อิทธิพลทางสังคมที่มีผลต่อนโยบายการเตรียมชุมชนเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ (1) เพื่อศึกษาปัจจัยเชิงนโยบายด้านการส่งเสริมกิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในชุมชนตามมิติปัจจัยทางสังคม (2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ปัจจัยการเชิงนโยบายตามมิติทางสังคมกับความต้องการทำกิจกรรมทางกายของผู้สูงอายุในชุมชน และ(3) เพื่อศึกษารูปแบบการเตรียมชุมชนเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ กลุ่มตัวอย่างใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นผู้สูงอายุทั้งหญิงและชายที่พักอาศัยในชุมชนเขตเทศบาลเมืองในจังหวัดที่ได้รับการสุ่มเป็นพื้นที่เป้าหมาย จำนวน 420 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องเก็บรวบรวมข้อมูล ซึ่งมีสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย  ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์เปรียบเทียบความแตกต่างปัจจัยทางสังคม และการส่งเสริมการออกกำลังกายผู้สูงอายุ โดยใช้ (1) ค่า t-test ค่า F - test (2) ค่าไค-สแคร์ chi-square test (3) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (Correlation Coefficient) (4)ค่าถดถอยพหุคูณ (Multiple Hierarchy Regression Analysis) และ(5)วิเคราะห์องค์ประกอบสมการโครงสร้าง (Structural Equation  Modeling : SEM) ผลการวิจัยสรุปได้ ดังนี้

1. ปัจจัยทางสังคมมีอิทธิพลต่อการออกกำลังกายของผู้สูงอายุ พบว่า ปัจจัยทางสังคมมีอิทธิพลต่อความต้องการเข้าร่วมกิจกรรมการออกกำลังกายของผู้สูงอายุ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ .01 โดยมีค่าน้ำหนักของตัวแปรเรียงจากมากไปหาน้อย คือ ระดับสังคมในชุมชน ระดับชุมชน ระดับองค์การ ระดับระหว่างบุคคล
2. การเปรียบเทียบปัจจัยทางสังคม และการส่งเสริมการออกกำลังกายผู้สูงอายุของสูงอายุในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แตกต่างกันที่นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ.01 โดยมีค่าน้ำหนักของตัวแปรเรียงจากมากไปหาน้อย คือ การวางแผน การจัดองค์การ ด้านบุคคล การสั่งการ ด้านกระบวนการ การประสานงาน และด้านการจัดสถานที่
3. รูปแบบการส่งเสริมการออกกำลังกายผู้สูงอายุ คือ การให้มีศูนย์ออกกำลังกายที่มีกิจกรรมการออกกำลังกายหลากหลายและสอดคล้องกับวิถีชีวิต มีสิ่งอำนวยความสะดวก บรรยากาศร่มรื่น พร้อมอุปกรณ์การออกกำลังกายที่เหมาะกับทุกกลุ่มวัย