การบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพสู่การพัฒนา การเรียนรู้อย่างมีความสุขของโรงเรียนสหวิทยาเขตดอยกองมู จังหวัดแม่ฮ่องสอน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพสู่การพัฒนาการเรียนรู้อย่างมีความสุขของโรงเรียนสหวิทยาเขตดอยกองมู จังหวัดแม่ฮ่องสอน และ2)แนวทางพัฒนา การบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพสู่การพัฒนาการเรียนรู้อย่างมีความสุขของโรงเรียนสหวิทยาเขตดอยกองมู จังหวัดแม่ฮ่องสอน รูปแบบการวิจัยผสานวิธี กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและข้าราชการครู ปีการศึกษา 2567 จำนวน 144 คน และผู้ทรงคุณวุฒิในการสัมภาษณ์ เลือกแบบเจาะจง จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบสอบถาม ค่าความเชื่อมั่น 0.96 และแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1) การบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพสู่การพัฒนาการเรียนรู้อย่างมีความสุขของโรงเรียนสหวิทยาเขตดอยกองมู จังหวัดแม่ฮ่องสอน พบว่า ด้านการสร้างวัฒนธรรมความร่วมมือ ด้านการเรียนรู้และการพัฒนาวิชาชีพ ด้านการมีภาวะผู้นำเชิงสนับสนุนและภาวะผู้นำร่วม และด้านการมีค่านิยมและวิสัยทัศน์ร่วมกัน โดยรวมอยู่ในระดับมาก ตามลำดับ
2) แนวทางพัฒนาการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพสู่การพัฒนาการเรียนรู้อย่างมีความสุขของโรงเรียนสหวิทยาเขตดอยกองมู จังหวัดแม่ฮ่องสอน พบว่า 1) การสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่เปิดโอกาสให้บุคลากรมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ ส่งเสริมภาวะผู้นำร่วม โดยการมอบหมายงานและความรับผิดชอบให้กับทีมงานตามความสามารถ และพัฒนาทักษะการบริหารเชิงสร้างสรรค์ผ่านการอบรมและการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างผู้นำในองค์กร 2) ส่งเสริมการจัดการเรียนการสอนที่ยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง พัฒนาเทคนิคการสอนที่หลากหลายและเหมาะสมกับศักยภาพของผู้เรียน รวมถึงสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ผ่านสื่อ นวัตกรรม และกิจกรรมที่ส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์และการแก้ปัญหา 3) ส่งเสริมการพัฒนาทักษะด้านการสอนที่สร้างแรงบันดาลใจ ใช้เทคนิคการสอนที่หลากหลายและสนุกสนาน รวมถึงสร้างบรรยากาศในห้องเรียนที่เอื้อต่อการเรียนรู้แบบเชิงบวก นอกจากนี้ ควรพัฒนาครูให้มีทักษะการโค้ชชิ่งและการเป็นที่ปรึกษา เพื่อกระตุ้นให้ผู้เรียนมีความกระตือรือร้นและสนุกกับการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง และ 4) มุ่งเน้นการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ทั้งภายในและภายนอกห้องเรียน รวมถึงสร้างเครือข่ายความร่วมมือกับชุมชนและหน่วยงานภายนอกเพื่อเพิ่มโอกาสในการเรียนรู้ที่หลากหลายและสอดคล้องกับบริบทของผู้เรียน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). คู่มือการอบรมการขับเคลื่อนกระบวนการ PLC (Professional Learning Community) “ชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพ” สู่สถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานพัฒนาข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
กัลยา ชนะภัย. (2562). การพัฒนารูปแบบชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพเพื่อพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้สำหรับนักศึกษาครู. วารสารวิชาการหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราช
ภัฏสกลนคร, 31(1), 11–13.
เกศริน ศรีวิลัย. (2568). การบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพสู่การพัฒนาการเรียนรู้อย่างมีความสุขของโรงเรียนสหวิทยาเขตดอยกองมู จังหวัดแม่ฮ่องสอน, มหาวิทยาลัยนอร์ท-
เชียงใหม่.
กรองกาญจน์ นาแพร่. (2556). การเป็นชุมชนการเรียนรู้เชิงวิชาชีพที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการโรงเรียนประถมศึกษาของรัฐ จังหวัดสมุทรสาคร. วารสารวิจัย
มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง, 5(1), 81–96.
กิ่งกาญจน์ สุขสำราญ. (2565). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในกลุ่มอำเภอปลวกแดง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1. การค้นคว้าอิสระ
ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเกริก.
กุลชนกนันท์ ธนโชติกิจเกื้อกูล. (2564). รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพยุคดิจิทัล
ในโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 11(1), 103–118.
กุลนาถ สิทธิกูล, ธีรพจน์ แนบเนียน, & สาธร ทรัพย์รวงทอง. (2566). แนวทางการบริหารชุมชน
แห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา
นครสวรรค์ เขต 1. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏ
สกลนคร, 11(43), 266–275.
จิตลดา หนูดอนทราย. (2562). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อชุมชนแห่งการ
เรียนรู้เชิงวิชาชีพของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต
[ออนไลน์]. หล่งข้อมูล : http://www.edu.nu.ac.th/th/news/docs/download/
_10_26_12_04_53.pdf [12 ธันวาคม 2565].
ทิศนา แขมมณี. (2562). รวมบทความทางวิชาการ กลยุทธ์การยกระดับคุณภาพโรงเรียน ครู หลักสูตรและการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ.
ธนพล วงศ์ฉลาด. (2564). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษาโดยประยุกต์ใช้แนวคิดชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพ สังกัดสำนักงานเขต
พื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และ
สังคมศาสตร์), 15(1), 8–14.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
พีระ รวดเร็ว. (2565). การพัฒนารูปแบบชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อส่งเสริมการจัดการ
เรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานของครูระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์
อิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 4(2), 1–18. https://so01.tci-
thaijo.org/index.php/ejes/article/view/256306
วันทนา สมภักดี. (2563). การพัฒนารูปแบบการนิเทศเพื่อสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพครู
โรงเรียนในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการ
บริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิจารณ์ พานิช. (2560). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์.
วศินี รุ่งเรือง. (2562). รูปแบบการพัฒนาครูโดยใช้การพัฒนาบทเรียนร่วมกันผ่านชุมชนแห่งการ
เรียนรู้เชิงวิชาชีพที่ส่งเสริมศิลปะการสอนของครู. ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สิทธิชัย สุขสมกลิ่น, บุญเชิด ชำนิศาสตร์, & พระมหาญาณวัฒน์ ฐตวฑฺฒโน. (2565). การบริหาร
จัดการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพตามหลักกัลยาณมิตรของครู สังกัดสำนักงานเขต
พื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์, 9(1),
–315.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาแม่ฮ่องสอน. (2567). รายงานแผนปฏิบัติราชการประจำปี
งบประมาณ 2567. แม่ฮ่องสอน: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาแม่ฮ่องสอน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.
–2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิก.
DuFour, R., DuFour, R., Eaker, R., & Many, T. (2010). Learning by doing: A handbook
for professional learning communities at work (2nd ed.). Bloomington, IN:
Solution Tree.
Hasson, R., Tamir, M., & Halperin, E. (2018). Are liberals and conservatives equally
motivated to feel empathy toward others? Personality and Social
Psychology Bulletin, 44(10), 1449–1459.
Hord, S. M., Roussin, J. L., & Sommers, W. A. (2010). Guiding professional learning
communities: Inspiration, challenge, surprise, and meaning. Thousand Oaks,
CA: Corwin Press.
