ทัศนคติของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่น กรณีศึกษาพื้นที่ตำบลขุนทะเล อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี

Main Article Content

สุพัฒพงศ์ แย้มอิ่ม
ไชยวัฒน์ เผือกคง
พิสิฐ นิลเอก

บทคัดย่อ

จากผลการศึกษาทัศนคติของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่น กรณีศึกษาพื้นที่ตำบลขุนทะเล อำเภอเมือง  จังหวัดสุราษฎร์ธานี มีวัตถุประสงค์ของการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพในการเก็บข้อมูลในการสัมภาษณ์เชิงลึก (In Depth Interview) เพื่อศึกษาทัศนคติของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่น ทั้งหมด 20 คน โดยการเลือกสุ่มกลุ่มตัวอย่างหมู่บ้านละ 2 คน จาก 10 หมู่บ้าน ผลการศึกษาพบว่ามีประชากรกลุ่มตัวอย่าง ทัศนคติของประชาชนในแต่ด้าน มีดังนี้ ด้านความคิดเห็นเกี่ยวกับการเลือกตั้ง ประชาชนส่วนใหญ่มีความคิดเห็นว่าการเลือกตั้งเป็นเรื่องที่สำคัญต่อประชาชนและการพัฒนาประเทศเป็นอย่างยิ่ง รวมไปถึงความเป็นอยู่ในชีวิตประจำวันของประชาชน ด้านไปใช้สิทธิในการเลือกตั้ง ประชาชนส่วนใหญ่ได้เล็งเห็นและให้ความสำคัญเกี่ยวกับการไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง ด้านการลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง ประชาชนส่วนใหญ่ให้ความเห็นว่าประชาชนทุกคน มีสิทธิเสรีภาพที่เท่าเทียมกัน ซึ่งการเลือกตั้งในแต่ละครั้งจะต้องมีประชาชนที่เข้าไปใช้สิทธิในการเลือกตั้ง ด้านการตัดสินใจในการเลือกตั้งประชาชนส่วนใหญ่มีความคิดเห็นว่าควรที่จะต้องเลือกบุคคลผู้ที่ที่มีความรู้ ความสามารถ มากกว่าที่จะเลือกญาติพี่น้องของตนเอง  ด้านแนวทางการส่งเสริมการเลือกตั้ง ประชาสัมพันธ์ให้คนในครอบครัวออกไปใช้สิทธิของตัวเองในการเลือกตั้ง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แย้มอิ่ม ส., เผือกคง ไ., & นิลเอก พ. (2019). ทัศนคติของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่น กรณีศึกษาพื้นที่ตำบลขุนทะเล อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 3(1), 10–19. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/190873
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระมล ทองธรรมชาติ.(2540).การก่อตั้งคณะกรรมการการเลือกตั้ง. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานกรรมการการวิจัยแห่งชาติ.
กวี วงศ์พุฒ. (2539). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพ ฯ : สถาบัณพัฒนาวิสัยทัศน์นักบริหาร.
โกวิทย์ พวงงาม. (2546). การกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. กรุงเทพฯ : วิญญูชน.
จิติล คุ้มครอง. (2540). พฤติกรรมการเลือกตั้งของประชาชนในกรอบรัฐธรรมนูญ : ศึกษากรณีการ เลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเขต2 จังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต.
บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.
เชาวณะ ไตรมาส. (2545). การเลือกตั้งแบบใหม่ : ทำไมคนไทยต้องไปเลือกตั้ง. กรุงเทพมหานคร : สุขุมและบุตร.
บรรยงค์ กุคำใส. (2544). ความรู้ทัศนคติและพฤติกรรมการไปใช้สิทธิเลือกตั้งสมาชิกสภาศึกษา
เฉพาะกรณีประชาชนใน อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ.กรุงเทพ ฯ:สถาบัณฑิตพัฒนาฯ
พรศักดิ์ ผ่องแผ้ว. (2523). กรอบการมองพฤติกรรมทางการเมือง. วารสารสังคมศาสตร์.
ภูสิทธ์ ขันติกุล. (2553). รูปแบบการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน เขตดุสิต กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
วรทิพย์ มีมาก และคณะ. (2547). หน้าที่พลเมืองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ ทรงเป็นประมุข. กรุงเทพมหานคร : รำไทยเพรส.
วัชรา ไชยสาร. (2544). ระบบการเลือกตั้งกับเมืองไทยยุคใหม่. (พิมพ์ครั้งที่ 2 ). กรุงเทพฯ : นิติธรรม
สกนธ์ กรกฏ. (2544). พฤติกรรมการลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง : ศึกษากรณีการเลือกตั้งทั่วไปเมื่อ วันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2544 เขตเลือกตั้งที่ 1 จังหวัดพัทลุง. กรงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สมชาย กลิ่นบัวแก้วและคณะ. (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกนายกเมืองพัทยา. สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต วิทยาลัยสื่อสารการเมืองมหาลัยเกริก.
สืบยศ ใบแย้ม. (2545). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจลงคะแนนเสียงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของประชาชนในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. นครปฐม : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุภารัตน์ พุทธรักษา. (2549). การมีส่วนร่วมประชาชนในการบริหารจัดการองค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดชลบุรี. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เสนีย์ คำสุข. (2557). ความสัมพันธ์ของพรรคการเมืองกับการปกครองในระบอบประชาธิปไตย. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Lester w. Milbrath. (1971). Political Purticipation : How and Why Do People Get lnvolved inPolitics. Chicago : Rand McNally Coollege Publishing Company.
Myron Winner. (1971). Political Participation : crisis of the Political Process in crisis onsequences in Political Development. Princeton : Princeton University Press.