ปัญหาผู้กระทำความผิดตามพระราชบัญญัติคุ้มครอง ผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. 2550: ศึกษากรณีการรับโทษตามกฎหมายอื่น*

บทคัดย่อ

บทความวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผู้กระทำความรุนแรงแก่บุคคลในครอบครัวที่มีอัตราโทษจำคุกสูงสุดไม่เกินหกเดือน ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. 2550 ให้ดำเนินคดีต่อศาลเยาวชนและครอบครัวที่มีเขตอำนาจ แต่ทั้งนี้ เฉพาะกรณีที่ไม่มีความผิดตามกฎหมายอื่นร่วมด้วย ถ้าการกระทำดังกล่าวมีความผิดตามกฎหมายอื่นและมีอัตราโทษจำคุกเกินกว่าหกเดือน จะต้องดำเนินคดีต่อศาลที่มีอำนาจพิจารณาความผิดตามกฎหมายอื่น        ซึ่งมีศาลจังหวัด ศาลอาญา เป็นอาทิ

การค้นคว้าครั้งนี้ ได้ทำวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการวิจัยเอกสาร ผลจากการศึกษาพบว่า เมื่อผู้กระทำความรุนแรงในครอบครัว ต้องถูกดำเนินคดีต่อศาลอื่น    ที่มีคดีคั่งค้างอยู่จำนวนมาก ระบบวิธีพิจารณาคดีมีขั้นตอนยุ่งยาก มีแนวคิดตัดสินผู้กระทำผิดเชิงลงโทษเพื่อให้หลาบจำ ยิ่งกว่าหวังฟื้นฟูผู้กระทำผิดให้กลับไปเริ่มชีวิตในครอบครัวได้อีกครั้ง จึงเป็นการบังคับใช้กฎหมายที่ไม่ถูกต้องตรงประเด็น

            ปัญหาดังกล่าว จึงควรแก้ไขพระราชบัญญัติฉบับนี้โดยการเพิ่มอัตราโทษจำคุกสูงสุดไม่เกินสามปี ให้ดำเนินคดีต่อศาลเยาวชนและครอบครัวที่มีเขตอำนาจ     ถ้าการกระทำผิดมีอัตราโทษจำคุกไม่เกินสามปี และเป็นความผิดตามกฎหมายอื่นด้วย ให้พิจารณาคดีความผิดฐานกระทำความรุนแรงในครอบครัวกับความผิดตามกฎหมายอื่น ในเขตอำนาจของศาลเยาวชนและครอบครัว ซึ่งมีผู้พิพากษาเป็นผู้รู้ ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านเหมาะสมยิ่งกว่าศาลอื่น หากในทางพิจารณาถ้าอัตราโทษจำคุกเกินกว่าสามปี ซึ่งน่าจะกระทบกระเทือนต่อความสัมพันธ์ในครอบครัวเป็นอย่างยิ่ง         ยากแก่การฟื้นฟู จึงควรเป็นหน้าที่ของศาลอื่นจะนำไปพิจารณา