Presenteeism และ Absenteeism กับภาครัฐไทย

บทคัดย่อ

ปัจจุบันองค์การภาครัฐและเอกชนล้วนมุ่งให้ผู้ปฏิบัติทำงานได้อย่างเต็มสมรรถนะ และเต็มชั่วโมงการทำงาน เพื่อประสิทธิภาพกับความคุ้มค่าต่อต้นทุน แต่กลับขาดความตระหนักในข้อเท็จจริงว่า หากผู้ปฏิบัติมีสุขภาพร่างกายที่ไม่สมบูรณ์ หรือเจ็บไข้ได้ป่วยขณะทำงานแล้ว ย่อมจะไม่สามารถทำงานได้สุดกำลังตามที่องค์การคาดหวังไว้ได้ ดังนั้น จึงก่อให้เกิดการถกเถียงกันในประเด็นว่า ระหว่างการปล่อยให้ผู้ปฏิบัติมาทำงานขณะที่ป่วย หรือที่เรียกว่า presenteeism กับการยินยอมให้ผู้ปฏิบัติลาหยุดเป็นเวลานานๆ หรือที่เรียกว่า absenteeism เพื่อให้สุขภาพหายดีนั้น สิ่งใดจะส่งผลกระทบต่อผลประโยชน์ของผู้ว่าจ้างมากกว่ากัน?

การศึกษาในเรื่องดังกล่าวหลายรายการ ตลอดจนความคิดเห็นของนักวิชาการต่างๆ ชี้ไปในทิศทางเดียวกันว่า presenteeism ทำให้องค์การสูญเสียผลผลิตสูงกว่า absenteeism หลายเท่าตัว อย่างไรก็ตาม ทุกวันนี้ภาครัฐของไทยยังเน้นควบคุมจำนวนวันลาป่วยของเจ้าหน้าที่รัฐเป็นหลัก มากกว่าให้ความสำคัญอย่างจริงจังกับการทำงานด้วยสุขภาพดี ที่ผ่านมาเคยมีเพียงการรณรงค์ให้เจ้าหน้าที่ของรัฐออกกำลังเท่านั้น ซึ่งไม่เห็นผลใดๆ