The Development of a Tourism Activity Model for Communities in the New Normal Standard: A Case Study of Sanam Chan Subdistrict Community in Nakhon Pathom Province

Main Article Content

Punjaporn Thanawachiranun
Songkran Kloomsuk
Sugira Menus

Abstract

“The Development of a Tourism Activity Model for Communities in the New Normal Standard: A Case Study of Sanam Chan Subdistrict Community in Nakhon Pathom Province" is a research and development project aimed at 1) investigating the situation and history of community tourism in Sanam Chan Subdistrict, 2) examining the model of participatory tourism activities within the community and implementing the proposed tourism initiatives, and 3) evaluating and improving the participatory tourism model in Sanam Chan community, Nakhon Pathom, in the new normal standard. Using a qualitative-method approach, the study involved the administration of questionnaires to 40 tourists who visited and received the Sanam Chan community tourism service. The findings indicated that tourists expressed high levels of satisfaction with their participation in community tourism activities. Additionally, in-depth interviews were conducted with key informants, including village headmen, community leaders, members of the Sanam Chan Subdistrict Administrative Organization, shop owners, resort managers, representatives from local product women groups, farm owners, and individuals involved in the development of tourist attractions in the Sanam Chan community, Nakhon Pathom Province. Overall, the study revealed that while some community tourism activities received support from various organizations, community members themselves had not been consistently engaged in community tourism activities. Consequently, tourism in the Sanam Chan community had not been successful in attracting visitors. The study emphasizes the importance of coordinated efforts within the community's tourism committees to foster active participation among community members and achieve sustainable tourism. Furthermore, it highlights the need for continuous support from the government, private organizations, and local community members to enhance and improve local tourist attractions and establish a sustainable tourism-activity model for the Sanam Chan community.

Article Details

How to Cite
Thanawachiranun, P., Kloomsuk, S., & Menus, S. (2023). The Development of a Tourism Activity Model for Communities in the New Normal Standard: A Case Study of Sanam Chan Subdistrict Community in Nakhon Pathom Province. MBA-KKU Journal, 16(1), 46–74. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/mbakkujournal/article/view/263784
Section
บทความวิจัย

References

กระทรวงสาธารณสุข. (2563). ท่องเที่ยวปลอดภัย มีสุขอนามัยที่ดี ด้วยมาตรฐาน SHA. ค้นเมื่อ 1 กรกฎาคม 2565, จาก https://www.thailandsha.com/news/30.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2561). รายงานประจำปี 2561 การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร.

กิตติศักดิ์ กลิ่นหมื่นไวย และจุฑาทิพย์ สุจริตกุล. (2565). ผลกระทบของการท่องเที่ยวที่มีต่อชุมชนท้องถิ่น อำเภอคง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารรัชต์ภาคย์,16(44), 56 - 72.

ชรณี เดชจินดา. (2556). ความพึงพอใจของผู้ประกอบการต่อศูนย์กำจัดกากอุตสาหกรรม แขวงแสมดำ เขตบางขุนเทียน จังหวัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล.

ณรงค์ โพธิ์พฤกษานันท์. (2564). การมีส่วนร่วมของชุมชนตลาดน้ำวัดลำพญาจังหวัดนครปฐมในการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(9),98-110.

ธนพล จันทร์เรืองฤทธิ์. (2562). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา ชุมชนริมน้ำจันทบูร อำเภอเมือง จังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ปัญจพร ธนาวชิรานันท์. (2563). การพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวโดยใช้ชุมชนสนามจันทร์ จังหวัดนครปฐม เป็นฐาน. งานวิจัยนี้ได้รับทุนสนับสนุนการวิจัยจากมหาวิทยาลัยคริสเตียน ปีการศึกษา 2561.

พจนา สวนศรี. (2546). คู่มือการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน. โครงการท่องเที่ยวเพื่อชีวิตและธรรมชาติ. กรุงเทพมหานคร.

ยุทธศักดิ์ สุภสร. (2563). ‘ท่องเที่ยวจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป’ คุยเรื่องท่องเที่ยวไทยในโลกหลังโควิดกับ ผู้ว่า ททท. ค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2565, จาก https://workpointtoday.com/tat-interview-tourism-future/.

ราชบัณฑิตยสภา. (2563). การติดต่อราชการกับสำนักงานราชบัณฑิตยสภาในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. ค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2565, จาก https://www.orst.go.th/iwfm_list.asp?n=g&b=e&i=002000040200102%2F63DOM1824019.

สุริยา เทวฤทธิ์. (2564). ศักยภาพการท่องเที่ยวและแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวแบบบูรณาการอย่างยั่งยืนในจังหวัดนครศรีธรรมราช. บริหารธุรกิจบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย. (2545). รายงานการสังเคราะห์ภาพรวม ชุดโครงการความหลากหลายทางวัฒนธรรมภาคกลาง. กรุงเทพฯ.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่สิบสอง พ.ศ.2560-2564. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

อรรถพล ศิริเวชพันธุ์. (2564). การพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนสู่มาตรฐานความปกติใหม่ (New Normal) เพื่อรองรับ สถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 กรณีศึกษา ชุมชนหนองฮะ อำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี,12(1), 58-75.

องค์การมหาชน. (2558). การท่องเที่ยวหรืออุตสาหกรรมท่องเที่ยวเป็นเรื่องใกล้ตัวกว่าที่คิด. ค้นเมื่อ 4 กรกฎาคม 2565, จาก https://www.tatreviewmagazine.com /article/community-based-tourism/.

Best, J. W., & Kahn, J. V. (2006). Research in Education. (10th ed.). Boston: Pearson Education, Inc.