ภาวะผู้นำทางการปกครองตามหลักทุติยปาปณิกธรรมของพระสังฆาธิการ อำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการปกครองของพระสังฆาธิการ อำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่ 2) ศึกษาภาวะผู้นำทางการปกครองตามหลักทุติยปาปณิกธรรมของพระสังฆาธิการ อำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่ 3) นำเสนอแนวทางการเสริมสร้างภาวะผู้นำทางการปกครองตามหลักทุติยปาปณิกธรรมของพระสังฆาธิการ อำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 27 รูป/คน ประกอบด้วย พระสังฆาธิการ พระสงฆ์สามเณร กลุ่มชุมชนหรือพุทธศาสนิกชนในพื้นที่ และวิเคราะห์เชิงเนื้อหาแบบพรรณนา
ผลการศึกษาวิจัยพบว่า
1) การปกครองของพระสังฆาธิการ พบว่า นำหลักกิจการคณะสงฆ์ ทั้ง 6 ด้าน มาปกครอง เช่น ปกครองและสอดส่องให้บรรพชิตที่อาศัยอยู่ในวัดให้ปฏิบัติตามพระธรรมวินัย สนับสนุนการศึกษา อบรม และสั่งสอนพระธรรมวินัย สร้างสถานที่เพื่ออำนวยความสะดวกในการบำเพ็ญกุศล เป็นต้น
2) ภาวะผู้นำทางการปกครองตามหลักทุติยปาปณิกธรรมของพระสังฆาธิการ ทั้ง 3 ด้าน พบว่า 1) ด้านจักขุมา ผู้นำต้องมีวิสัยทัศนกวางไกลมีกระบวนการคิดที่รอบคอบและมีการวางแผนเชิงยุทธศาสตร์การพัฒนาคณะสงฆ์ 2) ด้านวิธูโร มีภูมิรู้ทางการบริหารกิจการคณะสงฆ์ เป็นผู้มีประสบการณ์การทำงาน 3) ด้านนิสสยสัมปัน มีความสามารถในการสื่อสารและประสานงานให้ฝ่ายแต่ละฝ่าย พึ่งพาอาศัยได้
3) แนวทางการเสริมสร้างภาวะผู้นำทางการปกครองของพระสังฆาธิกาทั้ง 3 ด้าน พบว่า 1) ด้านจักขุมา กำหนดวิสัยทัศน์และเป้าหมายอย่างชัดเจน 2) ด้านวิธูโร จัดโครงการอบรมเพื่อเพิ่มความเชี่ยวชาญให้กับตนเองและผู้ใต้บังคับบัญชา 3) ด้านนิสสยสัมปัน กำหนดแนวทางการพัฒนาระบบการสื่อสารองค์กร และการสื่อสารทางสังคม
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
พระครูใบฎีการุ่งศักดิ์ ปภาโส (พลธร). (2563) ภาวะผู้นำของเจ้าอาวาสที่ส่งผลต่อการบริหารกิจการงานคณะสงฆ์วัดในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 16 (2), 1 - 11.
พระครูปลัดสุวัฒนพุทธิคุณ (สุเทพ ดีเยี่ยม). (2565). ภาวะผู้นำทางการเมืองเชิงพุทธเพื่อการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี. วารสารวิจยวิชาการ, 5 (2), 263 – 264.
พระครูมงคลศีลวงศ์ (กุศล คนฺธวโร) และคณะ. (2526). พระสงฆ์กับการพัฒนาชนบท การแสวงหาเส้นทางการพัฒนาชนบทของพระสงฆ์ไทย.
พระครูวิชัยธรรมโสภณ. ชาญชัย ฮวดศรี. สมควร นามสีฐาน และ พระมหาสุทธิดล จิตฺตปญฺโญ (ภูนอก). (2564). ภาวะผู้นำทางการเมืองของนักการเมืองตามทรรศนะของพระสงฆ์ในเขตการปกครอง คณะสงฆ์อำเภอนาวัง จังหวัดหนองบัวลำภู. Journal of Modern Learning Development, 6 (6), 185 – 196.
พระครูสุตธรรมพิทักษ์ (น้ำผึ้ง สุธมฺโม). (2558). การพัฒนาการปกครองคณะสงฆ์ในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. ดุษฎีนิพนธพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต, บัณฑิตวิทยลัย, มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเทพปริยัติสุธี (วรวิทย์ คงฺคปญฺโญ), (2545). การคณะสงฆ์ และการศาสนา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต), (2549). พุทธวิธีการบริหาร. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหา จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระนฤนัย ถิรสทฺโธ (เกิดแก้ว) พระครูอรุณสุตาลังการ และดิเรก นุ่นกล่ำ. (2564). ศึกษาภาวะผู้นำของพระสังฆาธิการในการพัฒนาชุมชน อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8 (7), 405 – 416.
พระปลัดนัฐพงศ์ ขนฺติสมฺปนฺโน (หมื่นแก้ว) พระครูปลัดบุญช่วย โชติวํโส และสุรศักดิ์ จันพลา. (2565). ภาวะผู้นำตามหลักธรรมาภิบาลของพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์ อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. Journal of Modern Learning Development, 7 (3), 114 – 126.
พระมหาวัฒนะชัย ชยวฑฺฒโน. (2565). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำตามหลักทุติยปาปณิกสูตรของผู้บริหาร โรงเรียนพระปริยัติธรรม จังหวัดหนองคาย. วารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์, 8 (2), 1 – 13.
พระมหาอภิชาติ ชยเมธี (ถาวร). (2566). การพัฒนาภาวะผู้นำของพระสังฆาธิการในยุคปัจจุบัน. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์. 4 (1), (มกราคม – มิถุนายน: 108 – 120.
สุจิต กิ่งเกล้า. (2563). การบูรณาการหลักทุติยปาปณิกธรรมเพื่อส่งเสริมคุณลักษณะผู้นำที่พึงประสงค์ ของผู้บริหารสํานักงานประกันสังคมจังหวัดสมุทรสาคร. ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.