องค์การความร่วมมือเซี่ยงไฮ้: ความเบื้องต้น

บทคัดย่อ

การขยายอ านาจขององค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติก เข้าสู่ทวีป ยุโรปตะวันออกและเอเชียกลาง ภายหลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียต ถือเป็น ปัจจัยคุกคามที่เร่งเร้าให้รัสเซียและจีนต้องประสานก าลังกัน กระทั่งตัดสินใจก่อตั้ง “เซี่ยงไฮ้ 5” ร่วมกับคาซัคสถาน คีร์กีซสถาน และทาจิกิสถาน เมื่อ พ.ศ.2540 ก่อน จะรับอุซเบกิสถาน เข้าเป็นสมาชิกใน พ.ศ.2544 และเปลี่ยนชื่อเป็น “องค์การความ ร่วมมือเซี่ยงไฮ้” ในฐานะองค์การระหว่างประเทศซึ่งครอบคลุมพื้นที่ ประชากร รวมถึง น้ ามันและก๊าซธรรมชาติ มากที่สุดกลุ่มหนึ่งของโลก ความพยายามในการขยายตัว ทั้งขอบข่ายความร่วมมือ โดยเฉพาะด้านความมั่นคง และจ านวนสมาชิก โดยเฉพาะ อิหร่าน ภายใต้ข้อตกลงที่จะไม่แทรกแซงกิจการภายในระหว่างกัน ด้วยเรื่องสิทธิ มนุษยชนหรือลัทธิประชาธิปไตย ตลอดจนการตอบโต้ตอ่ภัยคกุคามร่วมกัน เมื่อผนวก เข้ากับความได้เปรียบทางภูมิรัฐศาสตร์ องค์การความร่วมมือเซี่ยงไฮ้ จึงเป็นตัวแปร ส าคัญทางการเมืองระหว่างประเทศที่ไม่สามารถจะมองข้ามได้ในยุคปัจจุบัน