การจัดการสวัสดิการแม่และเด็กขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
Main Article Content
บทคัดย่อ
การจัดการสวัสดิการแม่และเด็กในถูกำหนดไว้ในพระราชบัญญัติการพัฒนาเด็กปฐมวัย พ.ศ. 2562 และอนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองความเป็นมารดา ค.ศ. 2.000 (พ.ศ. 2543) ในการคุ้มครองความเป็นมารดาตามการจัดลำดับความสำคัญในข้อ 1 เช่น คุณแม่ตั้งครรภ์มีสิทธิ์ลาคลอดบุตรลูกจ้างทุกประเภทซึ่งเป็นหญิงตั้งครรภ์มีสิทธิลาคลอดได้ตามกฎหมายแรงงาน ได้ค่าคลอดบุตร และได้ค่าสงเคราะห์บุตร สำหรับเด็กจะได้รับ การบริการด้านการเลี้ยงดู การบริการด้านการส่งเสริมพัฒนาการ การบริการด้านจิตวิทยา การบริการด้านสังคมสงเคราะห์ และการบริการด้านสุขภาพอนามัยและโภชนาการ เป็นต้น ซึ่งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทั่วไทยต้องให้ความสำคัญและตระหนักถึงบทบาทที่สามารถช่วยเหลือและส่งเสริมส่วนต่าง ๆ ที่แม่และเด็กที่ขาดหรือต้องการได้รับความสงเคราะห์ตามสิทธิ์ที่ควรจะได้รับ ได้แก่ 1.การรักษา ดูแลและคุ้มครองความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์ของแม่และเด็ก 2.การส่งเสริมคุณภาพชีวิตอย่างครบถ้วนทั้งแม่และเด็ก ทั้งทางร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และสติปัญญา 3.การจัดทีมงานด้านสาธารณสุขหรือทำงานร่วมกันเพื่อการดูแลชีวอนามัย พัฒนาการเด็ก และสุขภาพของแม่ 4.การจัดงบประมาณอย่างเพียงพอตามแผน กิจกรรมและโครงการในรอบปี 5.การสงเคราะห์ปัจจัยที่เอื้อต่อการดำรงชีวิตในแต่ละเดือนหรือตามความจำเป็นของแม่และเด็ก และ6.การช่วยเหลือให้สามารถเข้าถึงสิทธิ์ขั้นพื้นฐานแห่งรัฐอย่างเหมาะสม
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณะสุข. (มปป). คู่มือส่งเสริมพัฒนาการเด็กแรกเกิด - 5 ปีสำหรับผู้ปกครอง. กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณะสุข.
กระทรวงสาธารณสุข. (2564). แนวทางการส่งเสริมคุณภาพสถานพัฒนาเด็กปฐมวัยด้านสุขภาพ (4D)ตามมาตรฐานสถานพัฒนาเด็กปฐมวัยแห่งชาติ. กระทรวงสาธารณสุข.
กลุ่มงานมาตรฐานแรงงานระหว่างประเทศ. (2554). การคุ้มครองความเป็นมารดาและโลกแห่งการทำงาน. กรุงเทพมหานคร : สำนักพัฒนามาตรฐานแรงงาน.
จุฑามาศ ทรัพย์ประดิษฐ์ และจุฑาสิริ โรหิตรัตนะ. การสร้างสรรค์วัฒนธรรมความปลอดภัย: จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.shecu.chula.ac.th/home/ content.asp?Cnt=743 [วันที่ 10 พฤศจิกายน 2565 ].
ชนิดนารถ เจริญเนือง. การจัดบริการสวัสดิการสังคมและการสังคมสงเคราะห์ของสถานสงเคราะห์เด็กอ่อนปากเกร็ด. มปป. (เอกสารอัดสำเนา).
ปิยะสกล สกลสัตยาทร. (2560). นโยบายและยุทธศาสตร์การพัฒนาอนามัยการเจริญพันธุ์แห่งชาติฉบับที่ 2 1(พ.ศ. 2560 - 2569) ว่าด้วยการส่งเสริมการเกิดและการเจริญเติบโตอย่างมีคุณภาพ. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงสาธารณสุข.
พระราชบัญญัติการพัฒนาเด็กปฐมวัย พ.ศ. 2562. ราชกิจจานุเบกษา 136. (เมษายน 2562) : 13.
พระบัณฑิต สิทธิพล. (2553). การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับสวัสดิการด้านการศึกษา เพื่อเด็กและเยาวชนในสถานพินิจและ คุ้มครองเด็กและเยาวชน. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต. คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ยุทธนา พูนพานิช และจเด็ด ดียิ่ง. (มปป.). ทีมพัฒนาเด็กและครอบครัว : กุญแจแห่งความสำเร็จ. ศูนย์อนามัยที่ 5 กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
สุรีย์พร พันพึ่ง และกมลพรรณ พันพึ่ง. (2552). การจัดการของรัฐต่อความต้องการของครอบครัวเลี้ยงเดี่ยว. รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักงานประกันสังคม. การลาคลอด สิทธิประกันสังคมค่าคลอดบุตร & เงินสงเคราะห์บุตร !. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : www.sso.go.th. [วันที่10 พฤศจิกายน 2565].
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.). (2557). คู่มือสนับสนุนส่งเสริมศูนย์ดูแลเด็กเล็ก ผู้สูงอายุ และคนพิการ โดยกองทุนหลักประกันสุขภาพในระดับท้องถิ่นหรือพื้นที่. สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.).
องค์กรบริหารส่วนตำบลเกาะลิลง จังหวัดตรัง. เงินอุดหนุนดูแลเด็กแรกเกิด. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : http://kohlibong.go.th/public/moneynewborns/data/index/menu/243 [วันที่10 พฤศจิกายน 2565].
มูลนิธิเพื่อการฟื้นฟูพัฒนาเด็กและครอบครัว. สิทธิขั้นพื้นฐานของเด็ก 4 ประการ. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.fordecthai.org/content/332/สิทธิขั้นพื้นฐานของเด็ก-4-ประการ [ วันที่ 10 พฤศจิกายน 2565].
อธิคม บุญมณีประเสริฐและ ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2561). อนาคตภาพการบริหารจัดการสถานสงเคราะห์เด็กในทศวรรษหน้า(พ.ศ.2560-2570). วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. 7 (3). 220-230.