของจุลินทรีย์ทั้งหมด และ Salmonella ของ

พริกขี้หนูในระหว่างการเพาะปลูก และกระบวนการสู่ตลาด. รายงานการวิจัยวิทยาศาสตรบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี.

สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. 2547. มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชนพริกลาบ. แหล่งข้อมูล: http://tcps.tisi.go.th/pub%5Ctcps493_47.pdf. ค้นเมื่อ 19 กรกฎาคม 2566.

อภิชัย มงคล. 2558. เฝ้าระวังวัตถุกันเสียในน้ำพริก. แหล่งข้อมูล: http://fic.ifrpd.ku.ac.th/fic/index.php/2016-04-26-06-50-20/food-news-main-menu-3/fic-food-news-menu/328-food2-09-11-2016. ค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2566.

อำนาจ พัวพลเทพ. 2562. สารพิษจากเชื้อรา: ภัยเงียบในอาหาร. ภาควิชาเภสัชวิทยา คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ.

Maturin, L. and James, T. P. 2001. Bacteriological Analytical Manual Chapter 3: Aerobic Plate Count Edition 8, Revision A. Available: http://www.fdagov/food/foodscienceresearch/laboratory

methods/ucm063346.htm. Accessed July 23, 2020.