การตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้างและการพัฒนาเกณฑ์ปกติของแบบวัดความเพียรของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา
คำสำคัญ:
ความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้าง, เกณฑ์ปกติ, ความเที่ยงตแบบวัดความเพียร, ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ของงานวิจัย 1) เพื่อตรวจสอบคุณภาพของแบบวัดด้านความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้างของแบบวัดความเพียรของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา และ 2) เพื่อพัฒนาเกณฑ์ปกติของแบบวัดความเพียร กลุ่มตัวอย่างคือ ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต 1 และ เขต 2 จำนวน 421 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บข้อมูล คือ แบบวัดความเพียร สถิติที่ใช้ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ความเบ้ ความโด่ง การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และค่าเปอร์เซ็นไทล์ ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้างของแบบวัดความเพียรมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (Chi-square =.907, df=7, CFI = 1.00, SRMR= 0.000) 2) เกณฑ์ปกติโดยรวมพบว่า ค่าคะแนนตั้งแต่ 35 ขึ้นไป หมายถึง มีความเพียรอยู่ในระดับสูง ค่าระหว่าง 32-34 หมายถึง มีความเพียรอยู่ในระดับค่อนข้างสูง ค่าระหว่าง 29-31หมายถึง มีความเพียรอยู่ในระดับค่อนข้างต่ำ ค่าระหว่าง 32-34 หมายถึง มีความเพียรอยู่ในระดับค่อนข้างสูง และค่าน้อยกว่า 29 หมายถึง มีความเพียรอยู่ในระดับต่ำ
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2569. พริกหวานกราฟฟิค.
นลิน มนัสไพบูลย์. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างความเพียรกับการรับรู้ความสอดคล้องระหว่างบุคคลกับองค์การโดยมีรูปแบบองค์การและความฉลาดทางวัฒนธรรมเป็นตัวแปรกำกับ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). https://digital.car.chula.ac.th/cgi/viewcontent.cgi?article=6125&context=chulaetd
เบญจรัตน์ จงจำรัสพันธ์. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างความหวังและสุขภาวะองค์รวม โดยมีความเพียรและความเครียดเป็นตัวแปรกำกับ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/55272
ปเนต ผู้กฤตยาคามี, ธนยศ สุมาลย์โรจน์, มนัญญา โพธิมา, และสุชีรา ภัทรายุตวรรตน์. (2564). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการริเริ่มพัฒนาความงอกงามแห่งตนและความกังวลต่อภาวะวิกฤตวัยกลางคนใน คนวัยทำงาน โดยมีความเพียรเป็นตัวแปรส่งผ่านและตัวแปรกำกับ. วารสารจิตวิทยาคลินิกไทย, 52(2), 16-32.
พระมหาอภิพงค์ ภูริวฑฺฒโน (คำหงษา), พระมหาโยธิน มหาวีโร (มาศสุข), พระครูสมุห์หัตถพร คำเพชรดี, เขมจิรา คำหงษาม และ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2565). บทบาทครูในศตวรรษที่ 21 ในฐานะบุพการีของศิษย์. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์, 7(3), 49-64.
สำนักงานการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2567, 24 มิถุนายน). เว็บไซต์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในสังกัด. https://www.obec.go.th /เว็บไซต์-สพม-ในสังกัด
Akos, P., & Kretchmar, J. (2017). Investigating grit at a non-cognitive predictor of college success. Review of Higher Education: Journal of the Association for the Study of Higher Education, 40(2), 163–186. https://doi.org/10.1353/rhe.2017.0000
Duckworth, A. L., Peterson, C., Matthews, M. D., & Kelly, D. R. (2007). Grit: Perseverance and passion for long-term goals. Journal of Personality and Social Psychology, 92(6), 1087-1101.
Duckworth, A. L., & Quinn, P. D. (2009). Development and validation of the Short Grit Scale (Grit-S). Journal of Personality Assessment, 91(2), 166-174.
Hair, J. F. J., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2014). Multivariate Data Analysis. (7th ed.). Pearson.
He, C., Wu, D., Yang, L., Yang, L., & Yue, Y. (2021). Psychometric properties of the Grit-S in Chinese Nurses. Frontiers in Psychology,12, 766055. https://doi.org/10.3389/ fpsyg.2021. 766055
Nishikawa, K., Okugami, S., & Amemiya, T. (2015). Development of the Japanese Short Grit Scale (Grit-S). The Japanese Journal of Personality, 24(2), 167–169.
Li, J., Zhao, Y., Kong, F., Du, S., Yang, S., & Wang, S. (2018). Psychometric Assessment of the Short Grit Scale Among Chinese Adolescents. Journal of Psychoeducational Assessment, 36(3), 291–296. https://doi.org/10.1177/0734282916674858
Robertson-Kraft, C., & Duckworth, A. L. (2014). True Grit: Trait-level Perseverance and Passion for Long-term Goals Predicts Effectiveness and Retention among Novice Teachers. Teachers College Record, 116(3), 1–27. https:// doi. org/ 10. 1177/ 01614 68114 11600 306
Wang, S., Zhou, M., Chen, T., Yang, X., Chen, G., Wang, M., & Gong, Q. (2017). Grit and the brain: Spontaneous activity of the dorsomedial prefrontal cortex mediates the relationship between the trait grit and academic performance. Social Cognitive and Affective Neuroscience, 12(3), 452–460. https://doi.org/10.1093/scan/nsw145
Zhong, C., Wang, M. C., Shou, Y., Ren, F., Zhang, X., Li, M., & Yang, W. (2018). Assessing Construct Validity of the Grit-S in Chinese Employees. PLoS ONE, 13(12): e0209319. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0209319
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
