Community Participation towards the Development of the Community as an Agricultural Tourist Attraction at Ban Sawang Community, Lopburi Province
DOI:
https://doi.org/10.14456/lar.2022.5Keywords:
Community Participation, Readiness Potential, Agricultural TourismAbstract
The study on community participation towards the development of the community as an agricultural tourist attraction at Ban Sawang community, Lopburi. The objectives were 1. to study the opinion level of the readiness potential in the community towards the development of the community as an agricultural tourist attraction, 2. to study the opinion level of the participation of people in the community towards the development of the community as an agricultural tourism attraction. This is quantitative research. The population consisted of people living in Sawang community, Khok Tum sub-district, Muang district, Lopburi. The sample consisted of 315 people. The results of the study revealed that the readiness potential of the community in terms of both the potential of the people in the community and the potential of the area in the community was at the highest level. When sorted by mean, it was found that the readiness potential of the area was greater than the readiness potential of the people in the community. As for the readiness potential of the area, the item with the highest opinion level was the easily accessible community with convenient transportation routes. As for the readiness potential of the people in the community, the item with the highest opinion level was agricultural skills and achievements of the people in the community as the cost of development towards becoming an agricultural tourist attraction. As for the participation of the people in the community towards the development of the community as an agricultural tourist attraction, the item that people in the community felt most strongly about and was the most important issue was the attitude, knowledge, and understanding towards participation.
References
กนกกานต์ แก้วนุช. (2564). การจัดการการท่องเที่ยวและการพัฒนาชุมชนการท่องเที่ยวภายใต้พลวัตโลก. สมุทรสาคร: พิมพ์ดี.
กานต์มณี ไวยครุฑ. (2562). กระบวนการมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนของชุมชนบ้านคลองอาราง ตำบลบ้านแก้ง อำเภอเมืองสระแก้ว. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูถัมภ์, 14(3), 187-195.
การท่องเที่ยวโดยชุมชนวิถีไทยเก๋ไก๋อย่างยั่งยืน. (23 กรกฎาคม 2561). TAT Review จุลสารวิชาการ การท่องเที่ยว, 4(3).
กฤติมา อินทะกูล และณัฐพร ตั้งเจริญชัย. (2563). การศึกษาศักยภาพของชุมชนเพื่อการจัดการท่องเที่ยวเชิง วัฒนธรรม กรณีศึกษา ตำบลวังทอง อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 9(3), 53-70.
กุลจิรา เสาวลักษณ์จินดา. (2555). การมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการจัดการแหล่งท่องเที่ยว กรณีศึกษา อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, คณะบริหารธุรกิจ.
ขนิจฐา ชัยบิล และคณะ. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการส่งเสริมการท่องเที่ยว ชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถีในเขตอําเภอนาทม จังหวัดนครพนม. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 17(79), 158-170.
จุฑามาศ มีชัย. (2557). การพัฒนาพื้นที่เกษตรไปสู่แหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร กรณีศึกษา พื้นที่เกษตรตำบลตะพง อำเภอเมือง จังหวัดระยอง. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 6(3), 427-440.
ชนิษฐา ใจเป็ง. (2563). แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวโดยชุมชนเชิงสร้างสรรค์โดยใช้ทุนทางสังคม: กรณีศึกษา ชุมชนนครชุม จังหวัดกําแพงเพชร. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 30(1), 26-37.
ชัยณรงค์ ศรีรักษ์ และปัทถาพร สุขใจ. (2563). การพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวชุมชนโดยกระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมของชุมชน กรณีศึกษา ชุมชนบ้านท่าคอย อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารสักทอง วารสารสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์ (สทมส.), 26(1), 11-22.
ซายากะ ฮายาชิ. (2558). การจัดการท่องเที่ยวเชิงเกษตรกับถนนสายดอกไม้ กรณีศึกษา ทุ่งทานตะวันเขาจีนแล ตำบลนิคมสร้างตนเอง อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
ณัฏฐพัชร มณีโรจน์. (2560). การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 13(2), 25-46.
เทศบาลตำบลโคกตูม. (2564). ข้อมูลพื้นฐานเทศบาลโคกตูม. สืบค้นเมื่อ 11 มิถุนายน 2564.
ปาริฉัตร สิงห์ศักดิ์ตระกูล และพัชรินทร์ เสริมการดี. (2563). การศึกษาศักยภาพและแนวทางการพัฒนาการ ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ของชุมชนบ้านทุ่งมะปรัง อำเภอควนโดน และบ้านโตนปาหนัน อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล. วารสารสุทธิปริทัศน์, 27(83), 97-112.
เพชรอำไพ มงคลจิรเดช ศุภรานันท์ ดลโสภณ สุชาดา กิจเกิดแสง และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2557). กระบวนการสร้าง การมีส่วนร่วมของชุมชน ในแผนฟื้นฟูอนุรักษ์ป่าต้นน้ำลำธารและป่าชุมชนเขื่อนศรีนครินทร์ การไฟฟ้า ฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal มหาวิทยาลัยศิลปากร(มนุษย์ศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ), 7(1), 586-598.
วีรพล น้อยคล้าย และพะยอม ธรรมบุตร. (2563). ศักยภาพการท่องเที่ยว และแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยว แบบบูรณาการอย่างยั่งยืนในจังหวัดลพบุรี. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 22(2), 109-120.
ศรัญญา ศรีทอง. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรโดยชุมชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ศิริชัย กาญจนวาสี และคณะ. (2558). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรีย์ จันทรโมลี, วิราสิริริ์ วสีวีรสิว์, ทิพย์สุคนธ์ ศรีลาธรรม, และศิริวรรณ วิเศษแก้ว. (2561). การมีส่วนร่วมของ ชุมชนในการจัดการทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรสุขภาพ อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี. วารสารกรมการแพทย์, 43(6), 126-130.
สุพัดชา โอทาศรี. (2556). การดำรงอยู่ของอาชีพชาวนาไทย : กรณีศึกษาชาวนาไทย จังหวัดลพบุรี. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 8(25), 34-43.
อุมาพร บุญเพชรแก้ว และอิสระพงษ์ พลธานี. (2562). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศศูนย์ศึกษาเรียนรู้ระบบนิเวศ ป่าชายเลนสิรินาถราชินี อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 39(5), 175-193.
อรพิน ปิยะสกุลเกียรติ และคณะ. (2561). บทบาทของปราชญ์ชาวบ้านในการจัดการตนเองของชุมชน. วารสาร มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต, 19(มีนาคม), 218-228.
องค์การบริหารส่วนจังหวัดลพบุรี. (2564). ศูนย์ข้อมูลองค์การบริหารส่วนจังหวัดลพบุรี. สืบค้นคืนจาก: ศูนย์ข้อมูลองค์การบริหารส่วนจังหวัดลพบุรี.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third edition. New York, Harper and Row Publication.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Liberal Arts Review
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปศาสตร์วิชาการและวิจัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว