การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวิถีไทยภายหลังสถานการณ์ของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19)

Main Article Content

ธัญญพัทธ์ ภูริพินิศนันท์

บทคัดย่อ

 สถานการณ์การท่องเที่ยวของประเทศไทยที่ผ่านมาสร้างรายได้เข้าสู่ประเทศอย่างมหาศาลทำให้ธุรกิจการท่องเที่ยวมีผลประกอบการทะลุพุ่งอย่างสูงสุดโดยเฉพาะแหล่งท่องเที่ยวอันเป็นที่นิยม เช่น เชียงใหม่ ภูเก็ต สุราษฎร์ธานี ชลบุรี และกรุงเทพมหานคร เป็นต้น แต่ถึงอย่างไรสังคมไทยเป็นสังคมที่มีการท่องเที่ยวรองเชิงวิถีที่ทำรายได้ให้กับประเทศมิใช่น้อย เช่น ชุมชนไทลื้อเมืองมาง เมืองหย่วน จังหวัดพะเยา ชุมชนบ้านลาวเวียง จังหวัดอุตรดิตถ์ ชุมชนนาถ่อน จังหวัดนครพนม ชุมชนบ้านเชียง จังหวัดอุดรธานี ชุมชนบ้านยวน นครจันทึก จังหวัดนครราชสีมา และชุมชนย่านนางเลิ้ง กรุงเทพมหานคร เป็นต้น บรรดาชุมชนเหล่านี้สามารถสร้างอาชีพและสร้างรายได้ให้กับคนในพื้นที่จำนวนมากโดยไม่ต้องออกไปทำงานในต่างจังหวัด แต่ด้วยสถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ทำให้อาชีพและรายได้หายไปประสบกับอุปสรรคและปัญหามากมายที่อาจจะต้องมีการทบทวนยุทธศาสตร์การเตรียมความพร้อมหลังจากสถานการณ์ได้คลี่คลายลงไปแล้วด้วยการ 1) การพัฒนากลไกการสร้างความปลอดภัยและมั่นใจเชิงการท่องเที่ยวเชิงวิถี 2) การแยกสถานที่พักแบบเต้นพกพา หรือ“โฮมสเตย์”หรืออย่างอื่น ๆ ให้มีระยะห่างกันมากขึ้น 3) การจัดโซนและรอบการเยี่ยมชมสถานให้มีกลุ่มขนาดเล็กลง 4) การพัฒนาความรู้ของชุมชนไปพร้อม ๆ กับแนวคิดการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนสมัยใหม่ 5) ระบบธุรกรรมทางการเงินปรับเปลี่ยนแปลงออนไลน์

