การพัฒนาทักษะภาษาและการสื่อสารในชีวิตประจำวันสำหรับเด็กออทิสติกโดยใช้สื่อคอมพิวเตอร์ช่วยสอน

Main Article Content

เลิศชัย แก้วภักดี

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนสำหรับในการฝึกทักษะภาษาและการสื่อสารในชีวิตประจำวันสำหรับเด็กออทิสติก 2) ศึกษาผลพัฒนาการหลังการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนสำหรับในการฝึกทักษะภาษาและการสื่อสารในชีวิตประจำวันสำหรับเด็กออทิสติก 3) ศึกษาความพึงพอใจหลังจากการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนสำหรับในการฝึกทักษะภาษาและการสื่อสารในชีวิตประจำวันสำหรับเด็กออทิสติก กลุ่มเป้าหมาย คือ เด็กที่มารับบริการ ที่ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดศรีสะเกษ ที่เป็นบุคคลออทิสติก จำนวน 3 คน เลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน แบบบันทึกผลการฝึกพูดและแบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  ผลการวิจัยพบว่า  1) บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนสำหรับในการฝึกทักษะภาษาและการสื่อสารในชีวิตประจำวันสำหรับเด็กออทิสติกมีความสอดคล้องทางด้านเนื้อหา (IOC = 0.93) และด้านเทคนิค (IOC = 0.92)  2) ผลการศึกษาพัฒนาการด้านการออกเสียงและความเข้าใจภาษา ของผู้เรียนมีพัฒนาการหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน 3) ความพึงพอใจของการใช้งานบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนสำหรับในการฝึกทักษะภาษาและการสื่อสารในชีวิตประจำวันสำหรับเด็กออทิสติก ของครู และผู้ปกครอง อยู่ในระดับมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แก้วภักดี เ. (2025). การพัฒนาทักษะภาษาและการสื่อสารในชีวิตประจำวันสำหรับเด็กออทิสติกโดยใช้สื่อคอมพิวเตอร์ช่วยสอน. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย (สพบท.), 7(2), 471–486. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JAPDEAT/article/view/279432
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

ชฎาพร เจ๊กรวย. (2563). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้เรื่อง อักษรนำและคำควบกล้ำกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุก. วารสารการพัฒนาการเรียนรู้สมัยใหม่. 8(1), 373-392.

ดุสิต ลิขนะพชิิตกุล. (2545). พัฒนาการบําบัดสําหรับเด็กออทิสติกแนวทางปาหมอเพ็ญแข.กรุงเทพฯ: พิมพดี.

ถนอมพร เลาหจรัสแสง. 2541. คอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพมหานคร : ภาควิชาโสตทศันศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

เพ็ญแข ลิ่มศิลา. (2545). ออทิสซึมในประเทศไทยจากตำราสู่ประสบการณ์ เอกสารประกอบการประชุมวิชาการระดับชาติ เรื่อง ครู หมอ พ่อแม่: มิติแห่งการพัฒนาศักยภาพบุคคลออทิสติก. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

มนเดช หมิดทองคำ. (2562). การศึกษาความสามารถทักษะทางสติปัญญาหรือการเตรียมความพร้อมทางวิชาการ เรื่อง ผักและผลไม้ โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน สำหรับนักเรียนห้องเตรียมความพร้อมร่างกายหรือสุขภาพ 2 ศูนย์การศึกษาพิเศษ เขตการศึกษา 4 จังหวัดตรัง. ศูนย์การศึกษาพิเศษ เขตการศึกษา 4 จังหวัดตรัง.

วรานิษฐ์ พิชิตยศวัฒน์ (2555). ประสิทธิผลของกิจกรรมดนตรีบำบัดต่อพัฒนาการทางสื่อความหมายและ ปฏิสัมพันธ์ของนักเรียนออทิสติก. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.

สมพร หวานเสร็จ. (2552). การพัฒนาศักยภาพบุคคลออทิสติก โดยใช้สื่อสนับสนุนการเรียนรู้ผ่านการมอง. ขอนแก่น:คลังนานาวิทยา.

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2560.กรุงเทพฯ: สำนักงาน.

สำนักนายกรัฐมนตรี. (2551). พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ.2551. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2553). คูมือการจัดทำแผนการจัดการศึกษาเฉพาะบุคคล.http://special.obec.go.th.

สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2563). ประกาศใช้หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย สำหรับเด็กที่มีความต้องการจําเป็นพิเศษ พุทธศักราช 2563.

อุมาพร ตรังคสมบัติ. (2545). ชวยลูกออทิสติก คูมือสําหรับพอแมผูไมยอมแพ้.กรุงเทพฯ: ซันตาการพิมพ.

Kumazaki, H., Muramatsu, T., Yoshikawa, Y., Haraguchi, H., Sono, T., Matsumoto, Y., Ishiguro, H., Kikuchi, M., Sumiyoshi, T. and Mimura, M (2021). Enhancing Communication Skills of Individuals With Autism Spectrum Disorders While Maintaining Social Distancing Using Two Tele-Operated Robots. Frontiers in Psychiatry, 2021(11), 1-9.

Limsila, P. (2002). Autism Training and Care Manual for Parents. Samut Prakan: Yuwaprasart Waithayopathum Child Psychiartric Hospital.

Pasunkhato, S., Simmatan, P., Rujimora, J., and Senajak, J. (2009). Practices of Communication skills in Daily life for Autistic Children thouh Communicative Billboards. Rajabhat Sarakham University Journal; RMU.J, 3(1), 51-58.

Rukkhawattanakul, W., and Srisukvatnanan, P. (2020). Communicative Ability Development by Picture Exchange Communication System for a Student with Autism Spectrum Disorder and Oral Cavity Impairment Caused by an Accident. Journal Of Ratchasuda College for Research and Development of Persons With Disabilities, 16(1), 70–82.

Sukhasan, S. (2004). The development of ready-made lessons on language and culture for students in Mathayom 4. (Master's Thesis). Nakhon Pathom: Silpakorn University.

Talubthong, A. (2010). The Development of Programed Intruction on Thai Words Formation for Mathayomsuksa III Students, Klong Pak Lak School, Prawet, Bangkok. (Master Thesis). Bangkok: Srinakharinwirot University.

Trangkasombat, U. (2002). Helping children with autism: a guide for uncompromising parents. Bangkok: Family Development Research and Development Center Co., Ltd.