การพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดีของข้าราชการทหารอากาศในโรงเรียนนายททหารชั้นผู้บังคับฝูง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์สภาพปัญหาและความต้องการในการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดี 2) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดี 3) เพื่อตรวจสอบและพัฒนารูปแบบการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดี และ 4) เพื่อสร้างคู่มือการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดีของข้าราชการทหารอากาศในโรงเรียนนายทหารชั้นผู้บังคับฝูงใช้การศึกษาวิจัยเชิงปริมาณ ตัวแปรต้น คือ องค์ประกอบของภาวะผู้นำ และคุณลักษณะของผู้นำ ตัวแปรตาม คือ การพัฒนาทักษะของผู้นำ และวิธีเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์เกี่ยวกับการพัฒนาความเป็นผู้นำ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย คือ ข้าราชการที่เข้ารับการศึกษาโรงเรียนนายทหารชั้นผู้บังคับฝูง จำนวน 300 คน และประเมินเล่มคู่มือการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดี โดยผู้ทรงคุณวุฒิ และผู้บริหารกองทัพอากาศ (ทอ.) จำนวน 11 คน พิจารณาความถูกต้องของเนื้อหาในคู่มือเครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ ดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบยืนยัน เพื่อวิเคราะห์ความตรงเชิงโครงสร้าง และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา
ผลการวิจัยมีดังนี้ 1) การวิเคราะห์สภาพปัญหาและ ความต้องการในการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดีการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดีมีปัญหา เช่น บางรายวิชาเนื้อหาล้าสมัย และเน้นไปที่การบรรยาย ขาดการแยกฝ่ายอำนวยการและฝ่ายปฏิบัติการในการฝึกภาคปฏิบัติและภาคทฤษฎี ส่วนของความต้องการพัฒนา เช่น การปรับปรุงเนื้อหาให้ทันสมัย การใช้สถานการณ์จริงมากกว่าการบรรยาย เป็นต้น 2) การวิเคราะห์องค์ประกอบการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดี ทั้งในประเด็นขององค์ประกอบของภาวะผู้นำ คุณลักษณะของผู้นำ และการพัฒนาทักษะของผู้นำ พบว่า ในการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับหนึ่ง และอันดับสองค่าน้ำหนักองค์ประกอบ (Factor Loading) อยู่ระหว่าง 0.754-0.897 ค่าความผันแปรเฉลี่ยที่สกัดได้ (Average Variance Extracted หรือ AVE) มีค่ามากกว่า 0.5 คือ มีค่าระหว่าง 0.703-0.779 และค่าความเที่ยงตรงขององค์ประกอบ (Construct Reliability: CR) มีค่า >0.6 คือ มีค่าระหว่าง 0.90-0.959 ซึ่งถือเป็นค่าความเชื่อถือได้ที่เหมาะสม 3) การตรวจสอบและพัฒนารููปแบบการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดี พบว่า โมเดลโครงสร้างความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ด้วยค่าดัชนี Chi-Square = 103.021, df = 83 Relative Chi-Square = 1.241 p-value = .067, GFI = .964, CFI = .996, AGFI = .925, RMSEA =.028 แม้ว่าจะมีค่า Chi-Square สัมพัทธ์สูงเล็กน้อยและค่า p-value ที่มีนัยสำคัญเล็กน้อยก็ตามและ 4) สามารถสร้างคู่มือการพัฒนาความเป็นผู้นำที่ดี ได้จากผลวิจัยนี้
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ภาพ ตาราง กราฟ ข้อเขียน หรือความคิดเห็นในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนไม่ผูกพันกับสถาบันวิชาการป้องกันประเทศ และทางวิชาการแต่อย่างใดReferences
กมลชนก ชมภูพันธุ์. (2564). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมในธุรกิจยุคดิจิทัล. วารสารนวัตกรรมการศึกษา และการวิจัย, 5(1), 148-155.
กองทัพอากาศ, คณะอนุกรรมการส่งเสริมวัฒนธรรมกองทัพอากาศ. (2566). แผนเสริมสร้างวัฒนธรรมองค์กรกองทัพอากาศ พ.ศ. 2566-2570.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2556). การวิเคราะห์สถิติ : สถิติสำหรับการบริหารและวิจัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เกตุชญา วงษ์เพิก. (2564). การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ในยุคดิจิทัลสู่องค์การแห่งการเรียนรู้. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 5(2), 467-478.
