Business Development of Women's Community Enterprises in Chiang Rai Province

บทคัดย่อ

The objectives of this research aimed to study the business capability and factors influencing success or failure in business development of the women's community enterprises groups in Chiang Rai Province, Thailand. The data was collected by employing the structured questionnaires with the respondent groups who were drawn out of 50% from 60 women enterprises purposively. The structured questionnaires were divided into three parts: (1) business capability, (2) influencing factors, and (3) suggestions on the market expansion. The statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, and Pearson product-moment correlation coefficient.

The results of the research were revealed that the most types of community enterprise were textile and clothing; majority of membership comprised between 21–25 members; and group monthly income was between 20,001–30,000 Baht. The business motivation on establishment of the women's community enterprises became concrete with knowledge and training provided by the government and other agencies, and also exposure through communication media especially television, books and magazine.

The capability building process in business development was tested correlation with elements of basic characters of the groups and found that training factor influenced on income factor. In addition, the overall business operation on business plan including marketing plan, financial plan, and human resource management plan was found at medium level which implied that the women’s community enterprises in Chiang Rai Province could continue the business activities and in the meantime they should consider improving in marketing plan and financial plan. The result of correlation test among variables of business plan was proved that marketing plan affected on income factor. The result of correlation test for sub-variables of marketing plan was indicated that promotion which was the inner sub-variable of marketing plan was brought success to the business operation.

The proposed suggestion on the market expansion for distribution of goods and services of women’s community enterprises in Chiang Rai Province should maintain the success factor of training which was proven by the evidence of income increasing.   

การพัฒนาธุรกิจของกลุ่มสตรีวิสาหกิจชุมชนจังหวัดเชียงราย

วัตถุประสงค์ของการวิจัย เรื่อง การพัฒนาธุรกิจของกลุ่มสตรีวิสาหกิจชุมชนจังหวัดเชียงราย มุ่งศึกษาสมรรถนะทางธุรกิจและปัจจัยอิทธิพลที่มีต่อความสำเร็จหรือล้มเหลวในการพัฒนาธุรกิจของกลุ่มสตรีวิสาหกิจจังหวัดเชียงรายประเทศไทย การจัดเก็บข้อมูลในกลุ่มสตรีวิสาหกิจชุมชนร้อยละ 50 จากจำนวน 60 กลุ่ม โดยวิธีการคัดเลือกเฉพาะเจาะจง ใช้แบบสอบถามที่มีโครงสร้าง ซึ่งจำแนกข้อมูลออกเป็น 3 ส่วน ได้แก่ (1) สมรรถนะทางธุรกิจ (2) ปัจจัยอิทธิพล และ (3) ข้อเสนอแนะการขยายตลาด สถิติที่ใช้การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson Product-moment Correlation Coefficient)

ผลของการวิจัย พบว่า ประเภทวิสาหกิจชุมชนส่วนใหญ่ได้แก่ กลุ่มเสื้อผ้าและการทอผ้า จำนวนสมาชิกกลุ่มส่วนใหญ่ระหว่าง 21-25 คน โดยรายได้ของกลุ่มระหว่าง 20,000-30,000 บาทต่อเดือน มูลเหตุจูงใจในการจัดตั้งกลุ่มเกิดจากการแนะนำการให้ความรู้และฝึกอบรมจากหน่วยงานของรัฐและองค์กรอื่น และการเปิดรับสื่อการสื่อสารโดยเฉพาะวิทยุ โทรทัศน์ หนังสือ และนิตยสาร

กระบวนการเสริมสร้างสมรรถนะในการพัฒนาธุรกิจจากการทดสอบค่าความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบตัวแปรด้านข้อมูลพื้นฐาน พบว่า ปัจจัยการฝึกอบรมมีอิทธิพลต่อปัจจัยรายได้ ในภาพรวมการประกอบธุรกิจที่มีองค์ประกอบแผนการตลาด แผนการเงิน และแผนการจัดการทรัพยากรมนุษย์อยู่ในระดับปานกลาง ซึ่งหมายความว่ากลุ่มสตรีวิสาหกิจชุมชนจังหวัดเชียงราย สามารถดำเนินธุรกิจต่อไปได้ ขณะเดียวกันควรทำการปรับปรุงแผนการตลาดและแผนการเงินพร้อมกันไปด้วย ส่วนผลการทดสอบระหว่างกลุ่มตัวแปรในแผนธุรกิจพบแผนการตลาดมีอิทธิพลต่อปัจจัยรายได้ ผลการทดสอบตัวแปรย่อยในแผนการตลาดพบการส่งเสริมการขาย ซึ่งเป็นตัวแปรย่อยภายในของแผนการตลาดมีผลต่อความสำเร็จในการประกอบธุรกิจ

การเสนอการขยายตลาดเพื่อการกระจายสินค้าของกลุ่มสตรีวิสาหกิจชุมชนจังหวัดเชียงรายควรรักษาปัจจัยความสำเร็จด้านการฝึกอบรม ซึ่งมีผลต่อปัจจัยอิทธิพลด้านรายได้