การพัฒนารูปแบบการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้านการรู้จักนักเรียน เป็นรายบุคคลโดยใช้หลักพรหมวิหาร 4 ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนแม่วินสามัคคี อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาสภาพการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคลของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนแม่วินสามัคคี 2)สร้างรูปแบบการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล โดยใช้หลักพรหมวิหาร 4 ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนแม่วินสามัคคี 3)ทดลองใช้รูปแบบการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล โดยใช้หลักพรหมวิหาร 4 ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนแม่วินสามัคคี 4)ประเมินผลและพัฒนาการใช้รูปแบบการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล โดยใช้หลักพรหมวิหาร 4 ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนแม่วินสามัคคี อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ รูปแบบวิธีวิจัยและพัฒนา ได้แก่ ผู้บริหาร โรงเรียนแม่วินสามัคคี และครู รวมจำนวน 15 คน สถิติวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐาน และค่าพิสัยระหว่างควอไทล์
ผลการวิจัย
1) โรงเรียนยังไม่มีระบบหรือรูปแบบการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือผู้เรียนที่ชัดเจน ทำให้ไม่ทราบข้อมูลที่แท้จริง
2) สร้างรูปแบบการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล โดยใช้หลักพรหมวิหาร 4 ได้แก่ ความเมตตา ความกรุณา ความมุทิตาและความอุเบกขา พบว่า โดยภาพรวมทุกด้านมีผลการประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้
3) ผลจากการทดลอง พบว่า ค่าสถิติ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ซึ่งทุกข้อในทุกด้านมีค่า t-test น้อยกว่า 0.05 แสดงว่ามีคะแนนเฉลี่ยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
4) ผลจากการประเมินผลและพัฒนาการใช้รูปแบบ พบว่า ทุกข้อมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด คือ รูปแบบดีที่สุด เหมือนกัน โดยข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุดคือ มุทิตา
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
จักรภพ เนวะมาตย์. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือผู้เรียนของวิทยาลัยเทคนิคตาก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยาลัยเทคนิคตาก, ตาก.
เฉลิมพงษ์ สุขสมพนารักษ์. (2561). การพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนบ้านช่างหม้อ อำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
พระมหาสุวัฒน์ กิตฺติเมธี (คงยืน), อุทัย วรเมธีศรีสกุล และประยูร แสงใส. (2563). การจัดการเรียนรู้ตามหลักพรหมวิหาร 4 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา จังหวัดอุบลราชธานี. Journal of Modern Learning Development. 5 (1), 47-61.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสุวีริยาสาสน์ จำกัด.
โรงเรียนแม่วินสามัคคี. (2563). แผนปฏิบัติงานประจำปีงบประมาณ 2563. เชียงใหม่: 2563
ธิตินัดดา สิงห์แก้ว. (2562). การพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโดยใช้วงจร PDCA : กรณีศึกษาโรงเรียนวัดป่าตึงห้วยยาบ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
อภิสิทธิ์ รอดบำเรอ. (2559). รูปแบบการบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต.สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A. & Lang, A. G., (2009). G*Power 3.1: Tests for correlation and regression analysis. Behavior Research Methods. 41 (4), 1149-1160.
