แนวทางการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนของเทศบาลนครนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาในการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนของเทศบาลนครนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์ 2) ศึกษากระบวนการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนของเทศบาลนคร นครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์ และ 3) ศึกษาแนวทางการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนของเทศบาลนคร นครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์กลุ่ม ที่ใช้ในการศึกษาเป็น การศึกษาครั้งนี้เป็นผู้ศึกษาได้ดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและการเก็บข้อมูลภาคสนามด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกจากกลุ่มต่อบุคคลหรือผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมประชาธิปไตยอย่างน้อย 3 ปี โดยการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 17 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1) ปัญหาการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนเทศบาลนครนครสวรรค์ ได้แก่ การขาดการสนับสนุนจากชุมชน ครูบางส่วนยังขาดความเข้าใจด้านประชาธิปไตย งบประมาณจำกัด และระบบการศึกษาที่มุ่งเน้นผลสัมฤทธิ์มากกว่าทักษะชีวิต นอกจากนี้ วัฒนธรรมอนุรักษ์นิยมยังเป็นอุปสรรคต่อการเปิดกว้างทางความคิดของนักเรียน
2) กระบวนการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนต้องเริ่มจากนโยบายที่สนับสนุนการมีส่วนร่วมของนักเรียน ส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ และสร้างความร่วมมือกับชุมชน กิจกรรมที่ช่วยส่งเสริม เช่น การเลือกตั้งสภานักเรียน การอภิปราย และโครงการพัฒนาผู้เรียน การบูรณาการหลักการประชาธิปไตยในหลักสูตรและการฝึกปฏิบัติจริงเป็นแนวทางสำคัญ ควรมีการติดตามและประเมินผลอย่างต่อเนื่อง
3) แนวทางการส่งเสริมประชาธิปไตยควรมุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของนักเรียน พัฒนาหลักสูตรที่สอดแทรกความรู้ ส่งเสริมบทบาทของชุมชนและครู หากทุกภาคส่วนร่วมมือกัน ก็จะช่วยพัฒนาเยาวชนให้เป็นพลเมืองที่มีคุณภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. (2544). ประวัติการเมืองไทย 2475 – 2550. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
ปริญญา ประจง. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเพื่อเสริมสร้างพฤติกรรมประชาธิปไตย สำหรับกรรมการสภานักเรียนของโรงเรียนประถมศึกษา. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแกน. 13 (1), 86-93.
พิเชษฐ์ ใจปวน. (2561). กลยุทธ์การดำเนินงานส่งเสริมประชาธิปไตยสู่การเป็นโรงเรียนต้นแบบสภานักเรียนของโรงเรียนวชิรป่าซาง จังหวัดลำพูน. วารสารศึกษาศาสตร์. 29 (2), 142-157.
ภัทราวุธ ภาวะโสภณและขจรศักดิ์ รุ่นประพันธ์. (2560). การศึกษาวิถีชีวิตประชาธิปไตยในโรงเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในจังหวัดพิษณุโลก. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 19 (1), 277-283.
ภาวินี รอดประเสริฐ และวราวุธ บุญศรี. (2561). ประชาธิปไตยชุมชน: กระบวนการขับเคลื่อนสังคม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 37 (2), 166-173.
รณชัย โตสมภาค. (2560). ประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.
วชิระ เสระทอง และเพ็ญณี แนรอท. (2562). การพัฒนาประชาธิปไตยสำหรับเยาวชนในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ขอนแก่น: วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุจิตรา (อ่อนค้อม) รณรื่น. (2540). ปรัชญาเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ทิพย์วิสุทธิ์.