The Development of Phravinayadhikara’s Role for Efficiency of the Sangha Administration in Phayao Province

Main Article Content

พัชรี พรมเสน
Sahathaya Wises
Somyot Panyamak

Abstract

The research methodology was the mixed methods between the quantitative research and qualitative research. Quantitative research collected data from  305 samples who were the administrative monks. Data were analyzed by descriptive statistics, frequency, mean, standard deviation and one-way variance analysis (ANOVA) uses F-test statistics, while quantitative research collected data from 11 key informants with in-depth-interviewing. Data analysis uses content analysis techniques.


The results showed that:


1) The level of performance according to the Phravinayadhikara’ s role in Phayao province according to the Sangha Supreme Council of Thailand regulation on Phravinayadhikara B.E. 2562, the overall level is at a high level


2) Comparison of the performance of Phravinayadhikara’ s role in Phayao province. Test the hypothesis by analyzing the differences between variables, including age, Buddhist Lent, education level, and administrative position. There were different levels on the performance of Phravinayadhikara’ s role  which accepted a statistically significant hypothesis of 0.05, except different ages, education levels, and Dharma education levels. There is no difference in the performance of Phravinayadhikara’ s role which rejected hypothesis.


3) Application of the Four Paths in developing Phravinayadhikara’ s role. 1) Satisfaction, satisfaction with the work done, enjoy working; 2) Persistence, steadfast effort, diligence and patience. 3) Chitta, concentrate on the work and put in serious effort. Have patience and resolve obstacles through peaceful means. 4) Vimansa , use wisdom to reflect with planning, follow-up evaluation ,analyze and improve work continuously.

Article Details

How to Cite
พรมเสน พ., Wises, S., & Panyamak, S. (2024). The Development of Phravinayadhikara’s Role for Efficiency of the Sangha Administration in Phayao Province. MCU Haripunchai Review, 8(3), 287–301. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/b-021
Section
Research Article

References

สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดพะเยา. (2566). ข้อมูลการสำรวจจำนวนพระภิกษุ สามเณร ออกพรรษา จังหวัดพะเยา ประจำปี 2566. สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดพะเยา.

ฉมณ์คิด แผนสมบูรณ์. “ตำรวจพระ” หรือ “พระวินยาธิการ” มีไว้ทำไม?. มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 19-25 เมษายน 2565.

บัณฑิตวิทยาลัย. นานาสาระ บัณฑิตกับงานวิจัย. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : บริษัท เอมี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ จำกัด. 2557.

พระครูใบฎีกาสุพรรณ ปสนฺนมโน. “การส่งเสริมการปฏิบัติงานของพระวินยาธิการของคณะสงฆ์จังหวัดชัยภูมิ”. สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2561.

พระครูโพธิกิตติคุณ. “การบริหารกิจการคณะสงฆ์ตามหลักธรรมาภิบาลเชิงพุทธของคณะสงฆ์ภาค 3”.ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2561.

พระชวัลวิทย์ อคฺคธมฺโม (เจนดลวาการ). “การศึกษาวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของอิทธิบาท 4 เพื่อความสำเร็จ”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2561.

วีณา ขำคง. “ประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี”. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2564.

สุรเชษฐ์ ตอรัมย์. “การปฏิบัติงานตามหลักอิทธิบาทธรรมของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2560.

สำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. คู่มือพระวินยาธิการ. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. 2562.