รูปแบบการพัฒนาพื้นที่เชิงสร้างสรรค์ของชุมชนมอญในจังหวัดลำพูน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการณ์และความต้องการของการพัฒนาพื้นที่เชิงสร้างสรรค์ของชุมชนมอญในจังหวัดลำพูน 2) เพื่อศึกษารูปแบบการพัฒนาพื้นที่เชิงสร้างสรรค์ของชุมชนมอญในจังหวัดลำพูน 3) เพื่อนำเสนอรูปแบบและประเมินผลรูปแบบการพัฒนาพื้นที่เชิงสร้างสรรค์ของชุมชนมอญในจังหวัดลำพูน ใช้ระเบียบวิธีวิจัยและการพัฒนา
ผลการวิจัย พบว่า
1) สภาพการณ์และความต้องการของการพัฒนาพื้นที่เชิงสร้างสรรค์ของชุมชนมอญในจังหวัดลำพูน สภาพการณ์ประกอบไปด้วยข้อมูลความรู้จริง ความชำนาญและภูมิปัญญาชุมชน ทำให้สามารถพัฒนาศักยภาพหรือสร้างมูลค่าเพิ่ม
2) รูปแบบการพัฒนาพื้นที่เชิงสร้างสรรค์ของชุมชนมอญในจังหวัดลำพูน มีองค์ประกอบ คือ 1) เข้าใจกลุ่มเป้าหมาย 2) ความพร้อมของคนในชุมชนมอญ 3) การเข้าถึงกลุ่มเป้าหมาย 4) การมีทรัพยากรที่พร้อมใช้ 5) การพัฒนาพื้นที่ด้วยเทคโนโลยีและนวัตกรรม 6) ค้นหาวิธีการปฏิบัติงานที่ดี 7) การบริหารจัดการชุมชนโดยผู้ที่มีความรู้ความสามารถ และ 8) การมีเครือข่าย
3) การนำเสนอและประเมินผลรูปแบบการพัฒนาพื้นที่เชิงสร้างสรรค์ ตามรูปแบบ “Smart Mon Model” ค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ด้านศักยภาพชุมชน ค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก รูปแบบการพัฒนาพื้นที่เชิงสร้างสรรค์มีความเหมาะสม มีคุณภาพและมีประสิทธิภาพ ชุมชนมีความร่วมมือประสานให้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กมลวรรณ วรรณธนัง.(2553). “ทุนทางสังคมกับการจัดการความรู้สู่ชุมชนพึ่งตนเอง”. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย:สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์,
นันทนิษฎ์ สมคิด.(2561). “แนวทางการพัฒนาชุมชนสร้างสรรค์ในเขตพื้นที่จังหวัดจันทบุรี”. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นรินทร์ สังข์รักษา และคณะ.(2559) “การพัฒนาเมืองต้นแบบเศรษฐกิจสร้างสรรค์ “เมืองโอ่ง ดินสุก
และตุ๊กตา” เพื่อพัฒนาขีดความสามารถในการแข่งขันการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน และสนับสนุนสินค้าโอทอปกับการท่องเที่ยวเมืองแห่งศิลปะและการพักผ่อนของจังหวัดราชบุรี”. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยศิลปากร,
พระครูโพธิสุวรรณคุณ (มานพ จนฺทาโภ) .(2561). “ทุนทางสังคม : แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยว
วิถีชุมชนของชุมชนลาวโซ่ง ในจังหวัดสุพรรณบุรี”. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม.บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.(2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยกรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ลภัสรดา สหัสสพาศน์. (2560).“รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการพื้นที่สร้างสรรค์จังหวัดเพชรบุรีตามบริบทสังคมประเทศไทย 4.0”. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร,
Booth. M. L. and Others.(2000). “Social–Cognitive and Perceived Environment Influences Associated with Physical Activity in Older Australians”. Preventive Medicine.
UNESCO.(2015). List of UNESCO Creative Cities. Paper presented at the UNESCO Creative Cities Network Annual Meeting. Kanazawa. Japan.