การพัฒนารูปแบบโรงเรียนดี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระบุรี เขต 2*
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อการพัฒนารูปแบบโรงเรียนดี และประเมินประสิทธิภาพการพัฒนารูปแบบโรงเรียนดี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระบุรี เขต 2 โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงพัฒนา คือ การอบรมเชิงปฏิบัติการโดยใช้กระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม การติดตาม และการนิเทศ กลุ่มเป้าหมายเป็นโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 2 จำนวน 5 โรงเรียน โดยการเลือกแบบเจาะจง มีขั้นตอนในการวิจัย 5 ขั้นตอน ดังนี้ 1) การร่างการพัฒนารูปแบบ โรงเรียนดี 2) สร้างรูปแบบการพัฒนาโรงเรียนดี 3) การทดลองใช้การการพัฒนารูปแบบโรงเรียนดี 4) ประเมินคุณภาพการใช้ การพัฒนารูปแบบโรงเรียนดี 5) นำการการพัฒนารูปแบบโรงเรียนดี ที่สมบูรณ์ไปใช้ในการพัฒนาโรงเรียนในสังกัด ผลการวิจัยพบว่า ได้รูปแบบการพัฒนาโรงเรียนดี ที่มีองค์ประกอบสำคัญ 3 ด้าน คือ 1) ด้านการบริหารจัดการ ด้านการจัดการเรียนการสอน การประกันคุณภาพผู้เรียน 2) ด้านผลที่เกิดกับนักเรียน สถานศึกษา และชุมชน และ 3) ผลการประเมินประสิทธิภาพการการพัฒนารูปแบบโรงเรียนดี โดยผู้ทรงคุณวุฒิ ผลการวิจัยพบว่า ด้านการบริหารจัดการและด้านการจัดการเรียนการสอนการประกันคุณภาพผู้เรียนมีค่าเฉลี่ยในระดับมากที่สุด ด้านผลที่เกิดกับผู้เรียน โรงเรียน และชุมชน มีค่าเฉลี่ยในระดับมาก ผลการประเมินประสิทธิภาพ และด้านเนื้อหาของรูปแบบมีความสอดคล้องกัน
Article Details
References
เขมนิจ ปรีเปรม. (2554). สมรรถนะด้านเทคโนโลยีสารสนเทศกับการบริหารระบบสารสนเทศของผู้บริหารสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เจตสิทธิ์ นาคเสน. (2550). การดำเนินงานระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา ช่วงชั้นที่ 1--2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาหนองคาย เขต 2. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 2(1), 123 -136
ชัชวาล เจริญบุญ. (2554). การพัฒนารูปแบบครูเพื่อเสริมสร้างการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ของครูผู้สอนในจังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ ปรด.(ยุทธศาสตร์การพัฒนาภูมิภาค) มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พูนภัทรา พูลผล. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อเตรียมผู้เรียนสู่ความเป็นพลโลก. วารสารวิจัยทางการศึกษา สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา, 2(426--37).
พระมหาลำพึง ธีรปัญโญ. (2545). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนนวมินทราชูทิศมัชฌิม จังหวัดนครสวรรค์. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัญฑิต (รัฐประศาสนศาสตร์) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พรภวิษย์ อุ่นวิเศษ.(2564). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะด้านเทคโนโลยีสารสนเทศของผู้บริหาร
กับประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 1 ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2551). วิธีวิทยาการวิจัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
วิไลลักษณ์ แก้วนพรัตน์. (2551). การสร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนของโรงเรียนสังกัด
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากระบี่ เขต 1. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม,(3)169--182
ศศิร์อร สาระกุล.(2556). การจัดสภาพแวดล้อมในสถานศึกษาตามทัศนะของผู้บริหาร ครู และกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสถานศึกษาสังกัดเทศบาล จังหวัดสระบุรี.วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี
สนองศรี แสงศรี. (2556) .การศึกษารูปแบบการใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการพัฒนาเด็กและเยาวชนโดย
กระบวนการมีส่วนร่วม. วารสารผลงานวิจัยเด่น, สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย. (สกว)
(1)128 -134
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). ข้อเสนอการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง (พ.ศ. 2552-2561). กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค จํากัด.
อภิบาล สุวรรณโคตร์และ สมหญิง จันทรุไทย .(2563). การบริหารจัดการสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของสถานศึกษาศูนย์เครือข่ายพัฒนาคุณภาพการศึกษาหนองบุญมาก 2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 2.วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(7), 73 -86.
Kemmis, S., McTaggart, R. & Nixon, R. (2014). The action research planner: Doing critical participatory action research. Singapore: Springer (200pp.)
Zuber – Skerrit, Ortrun, (1992). Action Research in Higher Education: Examples and Reflection. Guildford: Biddles Ltd.