แนวทางการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล ของวิทยาลัยเทคนิคสารภี อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
วิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาสภาพการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลของวิทยาลัยเทคนิคสารภี 2)หาแนวทางทางการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลของวิทยาลัยเทคนิคสารภี อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ วิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 25 รูป/คน ประกอบด้วย ผู้บริหาร ครูผู้รับผิดชอบงาน และกลุ่มทดลอง ด้วยเทคนิคเดลฟาย จำนวน 21 คน 1) ผู้บริหารของวิทยาลัยเทคนิคสารภี 2) ผู้บริหาร คณะครู 3) อาจารย์มหาวิทยาลัย โดยเป็นการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ไม่มีโครงสร้าง และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลเป็นการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1) สภาพการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของวิทยาลัยเทคนิคสารภี อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ พบว่า การส่งเสริมและพัฒนานักเรียนไม่ทั่วถึง ขาดแผนหรือโครงการจัดกิจกรรมเพื่อการส่งเสริมและพัฒนาพฤติกรรมนักเรีย และส่งเสริมวินัยเชิงบวกไม่ต่อเนื่อง ขาดโครงการการจัดกิจกรรมโฮมรูม ผู้ปกครองขาดการมีส่วนร่วมในการจัดกิจกรรมต่าง ๆ
2) แนวการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลของวิทยาลัยเทคนิคสารภี อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ พบว่า นักเรียนกลุ่มมีปัญหา ควรมีการจัดกิจกรรมโฮมรูม ประชุมผู้ปกครอง จัดกิจกรรมช่วยเสริมสร้างทักษะการดำรงชีวิต และพัฒนานักเรียนตามสาขาวิชา การสอนซ่อมเสริมที่เน้นการพัฒนานักเรียนให้เป็นคนดี มีคุณธรรม จริยธรรม และค่านิยมอันพึงประสงค์ อาศัยกิจกรรมสร้างสรรค์และสร้างภูมิคุ้มกันให้กับนักเรียน นำระบบการใช้คลาวด์คอมพิวเตอร์ใปใช้ในการบริหารจัดการดูแลนักเรียน และผู้ปกครองในการจัดกิจกรรมที่เหมาะสมกิจกรรมต่าง ๆ ในรูปแบบออนไลน์ ผ่านอุปกรณ์ สื่อสารพกพา มีระบบการบันทึกและสรุปผลแต่ละครั้ง สารสนเทศและการส่งรายงานผลการจัดกิจกรรมให้กับผู้เกี่ยวข้องทราบ โดยผ่านแอพพลิเคชั่น
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชัยวัฒน์ ดาวเรือง. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพความสัมพันธ์เพื่อการพัฒนาสู่การเป็นผู้แทนยา ที่มีศักยภาพสูงในเขตเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก. Journal of Roi Kaensarn Academi. 6(9)
จักรพงษ์ ตระการไทยและคณะ. (2564). การดำเนินการงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษายุคดิจิทัล. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต. 21(1)
จักรภพ เนวะมาตย์. (2559). การพัฒนารูปแบบการบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือผู้เรียนของวิทยาลัยเทคนิคตาก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยาลัยเทคนิคตาก.
ธิตินัดดา สิงห์แก้ว. (2562). การพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยใช้วงจร PDCA : กรณีศึกษา โรงเรียนวัดป่าตึงห้วยยาบ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน. วิทยานิพนธ์หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
บุญชม ศรีสะอาด และคณะ. (2553). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กาฬสินธุ์ :ประสานการพิมพ์.
แพรพลอย พัฒนะแสง. (2565). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโดยใช้เทคโนโลยี ดิจิทัลในสถานศึกษา สังกัดส านักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา นครราชสีมา เขต 3. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
รัชติกร รามัญกิจ. (2565). แนวทางการพัฒนาการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลของสถานศึกษาในสหวิทยาเขตสตาร์บุษ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี-ตราด. หลักสูตรปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต แขนงวิชาบริหารการศึกษา สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
วินัย จันทรานาค. (2558). นวทางการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของวิทยาลัยการอาชีพจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่. หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา.มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่
วิไล รัตนทิพย์ และ ชัยยุทธ ศิริสุทธ. (2562). กลยุทธ์การบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(4), 716-719.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพมฟหานคร : สำนักพิมพ์พริกหวานกราฟฟิค จำกัด