การเสริมสร้างพุทธจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมืองในจังหวัดน่าน

Main Article Content

พระครูปลัดวัชรพงษ์ วชิรปญฺโญ (ปล้องขัน)

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการส่งเสริมจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมือง 2) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อในการเสริมสร้างจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมืองในจังหวัดน่าน และ 3) นำเสนอการเสริมสร้างพุทธจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมืองในจังหวัดน่าน ผู้วิจัยได้กำหนดระเบียบวิธีวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ การเก็บข้อมูลการสัมภาษณ์เชิงลึก จากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 18 รูปหรือคน และการสนทนากลุ่มเฉพาะ จำนวน 10 รูปหรือคน ใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลแบบอรรถาธิบายและพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า


  1. สภาพการส่งเสริมจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมืองในจังหวัดน่าน พบว่า จริยธรรมนับว่าเป็นพื้นฐานที่สำคัญของทุกคนและทุกวิชาชีพ ควรดำเนินการตามกระบวนการ 3 ประการคือ 1) ดำเนินการตามกฎหมาย/นโยบาย 2) ดำเนินการตามโครงการ/กิจกรรม และ 3) ดำเนินการตามผลการดำเนินงาน/ตัวชี้วัด

  2. ปัจจัยที่มีผลต่อในการเสริมสร้างจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมืองในจังหวัดน่าน พบว่า ปัจจัยเหล่านี้ส่งผลต่อในการเสริมสร้างจริยธรรม คือ 1) ด้านวัฒนธรรม 2) ด้านปรัชญาและความเชื่อ และ 3) ด้านศาสนา

  3. การเสริมสร้างพุทธจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมืองในจังหวัดน่าน พบว่า ควรดำเนินการตามหลัก 5 ประการ คือ 1) การประกันชีวิต 2) การประกันหลักทรัพย์ 3) การประกันครอบครัว 4) การประกันสังคม และ 5) การประกันสุขภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วชิรปญฺโญ (ปล้องขัน) พ. (2023). การเสริมสร้างพุทธจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมืองในจังหวัดน่าน. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 7(1), 58–72. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/261586
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ทัศนีย์ ลักขณาภิชนชัช. (2545). การบริหารชุมชนสังคม เพื่อสร้างความเข้มแข็งของสังคมเมือง. รายงานวิจัย. คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์,

พระครูวชิรคุณพิพัฒน์.(2548). “การพัฒนาภาวะผู้นำของพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๔”.วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร์ดุษฏีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สนธยา พลศรี. (2553). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร :สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.

สุเมธ ตันติเวชกุล. (2531). “กลวิธีในการพัฒนาชนบทตามแนวพระราชดำริ : สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ”. ฉบับที่ 12.

อภิชญาณัฐโศภา อบสิน. (2548). “รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพุทธในการบริหารจัดการองค์กรของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณวิทยาลัย”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร์ดุษฏีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

อัมพร วงศ์โสภา.(2556). “รูปแบบภาวะผู้นำเชิงพุทธตามหลักสัปปุริสธรรมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น : กรณีศึกษาความคิดเห็นของประชาชน อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.