แนวทางการพัฒนาสมรรถนะของครูผู้สอนในศตวรรษที่ 21 โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เชียงใหม่

Main Article Content

ศุภรา ถาอินทร์
สิทธิชัย มูลเขียน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสมรรถนะของครูผู้สอนในศตวรรษที่ 21 2. เพื่อศึกษาแนวทางในการพัฒนาสมรรถนะของครูผู้สอนในศตวรรษที่ 21 ของครูโรงเรียนยุพราชวิทยาลัย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงใหม่ โดยมีเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามสมรรถนะของครูผู้สอน โดยมีกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ครูผู้สอนโรงเรียนยุพราชวิทยาลัย จำนวน 127 คน


          ผลการวิจัยพบว่า สมรรถนะของครูผู้สอนในศตวรรษที่ 21 โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า สมรรถนะด้านจริยธรรมและจรรยาบรรณวิชาชีพครูอยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมา ได้แก่ สมรรถนะด้านการทำงานเป็นทีม ด้านสื่อและเทคโนโลยีสารสนเทศ ด้านการวัดผลประเมินผลเพื่อพัฒนา ด้านภาวะผู้นำ  ด้านการบริหารหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้  ด้านการคิดแบบมีวิจารณญาณและคิดแก้ปัญหา  ด้านการจัดการเรียนโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ด้านการพัฒนาตนเอง  และด้านการบริหารจัดการชั้นเรียน อยู่ในระดับมาก ตามลำดับ


          แนวทางในการพัฒนาสมรรถนะของครูผู้สอนในศตวรรษที่ 21 คือ  ผู้บริหารสถานศึกษาควรมีแนวทางในการพัฒนาสมรรถนะของครูผู้สอนผ่านกระบวนการสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพระหว่างครูผู้สอนและกับผู้บริหารสถานศึกษา  ควรมีแนวทางในการพัฒนาภาวะผู้นำให้กับครูผู้สอน และมีกิจกรรมในการสร้างเสริมกำลังใจในการทำงาน ผู้บริหารควรประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับครูและบุคลากร มีแนวทางในการพัฒนาครูผู้สอนให้สามารถพัฒนาทักษะกระบวนการคิดให้กับผู้เรียน ผ่านการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน และควรมีแนวทางในการพัฒนาครูผู้สอนให้สามารถออกแบบกระบวนการเรียนรู้และการวัดผลประเมินผลการเรียนรู้ให้สอดคล้องกับศตวรรษที่ 21 อย่างเป็นรูปธรรม


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ถาอินทร์ ศ. ., & มูลเขียน ส. (2024). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะของครูผู้สอนในศตวรรษที่ 21 โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เชียงใหม่. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 8(1), 206–219. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/a014
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จิติมา วรรณศรี. (2552). คุณภาพการศึกษากับสมรรถนะของครูที่พึงประสงค์. วารสารคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 32(1), 1-5.

ฉัตรชัย หวังมีจงมี. (2560). สมรรถนะของครูไทยในศตวรรษที่ 21 : ปรับการเรียน เปลี่ยนการสอน. สถาบันส่งเสริมศึกษาและทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 12(2), 47-63.

ทะเวศร์ ศรรบศึก (2560) ศึกษาระดับและแนวทางการพัฒนาสมรรถนะหลักของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. วิทยานิพนธ์ ปริญญาครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารจัดการการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.

ธนกฤต อั้งน้อย. (2563). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูใหม่ในศตวรรษที่ 21 ตามแนวคิดโรงเรียนเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้. วิทยานิพนธ์ หลักสูตรปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ภานุวัฒน์ ติดทะ. (2558). ความร้องการพัฒนาสมรรถนะครูโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดกลุ่มดอยอ่างขาง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 34 จังหวัดเชียงใหม่. พิฆเนศวร์สาร. 11(1), 55-67.

วนิดา ภูชำนิ. (2564). การพัฒนาสมรรถนะของครูเพื่อการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21: กรณีโรงเรียนบ้านนาตาลคำข่า. วิทยานิพนธ์ หลักสูตรปริญญาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.

สำนักงานวิจัยและพัฒนาการศึกษา. (2559). ทิศทางและโจทย์วิจัยของการศึกษาไทยเพื่อบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนของโลก. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.

อติเทพ ไข่เพชร. (2562). การพัฒนาสมรรถนะครูวิชาชีพเพื่อการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. ดุษฎีนิพนธ์ หลักสูตรปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเทคนิคการศึกษา. คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.