A Model of Creative Area Development of Mon Community in Lamphun Province

Main Article Content

Praden Banping
Wiwat Hamontree
PhraSutheerattanapundit, Assoc. Prof. Dr.,

Abstract

The goals of this research were to 1) investigate the situation and requirements of the Mon community's creative area development in Lamphun Province; 2) examine the model of the Mon community's creative area development in Lamphun Province; and 3 ) introduce the model and evaluation of the Mon community's creative area development model in Lamphun Province. As part of the study's research and development process, The results of the research represent as follows:  1. The conditions and requirements for the development of creative areas in Mon communities in Lamphun Province are the situation consists of information, real knowledge, expertise, and community wisdom, enabling them to develop potential or create added value. 2. The Mon community's creative area development concept in Lamphun Province comprises the following components: 1) Segment 2) Man 3) Access 4) The availability of resources 5) Themes 6) Approach 7) Organization 8) Networking  3. The presentation and evaluation of the "Smart Mon Mode", the model of creative area development: The average is high; the average is high in terms of community potential; the creative area development model is acceptable and of excellent quality and the community maintains cooperation to coordinate in the similar direction.


 

Article Details

How to Cite
Banping , P., Hamontree , W., & rattanapundit, Assoc. Prof. Dr., P. (2023). A Model of Creative Area Development of Mon Community in Lamphun Province. MCU Haripunchai Review, 7(3), 16–30. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/a2
Section
Research Article

References

กมลวรรณ วรรณธนัง.(2553). “ทุนทางสังคมกับการจัดการความรู้สู่ชุมชนพึ่งตนเอง”. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย:สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์,

นันทนิษฎ์ สมคิด.(2561). “แนวทางการพัฒนาชุมชนสร้างสรรค์ในเขตพื้นที่จังหวัดจันทบุรี”. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

นรินทร์ สังข์รักษา และคณะ.(2559) “การพัฒนาเมืองต้นแบบเศรษฐกิจสร้างสรรค์ “เมืองโอ่ง ดินสุก

และตุ๊กตา” เพื่อพัฒนาขีดความสามารถในการแข่งขันการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน และสนับสนุนสินค้าโอทอปกับการท่องเที่ยวเมืองแห่งศิลปะและการพักผ่อนของจังหวัดราชบุรี”. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยศิลปากร,

พระครูโพธิสุวรรณคุณ (มานพ จนฺทาโภ) .(2561). “ทุนทางสังคม : แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยว

วิถีชุมชนของชุมชนลาวโซ่ง ในจังหวัดสุพรรณบุรี”. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม.บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.(2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยกรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ลภัสรดา สหัสสพาศน์. (2560).“รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการพื้นที่สร้างสรรค์จังหวัดเพชรบุรีตามบริบทสังคมประเทศไทย 4.0”. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร,

Booth. M. L. and Others.(2000). “Social–Cognitive and Perceived Environment Influences Associated with Physical Activity in Older Australians”. Preventive Medicine.

UNESCO.(2015). List of UNESCO Creative Cities. Paper presented at the UNESCO Creative Cities Network Annual Meeting. Kanazawa. Japan.