ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับสัญญาการแช่แข็งร่างเพื่อรอรับการรักษาด้วยวิทยาการและเทคโนโลยีในอนาคต

บทคัดย่อ

บทความเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับสัญญาการแช่แข็งร่างเพื่อรอรับการรักษาด้วยวิทยาการและเทคโนโลยีในอนาคต โดยการวิเคราะห์หลักการทั่วไปทางสัญญาเกี่ยวกับความเป็นผู้ทรงสิทธิตามสัญญาการแช่แข็งร่าง (Cryopreservation Contract) ความสามารถของผู้ทรงสิทธิกรณีของผู้เยาว์ แบบของสัญญาการแช่แข็งร่าง วัตถุประสงค์ของสัญญาการแช่แข็งร่าง เป็นต้น หน่วยงานกำกับดูแล และการพัฒนากลไกในระบบกฎหมาย เพื่อให้ได้มาตรการในการทำสัญญาการแช่แข็งร่างและการควบคุมการประกอบธุรกิจการแช่แข็งร่างหากมีการจัดตั้งองค์กรการแช่แข็งร่างขึ้นในประเทศไทย เนื่องจากเป็นเรื่องใหม่จึงยังไม่มีกฎหมายเฉพาะบังคับใช้เรื่องเหล่านี้ในประเทศไทย โดยผู้เขียนจะศึกษาแนวทางขององค์การอนามัยโลก (World Health Organization WHO) ที่มีความใกล้เคียงเรื่องดังกล่าว และศึกษาวิเคราะห์เปรียบเทียบแนวคิด การรับรอง และแนวปฏิบัติของรัฐต่างประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา ประเทศอังกฤษ และประเทศแคนาดากับประเทศไทย

จากการศึกษาวิเคราะห์ในทางสัญญาและกฎหมายที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ พบว่ากฎหมายไทยยังขาดหลักเกณฑ์ของกฎหมายที่กำหนดความเป็นผู้ทรงสิทธิ ขาดรูปแบบหลักเกณฑ์ขั้นตอนการทำสัญญาการแช่แข็งร่าง ผลทางกฎหมายกรณีการชําระหนี้เป็นพ้นวิสัย การเลิกสัญญา หน่วยงานกำกับดูแล และกฎเกณฑ์ข้อบังคับในการควบคุมการประกอบธุรกิจแช่แข็งร่างด้วยเทคโนโลยีไครโอนิกส์ ซึ่งหลักกฎหมายบางหลัก เช่น หลักอิสระในทางแพ่ง หลักเสรีภาพในการทำสัญญา หลักความศักดิ์สิทธิ์ของการแสดงเจตนา หลักเสรีนิยม หลักความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชน สามารถนำมาปรับใช้ได้

ดังนั้น เมื่อยังไม่มีกฎหมายเฉพาะในเรื่องดังกล่าว ผู้เขียนจึงได้เสนอให้มีการบัญญัติกฎหมายเฉพาะเป็นร่างพระราชบัญญัติว่าด้วยการแช่แข็งร่างเพื่อรอรับการรักษาด้วยวิทยาการและเทคโนโลยีในอนาคต ทั้งนี้ ผู้เขียนได้เสนอทางเลือกในการบริหารจัดการทรัพย์สินในรูปแบบของกองทรัสต์และการจัดหาเงินทุนในรูปแบบของประกันชีวิตเพื่อการแช่แข็งร่างอีกด้วย