แนวทางการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนของเทศบาลนครนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์

Main Article Content

บ่าวอุบล ศิลาบุตร
ไพศาล เครือแสง

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ  1) ศึกษาปัญหาในการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนของเทศบาลนครนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์ 2) ศึกษากระบวนการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนของเทศบาลนคร นครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์  และ 3) ศึกษาแนวทางการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนของเทศบาลนคร นครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์กลุ่ม ที่ใช้ในการศึกษาเป็น การศึกษาครั้งนี้เป็นผู้ศึกษาได้ดำเนินการศึกษาเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและการเก็บข้อมูลภาคสนามด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกจากกลุ่มต่อบุคคลหรือผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมประชาธิปไตยอย่างน้อย 3 ปี โดยการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 17 คน  เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ แบบสัมภาษณ์  วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหา


          ผลการวิจัยพบว่า


         1) ปัญหาการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนเทศบาลนครนครสวรรค์ ได้แก่ การขาดการสนับสนุนจากชุมชน ครูบางส่วนยังขาดความเข้าใจด้านประชาธิปไตย งบประมาณจำกัด และระบบการศึกษาที่มุ่งเน้นผลสัมฤทธิ์มากกว่าทักษะชีวิต นอกจากนี้ วัฒนธรรมอนุรักษ์นิยมยังเป็นอุปสรรคต่อการเปิดกว้างทางความคิดของนักเรียน


         2) กระบวนการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนต้องเริ่มจากนโยบายที่สนับสนุนการมีส่วนร่วมของนักเรียน ส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ และสร้างความร่วมมือกับชุมชน กิจกรรมที่ช่วยส่งเสริม เช่น การเลือกตั้งสภานักเรียน การอภิปราย และโครงการพัฒนาผู้เรียน การบูรณาการหลักการประชาธิปไตยในหลักสูตรและการฝึกปฏิบัติจริงเป็นแนวทางสำคัญ ควรมีการติดตามและประเมินผลอย่างต่อเนื่อง


         3) แนวทางการส่งเสริมประชาธิปไตยควรมุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของนักเรียน พัฒนาหลักสูตรที่สอดแทรกความรู้ ส่งเสริมบทบาทของชุมชนและครู หากทุกภาคส่วนร่วมมือกัน ก็จะช่วยพัฒนาเยาวชนให้เป็นพลเมืองที่มีคุณภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ศิลาบุตร บ., & เครือแสง ไ. (2025). แนวทางการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียนของเทศบาลนครนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 9(3), 1–14. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/aa-0001
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. (2544). ประวัติการเมืองไทย 2475 – 2550. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.

ปริญญา ประจง. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเพื่อเสริมสร้างพฤติกรรมประชาธิปไตย สำหรับกรรมการสภานักเรียนของโรงเรียนประถมศึกษา. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแกน. 13 (1), 86-93.

พิเชษฐ์ ใจปวน. (2561). กลยุทธ์การดำเนินงานส่งเสริมประชาธิปไตยสู่การเป็นโรงเรียนต้นแบบสภานักเรียนของโรงเรียนวชิรป่าซาง จังหวัดลำพูน. วารสารศึกษาศาสตร์. 29 (2), 142-157.

ภัทราวุธ ภาวะโสภณและขจรศักดิ์ รุ่นประพันธ์. (2560). การศึกษาวิถีชีวิตประชาธิปไตยในโรงเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในจังหวัดพิษณุโลก. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 19 (1), 277-283.

ภาวินี รอดประเสริฐ และวราวุธ บุญศรี. (2561). ประชาธิปไตยชุมชน: กระบวนการขับเคลื่อนสังคม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 37 (2), 166-173.

รณชัย โตสมภาค. (2560). ประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.

วชิระ เสระทอง และเพ็ญณี แนรอท. (2562). การพัฒนาประชาธิปไตยสำหรับเยาวชนในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ขอนแก่น: วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุจิตรา (อ่อนค้อม) รณรื่น. (2540). ปรัชญาเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ทิพย์วิสุทธิ์.