การมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการพัฒนาชุมชนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร พื้นที่ศึกษา ชุมชนบ้านสระวัง อำเภอเมืองลพบุรี จังหวัดลพบุรี
DOI:
https://doi.org/10.14456/lar.2022.5คำสำคัญ:
การมีส่วนร่วมของชุมชน, ศักยภาพความพร้อม , การท่องเที่ยวเชิงเกษตรบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องการมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการพัฒนาชุมชนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร พื้นที่ศึกษาชุมชนบ้านสระวัง อำเภอเมืองลพบุรี จังหวัดลพบุรี มีวัตถุประสงค์ในการวิจัยคือ 1. เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของด้านศักยภาพความพร้อมของชุมชนต่อการพัฒนาชุมชนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร 2. เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของด้านการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนต่อการพัฒนาชุมชนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร โดยเป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ ศึกษากับประชากรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชุมชนสระวัง ตำบลโคกตูม อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี ซึ่งได้จำนวนกลุ่มตัวอย่างที่ทำการศึกษาเท่ากับ 315 คน ผลการศึกษาพบว่า ด้านศักยภาพความพร้อมของชุมชนทั้งศักยภาพของคนในชุมชน และศักยภาพของพื้นที่ในชุมชนอยู่ในระดับมากที่สุด แต่เมื่อพิจารณาเรียงลำดับตามค่าเฉลี่ยพบว่า ศักยภาพความพร้อมของพื้นที่มีมากกว่าศักยภาพความพร้อมของคนในชุมชน โดยศักยภาพความพร้อมของพื้นที่ ข้อที่มีระดับความเห็นมากที่สุด คือ ชุมชนสามารถเข้าถึงได้ง่าย มีเส้นทางคมนาคมขนส่งที่สะดวก ส่วนศักยภาพความพร้อมของคนในชุมชน ข้อที่มีระดับความคิดเห็นมากที่สุด คือ ทักษะและความสำเร็จด้านเกษตรของคนในชุมชนสามารถเป็นต้นทุนพัฒนาต่อยอดสู่การเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร ส่วนด้านการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนต่อการพัฒนาชุมชนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร พบว่า การมีส่วนร่วมด้านที่คนในชุมชนมีความเห็นด้วย และให้ความสำคัญมากที่สุด คือ ด้านทัศนคติ ความรู้และความเข้าใจที่มีต่อการมีส่วนร่วม
เอกสารอ้างอิง
กนกกานต์ แก้วนุช. (2564). การจัดการการท่องเที่ยวและการพัฒนาชุมชนการท่องเที่ยวภายใต้พลวัตโลก. สมุทรสาคร: พิมพ์ดี.
กานต์มณี ไวยครุฑ. (2562). กระบวนการมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนของชุมชนบ้านคลองอาราง ตำบลบ้านแก้ง อำเภอเมืองสระแก้ว. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูถัมภ์, 14(3), 187-195.
การท่องเที่ยวโดยชุมชนวิถีไทยเก๋ไก๋อย่างยั่งยืน. (23 กรกฎาคม 2561). TAT Review จุลสารวิชาการ การท่องเที่ยว, 4(3).
กฤติมา อินทะกูล และณัฐพร ตั้งเจริญชัย. (2563). การศึกษาศักยภาพของชุมชนเพื่อการจัดการท่องเที่ยวเชิง วัฒนธรรม กรณีศึกษา ตำบลวังทอง อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 9(3), 53-70.
กุลจิรา เสาวลักษณ์จินดา. (2555). การมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการจัดการแหล่งท่องเที่ยว กรณีศึกษา อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, คณะบริหารธุรกิจ.
ขนิจฐา ชัยบิล และคณะ. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการส่งเสริมการท่องเที่ยว ชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถีในเขตอําเภอนาทม จังหวัดนครพนม. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 17(79), 158-170.
จุฑามาศ มีชัย. (2557). การพัฒนาพื้นที่เกษตรไปสู่แหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร กรณีศึกษา พื้นที่เกษตรตำบลตะพง อำเภอเมือง จังหวัดระยอง. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 6(3), 427-440.
