สมรรถนะและความต้องการพัฒนาตนเองตามมาตรฐานวิชาชีพของครู กลุ่มโรงเรียนเครือข่ายที่ 9 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสมรรถนะตามมาตรฐานวิชาชีพของครูกลุ่มโรงเรียนเครือข่ายที่ 9 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 1 2) ศึกษาความต้องการพัฒนาตนเองตามมาตรฐานวิชาชีพของครูผู้สอนกลุ่มโรงเรียนเครือข่ายที่ 9 ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ข้าราชการครู จำนวน 154 คน และผู้ให้ข้อมูลที่เป็นผู้บริหารและข้าราชการครู จำนวน 8 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะเนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1. สมรรถนะตามมาตรฐานวิชาชีพของครูกลุ่มโรงเรียนเครือข่ายที่ 9 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 1 โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับมากที่สุด โดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อย ดังนี้ 1) คุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณ 2) นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา 3) การวัดและการประเมินผลการเรียนรู้ 4) การจัดการเรียนรู้และการจัดการชั้นเรียน 5) ความเป็นครู 6) การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ 7) การประกันคุณภาพการศึกษา 8) ปรัชญาการศึกษา 9) จิตวิทยาสำหรับครู 10) หลักสูตร และ 11) ภาษาและวัฒนธรรม 2. ความต้องการพัฒนาตนเองตามมาตรฐานวิชาชีพของครู มีความต้องการให้พัฒนาในทุกมาตรฐานวิชาชีพ โดยเฉพาะสมรรถนะด้านภาษาและวัฒนธรรม ต้องพัฒนาให้มีสมรรถนะด้านการสื่อสารทั้งในด้านการฟัง การพูด การอ่าน และการเขียน ต้องใช้ในการสื่อสารและถ่ายทอดความรู้ให้กับผู้เรียน ใช้สื่อความหมาย การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ และการติดต่อสื่อสาร ต้องพัฒนาตนเองให้เข้าใจทั้งภาษาอังกฤษ เมียนมาร์ และวัฒนธรรม โดยต้องพัฒนาภาษาอังกฤษให้ผ่านการทดสอบตามมาตรฐานที่ตั้งไว้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัญภร เอี่ยมพญา. (2561). การศึกษาเปรียบเทียบระดับจิตวิญญาณครู ของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 1 กับจิตวิญญาณของครู. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 22(1), 310-324
ชะลอศรี แก้วสูงเนิน. (2554). การศึกษาความต้องการพัฒนาตนเองตามเกณฑ์มาตรฐานวิชาชีพครู ของ ข้าราชการครูโรงเรียนขนาดเล็ก ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 5. สารนิพนธ์ครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
ธรรมเกียรติ กันอริ. (2543). รายงานสภาวะการศึกษาไทย ปี 2542. สำนักคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.
พรวิไล สุขมาก. (2565). หลักวิชาชีพครู. ศูนย์ผลิตตำราเรียนและสิ่งพิมพ์ดิจิทัล มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
มะสานูสี อาลี. (2562). ความต้องการพัฒนาตนเองตามมาตรฐานความรู้ผู้ประกอบวิชาชีพครู ในสถานศึกษา กลุ่มเครือข่ายมายอพัฒนา จังหวัดปัตตานี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาเพื่อพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยทักษิณ.
สิทธิชัย ทองมาก, วุฒิชัย เนียมเทศ, เรชา ชูสุวรรณ และฤทัยชนนี สิทธิชัย. (2561). เหลียวหลังแลหน้าคุณภาพการศึกษาในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(พิเศษ), 186-198.
สานิตา แดนโพธิ์. (2560). สมรรถนะครูโรงเรียนวัดไผ่ล้อม (พูลประชาอุปถัมภ์). การค้นคว้าอิสระ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สมัคร ชินบุตร. (2545). ทางเลือกในการพัฒนาตนเองของครู. วิทยาจารย์, 101(2), หน้า 19 – 22.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2545 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่2) พ.ศ.2545. กราฟฟิกหวาน.
อรวรรณ คํายอด. (2555). สมรรถนะครูที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานด้านวิชาการในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Office of the Education Council. (2009). Proposals for educational reforms in the second decade (2009-2018). Office of the Education Council, Ministry of Education. (In Thai).
Secretariat of the Teachers Council of Thailand. (2009). Collection of laws, ministerial regulations, rules, regulations, announcements for educational professionals. Kurusapa Printing Ladphrao. (In Thai).
Sirirangthasri, P. (2014). Upgrading the quality of Thai teachers in the 21st century. Office of Social Promotion of Youth Learning and Quality. (In Thai).
