การประยุกต์หลักอปริหานิยธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการป้องกันไฟป่าและหมอกควัน ของที่ทำการปกครองอำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก
Main Article Content
บทคัดย่อ
วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการมีส่วนร่วมของประชาชน 2) เปรียบเทียบการมีส่วนร่วมของประชาชน และ 3) เสนอแนวทางการเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชน โดยการประยุกต์ตามหลักอปริหานิยธรรม ดำเนินการวิจัยแบบผสานวิธี ประชากรและกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรคำนวณของทาโร่ยามาเน่ จำนวน 397 คน เครื่องมือการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ โดยผ่านการตรวจสอบจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน มีค่า IOC ระหว่าง 0.60 - 1.00 และค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.982 และสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 10 รูปหรือคน สถิติวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที ค่าเอฟ และวิเคราะห์ข้อมูลเนื้อหาเชิงพรรณนา
ผลการวิจัย พบว่า
1) ระดับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการป้องกันไฟป่าและหมอกควัน พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากทุกด้าน
2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของการมีส่วนร่วมของประชาชนในการป้องกันไฟป่าและหมอกควัน โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า อายุ อาชีพ และรายได้ต่างกัน มีส่วนร่วม ที่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จึงยอมรับสมมติฐานที่ตั้งไว้ และเพศ และการศึกษาต่างกัน มีส่วนร่วมที่ไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานการวิจัย
3) แนวทางการเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการป้องกันไฟป่าและหมอกควัน โดยการประยุกต์ตามหลักอปริหานิยธรรม พบว่า 1) การประชุมเป็นนิตย์ นัดประชุมเป็นประจำ 2) พร้อมเพรียงกันประชุม ให้ความสำคัญในการประชุมในแต่ละครั้ง 3) ไม่บัญญัติหรือไม่ล้มเลิกข้อบัญญัติตามอำเภอใจ ควรถือปฏิบัติตามกฎ กติกา ที่กำหนดไว้ 4) เชื่อฟังผู้บังคับบัญชา ประธานควรทำหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่หวังผลตอบแทน 5) ให้เกียรติและคุ้มครองสิทธิสตรี ควรมีการรับฟังความเห็นของสตรี 6) ส่งเสริมและรักษาวัฒนธรรมประเพณี อันดีงาม ควรมีการส่งเสริมการมีส่วนร่วมในการรักษาวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณี และ 7) อารักขาคุ้มครองปกป้องอันชอบ ผู้นำทางศาสนา ควรมีการแบ่งปันประสบการณ์ซึ่งกันและกัน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
นิพิฐพนธ์ ลิมัณตชัย. “การมีส่วนร่วมของภาครัฐและประชาชนในการแก้ไขปัญหาการเกิดไฟป่าและหมอกควันในพื้นที่อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ - ปุยจังหวัดเชียงใหม่”. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า ปีที่ 5 ฉบับที่ 2. 2561.
สรุปผลการปฏิบัติงานโครงการแก้ไขปัญหาไฟป่าและหมอกควันจังหวัดตาก ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. สำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัดตาก. [สืบค้นข้อมูล 14 กุมภาพันธ์ 2566]. เข้าถึงจาก : http://tak.mnre.go.th/th/news/more/641.
วิทยา โปทาศรี และวิทยา จิตนุพงศ์. “การมีส่วนร่วมของภาคประชาชนในการแก้ไขปัญหาจังหวัดชายแดนภาคใต้กรณีศึกษา : อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส”.สหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น. มหาวิทยาลัยรามคำแหง, มปป.
พรรณิลัย นิติโรจน์. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนของกรุงเทพมหานคร : ศึกษาเฉพาะกรณีการจัดทำแผนชุมชนพึ่งตนเองเขตวังทองหลาง. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต กฎหมายและการจัดการ. คณะนิติศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, 2557.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย, 2548.
อภินันต์ จันตะนี. การใช้สถิติวิเคราะห์ข้อมูล สำหรับการวิจัยทางธุรกิจ. คณะวิทยาการจัดการ : มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, 2549.
ประยงค์ พุทธา. ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทำแผนพัฒนาสามปีขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าค้อ อำเภอเมือง จังหวัดนครพนม. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 2557.
อธิคม เรียมศรีสกุล. “รูปแบบการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติเขตพื้นที่ภาคเหนือตอนล่าง”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์.บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2557.
ณัฐจาพร พิชัยณรงค์ และคณะ. “การพัฒนาการมีส่วนร่วมในการเสริมสร้างสุขภาพในชุมชนโดยใช้ประชาคมสุขภาพในการจัดการสุขภาพภาคประชาชน : กรณีศึกษาตำบลท่าสองคอน อำเภอเมืองมหาสารคาม จังหวัดมหาสารคาม”. รายงานการวิจัย. ทุนสนับสนุนมหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2550.