Developing Internal Supervisary Model of Samakkhi Wittayathan School in Mueang Chiang Mai District, Chiang Mai Province

Main Article Content

Siriporn Punyaying
Phrakhruvititsasanatorn, Asst. Prof. Dr.
Phramaha Sakun Mahaviro, Asst. Prof. Dr.

Abstract

The purposes of this research were 1) to explore the current state of internal supervision, 2) to develop the internal supervision model, 3) to experiment with the internal supervision model, and 4) to evaluate and develop the internal supervision model of Samakkhi Wittayathan School in Mueang Chiang Mai District, Chiang Mai Province. This study was a research and development. The key informants were 16 administrators and teachers. The research tools were interview form, focus group, questionnaire and qualitative assessment with content analysis and quantitative by statistical packaged for the social science.


The results revealed that:


          1) The study results of the current state of internal supervision found that there was no model of internal supervision according to a clear quality system process.


          2) Development of internal supervision model which consisted of step 1: Context study and planning (D: Dukkha), step 2: Making tools (S: Samudaya), step 3: Supervising operations (N: Nirodha), and step 4: Summarizing and evaluating (M : Magga). Theoretical reasonableness examination results, possibility and conformity of model, theoretically reasonable, Possibilities of the model, and conformity of model.


          3) The experimental results showed that before using the mean and after using the mean. The latter were the same and the satisfaction level of using the internal supervision model of Samakkhi Wittayathan School was the highest points.


          4) The results of evaluation and development of supervision model within Samakkhi Wittayathan School using the 4 Noble Truths was found that after using the internal supervision model was highly effective. The satisfaction level of supervising teachers and supervising recipients were at the highest level and the achievement of the learners increased.

Article Details

How to Cite
Punyaying, S., sasanatorn, Asst. Prof. Dr., P., & Mahaviro, Asst. Prof. Dr., P. S. . . (2023). Developing Internal Supervisary Model of Samakkhi Wittayathan School in Mueang Chiang Mai District, Chiang Mai Province. MCU Haripunchai Review, 7(4), 158–173. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/aA-011
Section
Research Article

References

เกียรติพงษ์ อุดมธนะธีระ. (2566). [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.facebook.com/iok2u [1 กุมภาพันธ์ 2566].

จักรกฤษ สมศิลา. (2557). การศึกษารูปแบบที่เหมาะสมของกระบวนการนิเทศภายใน โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา

จิณหธาน์ อุปาทัง. (2551). การศึกษาการดำเนินงานนิเทศภายในของโรงเรียนที่ได้รับการรับรอง มาตรฐานการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาวิชานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร). จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

ฑัณฑิมา พงษ์พรม. (2558). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการนิเทศภายในโรงเรียนของผู้บริหารโรงเรียน สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระแก้ว เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

บุษกร เชี่ยวจินดากานต์. (2561). เทคนิคการวิจัยเชิงคุณภาพแบบกรณีศึกษา. วารสารศิลปะศาสตร์ปริทัศน์. ปีที่ 13 (ฉบับที่ 25). 111.

ปาจรีย์ หงส์แก้ว. (2563). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วิทยานิพนธ์, สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

พระครูปลัดศักดิ์ มหาวีโร (โกศลสุภวัฒน์). (2563). รูปแบบการจัดการเรียนการสอนตามหลักอริยสัจ 4 สำหรับนักเรียนประถมศึกษาในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร. หลักสูตรปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต (สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พัชรี ศานติอาวรณ์. (2552). สภาพการนิเทศภายในของศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษา แม่นาวาง อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าแบบอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

มาเรียม นิลพันธุ์. (2549). วิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. นครปฐม : โครงการส่งเสริมการผลิตตำรา และเอกสารการสอน คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร.

รัศมี ภูกันดาน. (2562). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในโดยใช้ทีมเป็นฐานในโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์การศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

โรงเรียนสามัคคีวิทยาทาน. (2564). การรายงานการพัฒนาคุณภาพการศึกษา (SAR) ของโรงเรียนสามัคคีวิทยาทาน. อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่.

สถาพร สมอุทัย.(2565). “การนิเทศการศึกษา” หนึ่งตัวช่วยในการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21.วารสารวิจัยวิชาการ. 5 (3).282-283.

แสน สมนึก. (2541). การพัฒนารูปแบบการนิเทศทางไกลเพื่อเสริมสร้างสมรรถภาพการนิเทศภายในของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา. ปริญญาดุษฎีบัณฑิต (สาขาการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สัญญา เคณาภูมิ. (2558). การสร้างกรอบแนวคิดการวิจัยโดยใช้ทฤษฎีจากฐานราก. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 10(3).

สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา องค์การมหาชน. (2555). คู่มือการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสาม (พ.ศ. 2554-2558) ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานฉบับสถานศึกษา (แก้ไขเพิ่มเติม พฤศจิกายน 2554). สมุทรปราการ : บริษัท ออฟ เซ็ท พลัส จำกัด.

สิทธิพล พรมมินทร์. (2553). รูปแบบการนิเทศภายในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาน่าน เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏ อุตรดิตถ์.