จีระยุทธ พุทธรักษาพิทักษ์. (2564). จินตนาการใหม่กับการพัฒนาภาวะผู้นำในยุคโลกเปลี่ยน. วารสารวิชาการแสงอีสาน, 18(1), 22-32.
ชัชนิธิฐา ชัชวาลวงศ์. (2565). หลักพุทธธรรมกับการพัฒนาภาวะผู้นำของเยาวชนในกรุงเทพมหานคร. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 5(1), 267-272.
ฐปนีย์ นารี. (2561). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำครูตามการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่ 3 (พ.ศ. 2562-2571) ของโรงเรียนมัธยมศึกษา ในพื้นที่จังหวัดในความรับผิดชอบของสำนักงานศึกษาธิการภาค 11. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. 12(1), 144-158.
ณรงค์ อินทชาติ. (2563). จุดเปลี่ยนผ่านของแนวคิดในการพัฒนาภาวะผู้นำในศตวรรษที่ 21 : กรณีศึกษากองทัพสิงคโปร์. วารสารรัฏฐาภิรักษ์, 61(2), 111-121.
ณัฐภรณ์ เอกนราจินดาวัฒน์. (2560). ภาวะผู้นำทางการบริหารการพัฒนา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
นฤมล เพ็ญสิริวรรณ. (2561). ภาวะผู้นํากับการพัฒนาองค์กรให้มีประสิทธิภาพสูงสุด . วารสาร มจร. มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 4(2), 118-124.
อำพล ชัยสารี และนิมิตย์อุดม. (2565). ภาวะผู้นำทางการศึกษาในศตวรรษที่ 21 กับความเชื่อมั่นในตนเอง. Journal of Modern Learning Development, 7(7), 417-435.
พูลพงศ์ สุขสว่าง. (2556). แบบจำลองสมการโครงสร้าง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วัฒนาพานิช.
วันดี อภิรักษ์ธนากร. (2565). ภาวะผู้นํา 5 ระดับของ John C. Maxwell (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: เนชั่นบุ๊ค.
สำนักนายกรัฐมนตรี, สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13.
ออระญา ปะภาวะเต, และบุญชม ศรีสะอาด. (2564). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์เขต 2. Journal of Modern Learning Development, 6(4), 193-199.
อัจศรา ประเสริฐสิน. (2557). การวิจัยเชิงประเมินแบบผสานวิธีในรวมบทความวิธีวิทยาและทฤษฎีเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมในองค์กร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทยสัมพันธ์.
Center for Creative Leadership. (2023). 12 Characteristics of a Good Leader. Retrieved from https:// www.ccl.org/articles/leading-effectively-articles/characteristics-good-leader/
Drouillard, S. E. and Kleiner, B. H. (1996). “Good” leadership. Management Development Review, 9(5), 30-33.
Greenleaf, R. K. (2002). Servant-Leadership: A Journey into the Nature of Legitimate Power and Greatness. New Jersey: Paulist Press.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J. and Anderson, R.E. (2010). Multivariate Data Analysis. 7th Edition, New York: Pearson.
Hellriegel, D., Jackson S. E., Slocum, J. W. (2001). Management: A Competency Based Approach (9th ed.). Boston: Cengage Learning.
Jenkins, A. P. (2018). Operationalizing the Army Learning Strategy in Unit Collective Training. US Army Command and General Staff College.
Ciulla, J. B. (2012). Ethics Effectiveness. In D.V. Day & J. Antonakis (Eds.) The Nature of Good Leadership (p.508-540). Los Angeles, CA: SAGE.
Kirchner, M. J., & Akdere, M. (2019). Exploring inclusion of leadership development into new employee orientations: a proposed approach from army leader development. Organization Management Journal, 16(3), 156-166.
Makgone, S. G. (2012). An evaluation of strategic leadership in selected schools and its contribution to academic performance (Degree of Magister Technology). University of South Africa.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the Use of Content Specialists in the Assessment of Criterion-Referenced Test Item Validity. Tijdschrift Voor Onderwijs Research, 2, 49-60.
Susana, U. (2004). Essentials of Psychological Testing. Canada: John Wiley & Sons, Inc.
Yau, A. A., Cortez, P., & Auguste, B. L. (2022). The Physician Leader: Teaching Leadership in Medicine. Advances in Chronic Kidney Disease. 29(6), 539-545.