จริยธรรมสำหรับนักปกครอง

Main Article Content

ไพศาล เครือแสง

บทคัดย่อ

จริยธรรม คือ ความถูกต้องดีงาม สังคมทุกสังคมจะกำหนดกฎเกณฑ์กติกา บรรทัดฐาน มิได้มีการเขียนเป็นกฎข้อบังคับให้สมาชิกทุกคนต้องยึดถือปฏิบัติตาม ซึ่งหากมีการละเมิดจะถูกลงโทษโดยสังคม ในขณะเดียวกัน       นักปกครอง ควรเป็นแบบอย่างในด้านมาตรฐานทางจริยธรรม จริยธรรมนักนักปกครอง ทั้งเรื่องผลประโยชน์ทับซ้อน และการทุจริตคอร์รัปชั่น นักปกครองเป็นที่จับตาจากสาธารณะชนไม่ว่าจะเป็นการแสดงออกโดยการใช้อำนาจ     การพูดจา การกระทำทุกสิ่งทุกอย่าง พฤติกรรมจึงถือเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องควบคุม ระงับ ดังนั้นการควบคุม พฤติกรรมของนักการเมืองให้ประสบผลสำเร็จจึงจำเป็นต้องสร้างสำนึกหรือมโนธรรมแห่งความรู้สึกผิดชอบชั่วดี โดยให้เกิดความรู้สึกละอายหากจะทำในสิ่งไม่ถูกไม่ควร หรือรียกได้ว่า “คุณธรรมและจริยธรรม” ทางความประพฤติ ที่สังคมมุ่งหวังให้คนในสังคมนั้นประพฤติ มีความถูกต้องในความประพฤติ มีเสรีภาพภายในขอบเขตของมโนธรรม (Conscience) เป็นหน้าที่ที่สมาชิกในสังคมพึงประพฤติปฏิบัติต่อตนเอง ต่อผู้อื่น และต่อสังคม ทั้งนี้เพื่อก่อให้เกิดความเจริญรุ่งเรืองขึ้นในสังคม 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เครือแสง ไ. (2018). จริยธรรมสำหรับนักปกครอง. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 2(1), 117–129. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/174219
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

คณะกรรมาธิการว่าด้วยมาตรฐานชีวิตสาธารณะ ,รัฐสภาประเทศอังกฤษ, สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน 2561, จาก www.gov.uk/government/organisations/the-committee-on-standards-in-public-life
ข้อบังคับว่าด้วยประมวลจริยธรรมของสมาชิกวุฒิสภาและกรรมาธิการ พ.ศ.2553: สำนักงานสภาผู้แทนราษฎร. [สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน 2561, จาก http://www.library2.parliament.go.th/library/ contentlaw/41.pdf
นฤมล ทับจุมพลและม.ร.ว.พฤทธิสาณ ชุมพล. ( 2541). แนวคิดและวาทกรรมว่าด้วย “ธรรมรัฐแห่งชาติ” ในการจัดการปกครอง (Governance). กรุงเทพมหานคร: คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุษบง ชัยเจริญวัฒนะ และบุญมี ลี้. (2544). เรื่องตัวชี้วัดธรรมาภิบาล. รายงานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร : สถาบันปกเกล้า.
ปราชญา กลาผจัญ. ผู้เรียบเรียง. (2544). คุณธรรม จริยธรรม จรรยาบรรณวิชาชีพ.กรุงเทพฯ: เยลโล่การพิมพ์.
พระราชวรมุนี. (2538). พุทธธรรม: กฎธรรมชาติและคุณค่าสำหรับชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร:สุขภาพใจ.
พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทยฉบับสยามรัฐ, เล่มที่ 28 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก.เล่มที่ 28 ข้อที่ 240 หน้าที่ 86.
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พระนคร : อักษรเจริญทัศน์, 2542.
สถาบันวิถีทรรศน์, (2546). ธรรมาภิบาลกับคอรัปชั่นในสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานมูลนิธิภูมิวิถีทรรศน์.
สุดจิต นิมิตกุล. (2534).กระทรวงมหาดไทยกับการบริหารจัดการที่ดีในการปกครองที่ดี (Good Governance). กรุงเทพมหานคร : บพิธการพิมพ์.
สุรินทร์ ทองทศ,(2556) บทความ : หลักธรรมาภิบาลบ้านเมือง และจรรยาบรรณของนักปกครองท้องถิ่น, สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน 2561, จาก http://www.siamsouth.com/smf/index.php?topic.
อารมณ์ ฉนวนจิตร.(2545). การสอนเพื่อพัฒนาคำนิยมและจริยธรรม. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
พรศักดิ์ ผ่องแผ้ว และคณะ. ดัชนีคอร์รัปชั่นของไทย : การสร้างและการตรวจสอบความน่าเชื่อถือได้. รายงานการวิจัย. เสนอต่อสำนักงาน ป.ป.ช.2539.
Heidenheimer, Arnoid J. (1970). Political Corruption : Readings in Comparative Analysis. New York : Holt, Rinehart and Winston, Inc.
Van Roy, Edward. “On the Theory of Corruption”. Economic Development and Cultural Change, Vol 19, No.1 (October, 1970). [On-line]. Available : http:// www.issuu.com/corruption. [7 มิถุนายน 2561].