Aparihāniyadhamma Application for Promoting People’s Participation in the Cultural Conservation Policy of Lamphun Municipality, Mueang District, Lamphun Province
Main Article Content
Abstract
The research objectives are 1) to study the level of public participation in the cultural conservation policy of Lamphun Municipality. Lamphun Province 2) to compare public opinions on participation in its cultural conservation policies. classified by personal factors. and 3) to present guidelines for promoting public participation of the policy. The research methodology is a mixed method. namely. 1) quantitative research (a) using a questionnaire for data collecting. and the sample group was 385 people from 9.680 people in the Lamphun Municipality area. and (b) using statistics analysis software for social science research to find frequencies. percentages. means. and standard deviations for hypothesis testing of T-test and F-test values with one-way analysis of variance (One-way ANOVA). and 2) qualitative research: using In-depth interviews with 12 key informants (face-to-face interview) and analyzing the data by descriptive content analysis.
The findings were;
1) The levels of public participation were all at a high level in every aspect. and the highest mean was the participation in evaluation
2) The comparison level results of public participation classified by personal factors according to hypothesis 1 – 5 showed the personal factors of age and occupation accepted the research hypotheses. while the personal factors of gender education level and monthly income rejected the research hypothesis
3))The guidelines for promoting public participation in the cultural conservation policy of Lamphun Municipality with Aparihāniyadhamma are: (1) holding a meetings schadule (2) creating meeting schedule with a clear agenda. (3) enacting rules and agreements (4) promoting and organizing activities promoting respect to the elders and leaders. (5) promoting the people participation with the community (6) promoting traditional activities on important occasional event as well as communication and exchange of experiences. (7) emphasis on integrative cooperation in working
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เกวลี บุญเทียน, “การจัดการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในอำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม”,
สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2561.
จำนงค์ กันทมาดา, “การมีส่วนร่วมของประชาชนในการป้องกันทรัพยากรป่าไม้ ของตำบลดงดำ อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2557.
เจ้าอธิการ พิชิตศักดิ์ สุภาจาโร (จีบสันเทียะ), “การมีส่วนร่วมตามแนวพระพุทธศาสนาของประชาชนในการดำเนินงานของ สภาองค์กรชุมชนในจังหวัดชลบุรี”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2559.
ณัฏยาณี บุญทองคำ, “การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการน้ำเพื่อการเกษตร ในลุ่มน้ำป่าสัก จังหวัดเพชรบูรณ์”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2559.
ทักษิณ ประชามอญ, “รูปแบบการบริหารงานแบบมีส่วนร่วมตามหลักพุทธธรรมขององค์การ บริหารส่วนจังหวัด ในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2560.
ประยงค์ พรมมา, “การบริหารงานตามหลักอปริหานิยธรรมขององค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น” วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2556.
พระคำรณ อติภทฺโท (ทองน้อย), “การบริหารจัดการเชิงเครือข่ายเศรษฐกิจชุมชนของกลุ่มเกษตรกร ผู้ปลูกข่าตามหลักอปริหานิยธรรมในเขตเทศบาลตำบลทุ่งน้อยอำเภอ โพทะเล จังหวัดพิจิตร”, วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2560.
พระปลัดสุรพงษ์ ฐิตญาโณ (แก้วกอ),“การศึกษาวิเคราะห์การบริหารองค์กรปกครองส่วน ท้องถิ่นตามหลักอปริหานิยธรรม: กรณีศึกษาเทศบาลตำบลขามใหญ่ อำเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2555.
พระมหาธัชธร สิริมงฺคโล (มาตรา), “การจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดหนองแวง (พระอารามหลวง) อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2556.
พระมหาประกาศิต สิริเมโธ (ฐิติปสิทธิกร), “การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาหมู่บ้าน เศรษฐกิจพอเพียง ของชุมชนบ้านคลองใหม่ อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม”, วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม, (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2556.
พระมุนินทร์ มุนินฺทโร (กองจันทร์ดี), “การบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัด ในอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ”, สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,2561.
รัฐพงศ์ บุญญานุวัตร, "การมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนของประชาชนเขตดุสิตกรุงเทพมหานคร", รายงานวิจัย, (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา,2557,
วิวัฒน์ชัย บุญญานุพงศ์, การมีส่วนร่วมของประชาชนในการอนุรักษ์วัฒนธรรมชุมชน : ศึกษาเฉพาะกรณีชุมชนชาวมอญบ้านเกาะเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี, วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชารัฐศาสตร์, กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยรามคำแหง,2542.
เสริมพงษ์ อยู่โต, "การมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนของประชาชนเขตบางคอแหลมกรุงเทพมหานคร", ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป, (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 2551.