การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ด้วยหลักอริยสัจ 4 ของโรงเรียนบ้านช่างหม้อ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาสภาพปัจจุบันการส่งเสริมสมรรถนะครู 2)สร้างรูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะครู 3)ทดลองใช้รูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะครู และ4)ประเมินและพัฒนารูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ด้วยหลักอริยสัจ 4 ของโรงเรียนบ้านช่างหม้อ การวิจัยและพัฒนา (R&D) ผู้ให้ข้อมูลหลักที่เกี่ยวข้องจำนวน 21 คน เครื่องมือ คือ แบบสอบถาม แบบ Delphi Technique จำนวน 3 รอบ แบบประเมินและแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าดัชนี
ผลการวิจัยพบว่า
1) สภาพปัจจุบันการพัฒนาสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ ประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ 1)การสร้างและพัฒนาหลักสูตร 2)ความรู้ ความสามารถในการออกแบบการเรียนรู้ 3)การจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ 4)การใช้และพัฒนาสื่อ นวัตกรรมเทคโนโลยี และ5)การวัดและประเมินผลการเรียนรู้
2) สร้างรูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะครู ประกอบด้วย 1) ทุกข์ ศึกษาสภาพทั่วไป ขั้นตอนที่ 2) สมุทัย จัดทำฐานข้อมูลเพื่อออกแบบการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ 3) นิโรธ การทดลองการใช้การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะครู 4) มรรค การประเมินผลการใช้การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะครู
3) การทดลองใช้รูปแบบ พบว่า หลังใช้รูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ด้วยหลักอริยสัจ 4 ของโรงเรียนบ้านช่างหม้อ มีคะแนนเฉลี่ย สูงกว่าก่อนการใช้รูปแบบ
4) ผลการประเมินและพัฒนารูปแบบ พบว่า หลังใช้รูปแบบการส่งเสริมสมรรถนะครูมีค่ามากกว่าก่อนใช้รูปแบบและความพึงพอใจของครูที่มีต่อรูปแบบด้านการจัดการเรียนรู้ด้วยหลักอริยสัจ 4 ของโรงเรียนบ้านช่างหม้อ อยู่ในระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชรอยวรรณ ประเสริฐผล, อนุชา กอนพ่วง, วิทยา จันทร์ศิลา และฉลอง ชาตรูประชีวิน. (2556). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ของครูใหม่โรงเรียนเอกชน ประเภทสามัญศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 15(1), 43-53.
ณัฐธิดา ภู่จีบ. (2559). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะการสอนสำหรับครูทัศนศิลป์ในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปะดนตรีและนาฏศิลป์ศึกษา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญมี พันธุ์ไทย. (2565). การวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 1(2), 1-10.
โรงเรียนบ้านช่างหม้อ. (2563). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษาโรงเรียนบ้านช่างหม้อ.โรงเรียนบ้านช่างหม้อ.
วิทยา นนท์นภา, อรพิณ ศิริสัมพันธ์ และสิริวรรณ ศรีพหล. (2560). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูสังคมศึกษาระดับประถมศึกษา. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัย ราชภัฏ, 11(1), 118-131.
วรรณิภา เฉลิมหมู่, บุญเชิด ชำนิศาสตร์ และพระมหาชำนาญ มหาชาโน. (2565). แนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนวิชาวิทยาศาสตร์โดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ตามหลักอริยสัจ 4 ของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่มัธยมศึกษา เขต 3 จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 9 (1), 186-196.
สมภาพ ไชยโย, สมคิด พรมจุ้ย, กาญจนา วัธนสุนทร และประเทือง ทินรัตน์. (2556). การพัฒนาระบบการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา ขั้นพื้นฐานโดยการประยุกต์ใช้หลักอริยสัจ 4. วารสารศึกษาศาสตร์, 24 (3), 48-61.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ ประเด็นการพัฒนาการเรียนรู้ (พ.ศ. 2561 – 2580). เอกสารอัดสำเนา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แผนบริหารจัดการโรงเรียนขนาดเล็ก. เอกสารอัดสำเนา.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. (2564). คู่มือการดำเนินการตามหลักเกณฑ์และวิธีการประเมินตำแหน่งและวิทยฐานะข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาตำแหน่งครู. เอกสารอัดสำเนา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560-2579. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร : พริกหวานกราฟฟิค.
อังคณา อ่อนธานี. (2564). การพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูเพื่อส่งเสริมการคิดขั้นสูง สำหรับผู้เรียนชั้นมัธยมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 23(4), 406-418.