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ภูริพินิศนันท์ ธ. (2022). การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวิถีไทยภายหลังสถานการณ์ของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19). วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 6(1). สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/254770
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). สถานการณ์การท่องเที่ยวเดือนพฤศจิกายน. กระทรวงท่องเที่ยวและกีฬา.
____________ (2564). สถานการณ์การท่องเที่ยวเดือนพฤษภาคม. กระทรวงท่องเที่ยวและกีฬา.
กองบรรณาธิการ นิตยสารอิเล็กทรอนิกส์ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2564). Tourism Go Local ชุมชนเติบใหญ่ เมืองไทยเติบโต. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.tatreviewmagazine.com/article/ tourism-go-local/ [14 กันยายน 2564]
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2564). 9 แนวโน้มใหม่ในอนาคตการท่องเที่ยว. กระทรวงท่องเที่ยวและกีฬา.
กรมการท่องเที่ยว. (2563). คู่มือการปฏิบัติตามมาตรการผ่อนปรนกิจการและกิจกรรมด้านการท่องเที่ยวเพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19)
กาญจนา แสงลิ้มสุวรรณและศรันยา แสงลิ้มสุวรรณ. (2555). : 140. การท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน. วารสารนักบริหาร. ปีที่ 32ม ฉบับที่ 4. (ตุลาคม – ธันวาคม) : 140.
คณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติ. (2560). เเผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2560 – 2564). สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
เชียงใหม่นิวส์. (2564). ททท. เปิดคอร์สดิจิทัลมาร์เกตติ้ง ให้คนรุ่นใหม่ใน 42 ชุมชน พร้อมเปิดเวทีจับคู่เจรจาธุรกิจออนไลน์ ต่อยอดการขายโปรแกรมท่องเที่ยว และสินค้าชุมชน. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.chiangmainews.co.th/page/archives/1700361/ [14 กันยายน 2564]
ทิพย์วิมล ประเสริฐศรี และคณะ. (2564). การถอดบทเรียนการพัฒนาชุมชนท่องเที่ยวต้นแบบ:กรณีศึกษา ชุมชนบ้านปูเต้อ ตำบลแม่กุ อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. ปีที่ 6. ฉบับที่ 6. (มิถุนายน) : 94.
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2564). วิถีใหม่ของการชำระเงินไทย THAILAND’S PAYMENT SYSTEMS : A NEW NORMAL. รายงานนโยบายการเงิน มีนาคม 2564. ธนาคารแห่งประเทศไทย
ฐาปนีย์ เกียรติไพบูลย์. (2564). ททท.รุกแจกมาตรฐาน SHA ชุมชนท่องเที่ยวโมเดลต้นแบบ 12 แห่ง. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.matichon.co.th/publicize/news_2496681 [14 กันยายน 2564]
บริษัท เอฟฟินิตี้ จำกัด. (2559). โครงการทิศทางการพัฒนาท่องเที่ยวของประเทศไทยในระยะ 10 ปี. รายงายการวิจัยฉบับสมบูรณ์. สำนักเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
ปาริฉัตร ศรีหะรัญและพรพิมล ขำเพชร. (2561). การท่องเที่ยวโดยชุมชน : ทางเลือกใหม่สู่ความยั่งยืน. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี. ปีที่ 12. ฉบับที่ 3. (กันยายน – ธันวาคม) : 119.
ปิ่นฤทัย คงทองและวีรยา มีสวัสดิกุล. (2562). แนวทางการจัดการความปลอดภัยทางการท่องเที่ยวของอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ในฐานะจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวต่างชาติ. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี. ปีที่ 13. ฉบับที่ 1. (เดือนมกราคม –เมษายน) : 403.
พิพัฒน์ รัชกิจประการ. (2563). COVID-2019 กับผลกระทบต่อการท่องเที่ยวไทย. รายงานภาวะเศรษฐกิจการท่องเที่ยวประจำปี 2562. ปีที่ 1. ฉบับที่ 4. (กรกฎาคม – กันยายน) สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
มนรัตน์ ใจเอื้อและคณะ. (2559). รูปแบบการตลาดเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรม:ชุมชนบางหลวง ตำบลบางหลวง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี. ปีที่ 12. ฉบับที่ 13. (มกราคม ถึง มีนาคม) : 14.
มูลนิธิสัมมาชีพ. (2564). เที่ยวชุมชนวิถี SHA มั่นใจปลอดโควิด. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.right-livelihoods.org/เที่ยวชุมชนวิถี-sha-มั่นใจปลอดโควิด/ [14 กันยายน 2564]
มิ่งสรรพ์ ขาวสะอาด. (2564). แนะกลยุทธ์เชิง “ธุรกิจ-นโยบาย”. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.prachachat.net/tourism/news-659628 [14 กันยายน 2564]
วริษฐา ประจงการและสุชานัน จุนอนันตธรรม. (2564). Tourism at a crossroad: อนาคตภาคการท่องเที่ยวไทย เดินต่ออย่างไรในฟ้าหลังฝน. ฝ่ายเศรษฐกิจมหภาค ธนาคารแห่งประเทศไทย.
ศุภวาร วงศ์รอบและวรลัญจก์ บุณยสุรัตน์. (2564). การจัดการมรดกทางวัฒนธรรมในเขตอำเภอเด่นชัย ให้เป็นแหล่งเรียนรู้และแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 7 “วิถีพุทธ วิถีชุมชน รากฐานชีวทัศน์เชิงสังคมล้านนาในสังคมวิถีใหม่”. วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2564 ณ วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย : 239.
ศูนย์วิจัยด้านตลาดการท่องเที่ยว. (2563). คาดการณ์แนวโน้มสถานการณ์ท่องเที่ยว. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.tatreviewmagazine.com/article/คาดการณ์แนวโน้มสถานการ/ [14 กันยายน 2564]
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ ประเด็นที่ 05 การท่องเที่ยว. สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.