ชนิษฐา ใจเป็ง. (2563). แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวโดยชุมชนเชิงสร้างสรรค์โดยใช้ทุนทางสังคม: กรณีศึกษา ชุมชนนครชุม จังหวัดกําแพงเพชร. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 30(1), 26-37.
ชัยณรงค์ ศรีรักษ์ และปัทถาพร สุขใจ. (2563). การพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวชุมชนโดยกระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมของชุมชน กรณีศึกษา ชุมชนบ้านท่าคอย อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารสักทอง วารสารสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์ (สทมส.), 26(1), 11-22.
ซายากะ ฮายาชิ. (2558). การจัดการท่องเที่ยวเชิงเกษตรกับถนนสายดอกไม้ กรณีศึกษา ทุ่งทานตะวันเขาจีนแล ตำบลนิคมสร้างตนเอง อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
ณัฏฐพัชร มณีโรจน์. (2560). การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 13(2), 25-46.
เทศบาลตำบลโคกตูม. (2564). ข้อมูลพื้นฐานเทศบาลโคกตูม. สืบค้นเมื่อ 11 มิถุนายน 2564.
ปาริฉัตร สิงห์ศักดิ์ตระกูล และพัชรินทร์ เสริมการดี. (2563). การศึกษาศักยภาพและแนวทางการพัฒนาการ ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ของชุมชนบ้านทุ่งมะปรัง อำเภอควนโดน และบ้านโตนปาหนัน อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล. วารสารสุทธิปริทัศน์, 27(83), 97-112.
เพชรอำไพ มงคลจิรเดช ศุภรานันท์ ดลโสภณ สุชาดา กิจเกิดแสง และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2557). กระบวนการสร้าง การมีส่วนร่วมของชุมชน ในแผนฟื้นฟูอนุรักษ์ป่าต้นน้ำลำธารและป่าชุมชนเขื่อนศรีนครินทร์ การไฟฟ้า ฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal มหาวิทยาลัยศิลปากร(มนุษย์ศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ), 7(1), 586-598.
วีรพล น้อยคล้าย และพะยอม ธรรมบุตร. (2563). ศักยภาพการท่องเที่ยว และแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยว แบบบูรณาการอย่างยั่งยืนในจังหวัดลพบุรี. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 22(2), 109-120.
ศรัญญา ศรีทอง. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรโดยชุมชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ศิริชัย กาญจนวาสี และคณะ. (2558). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรีย์ จันทรโมลี, วิราสิริริ์ วสีวีรสิว์, ทิพย์สุคนธ์ ศรีลาธรรม, และศิริวรรณ วิเศษแก้ว. (2561). การมีส่วนร่วมของ ชุมชนในการจัดการทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรสุขภาพ อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี. วารสารกรมการแพทย์, 43(6), 126-130.
สุพัดชา โอทาศรี. (2556). การดำรงอยู่ของอาชีพชาวนาไทย : กรณีศึกษาชาวนาไทย จังหวัดลพบุรี. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 8(25), 34-43.
อุมาพร บุญเพชรแก้ว และอิสระพงษ์ พลธานี. (2562). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศศูนย์ศึกษาเรียนรู้ระบบนิเวศ ป่าชายเลนสิรินาถราชินี อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 39(5), 175-193.
อรพิน ปิยะสกุลเกียรติ และคณะ. (2561). บทบาทของปราชญ์ชาวบ้านในการจัดการตนเองของชุมชน. วารสาร มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต, 19(มีนาคม), 218-228.
องค์การบริหารส่วนจังหวัดลพบุรี. (2564). ศูนย์ข้อมูลองค์การบริหารส่วนจังหวัดลพบุรี. สืบค้นคืนจาก: ศูนย์ข้อมูลองค์การบริหารส่วนจังหวัดลพบุรี.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third edition. New York, Harper and Row Publication.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 ศิลปศาสตร์ปริทัศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
