Legal Problems Involving the Illegality of Administrative Order That is Explicit and Serious Error
Main Article Content
Abstract
The judgment of the Supreme Administrative Court, No. Or. 47/2546 in case of government organization issuing administrative order mandating the official who infringes the government organization to compensate pursuant to Section 12 of the Act on Liability for Wrongful Act of Officials, B.E. 2539 (A.D. 1996) without actual infringement or serious negligence of such official pursuant to Section 10 in supporting with Section 9 of the above mentioned act. Such order was thus considered as explicit and serious error and deemed as it was not issued. Judgment of NakhonRatchasima Administrative Court by comment of the Administrative Procedures Committee and comment of the Council of State had applied rules regarding Explicit and Serious Error administrative order according to the judgment of such Supreme Administrative court to comparatively consider the case. Since the Act on Liability for Wrongful Act of Officials, B.E. 2539 (A.D. 1996) had no any provision about explicit and serious error administrative order nor void whatsoever but there is only the provision to repeal those illegality administrative order. The author therefore study to determine that at what extent which the explicit and serious error administrative order would be regarded as administrative order is not issued and what is its legal effect. From the study and analysis, it is found that cause of explicit and serious administrative order was caused by such order was substantive illegal due to issuance of order that significantly conflict against the law, it was not correspond with other related law and due to the failure of existing fact. In addition, it is also caused by unlawful order in term of its procedure, namely, failure about the ability of the person duly empowered to issue administrative order. Result of explicit and serious error administrative order is it could not reveal any result as required by the issuer. The administrative is thus unable to enforce such administrative order. In addition, such explicit and serious administrative order shall in no way become effective regardless how long of time is lapsed. In principle, the beneficiary may refer the absence of such order at any time and should there is any explicit and serious error administrative order, even it is not referred by the parties, the administrative court may refer it for consideration and judge to indicate invalidity of such order.
Article Details
References
กมลชัย รัตนสกาววงศ์. หลักกฎหมายปกครองเยอรมัน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2544.
เกรียงไกร เจริญธนาวัฒน์. หลักพื้นฐานกฎหมายมหาชน. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2555.
ขวัญชัย สันตสว่าง. “หลักการว่าด้วยการกระทำในทางปกครองต้องชอบด้วยกฎหมาย.” บทบัณฑิตย์. 44, ฉ.4 (2531).
ชัยวัฒน์ วงศ์วัฒนศานต์. “นิติกรรมทางตุลาการและการควบคุมนิติกรรมในฝ่ายปกครอง.” วารสารนิติศาสตร์. 21, ฉ.4 (2534).
ชัยวัฒน์ วงศ์วัฒนศานต์. กฎหมายวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง. กรุงเทพฯ: จิรรัชการพิมพ์, 2540.
ฤทัย หงส์สิริ. นิติกรรมทางปกครอง. หนังสือคู่มือการศึกษากฎหมายปกครอง. กรุงเทพฯ: สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา, 2540.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ. “วิธีพิจารณาคดีปกครองในฝรั่งเศส.” วารสารกฎหมายปกครอง. 7, ฉ.3 (2531).
พูนศักดิ์ ไวสำรวจ. “นิติกรรมฝ่ายเดียวทางปกครองในกฎหมายฝรั่งเศส.” วารสารกฎหมายปกครอง. 4, ฉ.2 (2528).
วรเจตน์ ภาคีรัตน์. หลักการพื้นฐานของกฎหมายปกครองและการกระทำทางปกครอง.กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2546.
วรเจตน์ ภาคีรัตน์. หลักการพื้นฐานของกฎหมายปกครองและการกระทำทางปกครอง. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2549.
วรเจตน์ ภาคีรัตน์. กฎหมายวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า, 2554.
Bernard Stirn. «La position du Conseil d’État»Revue internationale de droit comparé. 60e année. no.2 . avril-juin, 2008.
Daniel Labetoulle. «Le juge administratif et la jurisprudence». Revue administra-tive. n ̊ spécial-5, 1999.
Émile Giraud. «Étude sur la notion du pouvoir discrétionnaire». Revue générale d’administration.Volume 47, 1924.
Georges Vedel et Pierre Delvolvé. Droit administratif. 12eédition. Paris : Presses Universitaires de France. Coll. «Thémis. Droit public». (1992): 263.
Guy Braibant et Bernard Stirn. Le droit administratif français. 7eédition. Paris: Dalloz. Coll. «Amphi», 2005.
Jean Rivero. Droit Administratif. 8eédition. Paris : Dalloz. Coll. «Précis Dalloz», 1977.
Mahendra Pal Singh. German administrative law in common law perspective. New York: Springer-Verlag, 1985.
Pierre Delvolvé. L’acte administratif : extrait du répertoire de contentieux administratif Dalloz. Paris : Sirey. Coll. «Droit public», 1983.
René Chapus. Droit administratif général. Tome I. 12e édition. Paris: Montchrestien, 1988.