THE CAUSAL RELATIONSHIP MODEL OF FACTORS INFLUENCING COMMUNITY PREPAREDNESS TO PROMOTE EXERCISE FOR ELDERLY IN PRIMARY UNIT, NATIONAL HEALTH SECURITY OFFICE (NHSO), BANGKOK

Authors

  • Akkhawit Akkhasingha, Jiranan Chairatanakumrod and Peerapong Woraphatthirakul มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น

Keywords:

Community Preparedness, Promote Exercise for Elderly, Primary Unit of National Health Security Office (NHSO), Bangkok

Abstract

The purposes of this research were to develop the causal relationship model of factors influencing community preparedness to promote exercise for elderly in primary unit, National Health Security Office (NHSO), Bangkok and verify the consistency of the developed model with the empirical data. The sample group was 420 elderly people, both female and male, residing in the community of Bangkok by doing Nonprobability sampling: Snowball sampling. The data collection tools were 5-level of Rating Scale which analyzed data by descriptive statistical analysis using SPSS and analysis of Structural Equation Models using LISREL program.

          The finding indicates that the causal relationship model of factors influencing community preparedness to promote exercise for elderly in primary unit, National Health Security Office (NHSO), Bangkok, includes community preparation results and the promotion of physical activity is a direct cause of community preparedness to promote exercise for elderly. The developed model is consistent with the empirical data that based on Chi-square square = 4.179, p =.997, X2 /df = .279, GFI =.998, CFI=1.000, RMR=.006, NFI = .996, RMSEA=.000. The 78 percent of the variance in the model could explain the variability of community preparedness to promote exercise for elderly in primary unit, National Health Security Office (NHSO), Bangkok.

References

กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2557). คู่มือการคัดกรอง/ประเมินผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกิจการ โรงพิมพ์สงเคราะห์องค์การทหารผ่านศึก.

กระทรวงสาธารณสุข. (2555). แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมฉบับที่ 11. นนทบุรี: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

ขวัญหทัย ไตรพืช, พรทิพย์ มาลาธรรม, ขนิตฐา หาญประสิทธิ์คำ, และวิศาล คันธารัตนกุล. (2553). การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับการออกกำลังกายที่มีผลต่อการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดในผู้ที่เป็นเบาหวานชนิดที่ 2. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 16(2), 259-278.

คณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานผู้สูงอายุแห่งชาติ. (2545). แผนผู้สูงอายุแห่งชาติฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2545-2564). กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

นภาภรณ์ หะวานนท์, และธีรวัลย์ วรรธโนทัย. (2552). ทิศทางใหม่ในการพัฒนาการอยู่อาศัยสำหรับผู้สูงอายุในสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชมงคลธัญบุรี.

บุหลัน ทองกลีบ. (2550). บทบาทภาครัฐในการจัดสวัสดิการแก่ผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์). มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ปิยากร หวังมหาพร. (2546). นโยบายผู้สูงอายุของประเทศไทย (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต).จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พรรณี ปานเทวัญ. (2560). โมเดลเชิงนิเวศวิทยากับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมสุขภาพ. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยพยาบาลกองทัพบก.

พภัสสรณ์ วรภัทร์ถิระกุล. (2562ก). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรที่มีต่อการบริหารสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ สาขาเขตพื้นที่ 13 กรุงเทพมหานคร. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(1), 486-498.

พภัสสรณ์ วรภัทร์ถิระกุล. (2562ข). อิทธิพลทางสังคมที่มีผลต่อนโยบายการเตรียมชุมชนเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 5(1), 432-445.

พิมพิสุทธิ์ บัวแก้ว และรติพร ถึงฝั่ง (2559) การดูแลสุขภาพและภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุไทย. วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(2), 94-109.

พีระพงษ์ วรภัทร์ถิระกุล (2563). การบริหารจัดการการค้าข้างทางที่เหมาะสมของกรุงเทพมหานคร สู่การพัฒนาสิ่งแวดล้อมในเมืองที่ยั่งยืน. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(2), 394-409.

มารดี ศิริพัฒน์. (2561). นโยบายการเตรียมชุมชนเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารคุรุศาสตร์, 15(ฉบับพิเศษ), 488-506.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2553). รายงานประจำปีสถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2552. นนทบุรี: เอสเอส พลัส มีเดีย.

ลัดดา ดำริการเลิศ. (2555). การดูแลผู้สูงอายุแบบบูรณาการในชุมชน: ช่วงที่ 1 สถานการณ์และความต้องการ ดูแลผู้สูงอายุในชุมชน. นครปฐม: สำนักวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพชุมชนสถาบันพัฒนาสุขภาพ อาเซียนมหาวิทยาลัยมหิดล.

สัญชัย ห่วงกิจ. (2561). การบริหารจัดการระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติในการเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุในพื้นที่ เขต13 กรุงเทพมหานคร. วารสารคุรุศาสตร์, 15(ฉบับพิเศษ), 214-232.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2554). สำมะโนประชากร พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2557). คู่มือปฏิบัติงานกองทุนหลักประกันสุขภาพในระดับ ท้องถิ่นหรือพื้นที่ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2557). กรุงเทพฯ: บริษัท สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด.

สำนักสถิติสังคม. (2557). รายงานสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ.2557. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

Cohen.S and Syme.S.L. (1985). Social support and health. San Francisco: Academic Press

Daniel WW. (2010). Biostatistics: Basic Concepts and Methodology for the Health Sciences. Ninth edition. Asia: John Wiley & Sons, Inc: 192.

Hordern, MD1, D.W. Dunstan, J.B. Prins, M.K. Baker, M.A. Singh, & J.S. Coombes. (2012). “Exercise prescription for patients with type 2 diabetes and pre-diabetes: a position statement from Exercise and Sport Science Australia”. J Sci Med Sport, 15(1), 25-31.

Orem, E.D. (1991). Nursing: Concept of practice (4th ed). St Louis: Mosby-Year book, Inc.

Orem, E.D. (2001). Nursing: Concept of practice (5th ed). St Louis: Mosby-Year book, Inc.

Pender. (2011). Health Promotion in Nursing Practice (6thed). New Jersey: Pearson Education In.

Pender J Nola. (1996). Health Promotion in Nursing Practice (3th ed). USA: Appleton and Lange.

Downloads

Published

2021-12-30

Issue

Section

Research Articles