มุมมองทางกฎหมายการแสดงเจตนาทำสัญญาซื้อขาย โดยมีสุนัขเป็นสื่อกลาง

บทคัดย่อ

บทความวิชาการฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ วิเคราะห์ประเด็นในทางกฎหมาย   ว่าด้วยการแสดงเจตนาทำสัญญาซื้อขายโดยมีสุนัขเป็นสื่อกลาง เมื่อปัจจุบันสุนัขมีบทบาทในการรับมอบทรัพย์อันเป็นวัตถุแห่งหนี้ จึงมีความซับซ้อนในการบังคับใช้ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ในกรณีหลักการทำคำเสนอ คำสนอง หน้าที่ในสัญญาซื้อขาย

ผลการศึกษาพบว่า เจ้าของร้านอาหารมักจะต้องเป็นผู้รับผิดในความเสี่ยงภัยของทรัพย์ซึ่งเป็นวัตถุแห่งหนี้ไม่ว่าจะแบ่งเป็นบริบทที่เจ้าของสุนัขมอบเงินให้สุนัขคาบไปซื้ออาหารจากร้านอาหาร แต่สุนัขกลับกินอาหารบางส่วนที่สั่งไว้ หรือบริบทที่เจ้าของร้านมอบอาหารให้สุนัขนำไปส่งให้เจ้าของสุนัข เนื่องจากเป็นกรณีการแสดงเจตนาไปไม่ถึงคู่สัญญาโดยตรง หรือหากเป็นกรณีการชำระหนี้ไม่ถูกต้องตามหลักกฎหมาย ก็อาจต้องชำระหนี้ใหม่ ชดใช้ค่าเสียหาย หรือถูกเลิกสัญญาได้

ผู้เขียนมีข้อเสนอแนะว่า การเพิ่มแนวทางปฏิบัติให้แก่เจ้าของร้าน เช่น การบอกกล่าวกับเจ้าของสุนัขก่อนที่จะมอบทรัพย์อันเป็นวัตถุแห่งหนี้ให้สุนัข เพื่อตัดประเด็นสถานที่การชำระหนี้ และการแสดงเจตนาต่อบุคคลซึ่งมิอยู่เฉพาะหน้า โดยให้สุนัขเป็นสื่อกลางในการรับมอบทรัพย์อันเป็นวัตถุแห่งหนี้เพียงอย่างเดียว