ศาสตร์พระราชากับการพัฒนาทุนมนุษย์ที่ยั่งยืน

บทคัดย่อ

จากวิกฤตเศรษฐกิจที่ผ่านมานั้น เป็นโอกาสที่คนไทยได้ย้อนกลับมาสำรวจตัวเองใหม่ และแสวงหาแนวทางการดำรงชีวิตที่มั่นคงและไม่ตกอยู่ในห้วงเหวของความประมาทอีก จนพบว่าพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชได้ทรงเตือนให้มีความระมัดระวังเกี่ยวกับความสมดุลด้านเศรษฐกิจและสังคมของประเทศไว้ล่วงหน้าเรื่อยมาตั้งแต่ พ.ศ. 2517 และทรงแนะแนวทางการพัฒนาประเทศอย่างเป็น “ลำดับขั้น” “พอมีพอกิน” และ “อุ้มชูตัวเองได้” และยิ่งกระจ่างชัดเมื่อพระราชทาน “หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง” แก่ประชาชนคนไทยเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2541.. “คำว่าพอก็เพียงพอ เพียงนี้ก็พอดังนั้นเองคนเราถ้าพอในความต้องการก็มีความโลภน้อย เมื่อมีความโลภน้อยก็เบียดเบียนคนอื่นน้อย ถ้าทุกประเทศมีความคิด–อันนี้ไม่ใช้เศรษฐกิจ – มีความคิดว่าทำอะไรต้องพอเพียง หมายความว่าพอประมาณ ไม่สุดโต่งไม่โลภอย่างมาก คนเราก็อยู่เป็นสุข. พอเพียงนี้อาจจะมีมาก อาจจะมีของหรูหราก็ได้ แต่ว่าต้องไม่ไปเบียดเบียนคนอื่นต้องให้พอประมาณตามอัตภาพพูดจาก็พอเพียงทำอะไรก็พอเพียง ปฏิบัติตนก็พอเพียง”