นวัตกรรมการบริหารงานทรัพยากรมนุษย์ของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐ ในทศวรรษหน้า
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทนำ: การเปลี่ยนแปลงของสังคมที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว การบริหารทรัพยากรมนุษย์ของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐต้องปรับเปลี่ยนด้วยเช่นกัน การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบนวัตกรรมการบริหารงานทรัพยากรมนุษย์ของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐในทศวรรษหน้า ระเบียบวิธีวิจัย: ใช้รูปแบบการวิจัยอนาคตแบบอีดีเอฟอาร์ (EDFR: Ethnographic Delphi Future Research) มีวิธีการ กระบวนการ และระเบียบวิธีในการศึกษาแนวโน้มที่เป็นไปได้ในอนาคต เครื่องมือที่ใช้ใน EDFR รอบที่ 1 ศึกษาเอกสารและสัมภาษณ์เชิงลึกผู้เชี่ยวชาญ 17 คน รอบที่ 2 ใช้แบบสอบถามที่พัฒนาจากรอบที่ 1 กับผู้เชี่ยวชาญชุดเดิม เป็นแบบสอบถามปลายปิดชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับของลิเคิร์ท เพื่อหาฉันทามติ การเลือกกลุ่มผู้เชี่ยวชาญเป็นแบบเฉพาะเจาะจง สถิติที่ใช้ ค่ามัธยฐาน ค่าฐานนิยม และค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ ผลการวิจัยพบว่า: มีฉันทามติในรอบที่ 2 นวัตกรรมการบริหารงานทรัพยากรมนุษย์ของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐในทศวรรษหน้าที่เป็นไปได้ คือการบริหารจัดการคนเก่ง การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์บนพื้นฐานของทักษะ การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ผ่านการตั้งเป้าหมายและการวัดผลสำเร็จ การบริหารที่ให้ความสำคัญกับกระบวนการสรรหาทรัพยากรมนุษย์ที่หลากหลาย การบริหารทรัพยากรมนุษย์แบบเครือข่าย การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์แบบโปรเจคเบส การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ในรูปแบบกิ๊กเวิคร์เกอรขึ้นกับความพึงพอใจของผู้จ้างงานและผู้ทำงาน สรุป:การนำไปใช้จะขึ้นกับการตัดสินใจของผู้นำและบริบทของแต่ละสถาบัน
Article Details
References
Srisaan.,V. (2016). State-Regulated Universities: Innovation in University Management in Thailand. Academic Papers
Klinwichit., S. (2016). Human Resource Management for the Role of Autonomous University: A Case Study of Burapha University. Burapha Journal of Medicine, 2(2), 22-40.
Khamsopa., Th, Sathapornwachana., S, and Wichitphatcharaporn., W. (2017). The Development of Human Resoure Management Strategy for Autonomous University. Journal of MCU Social Science Review, 6(2-05), 249–266.
Wessayasirin., S. and Vanitsuppavong., P. (2019). Organizational Administration Strategy throughCommunication Base for Administrators of Rajabhat University in Southern Regional Area. Journal of Education, Prince of Songkla University, Pattani Campus, 30(3), 160-170.
Adobor, H. (2004). Selecting management talent for joint ventures: A suggested framework. Human Resource Management Review, 14(2), 161-178.
al Dalahmeh, M. (2020). Talent Management: A Systematic Review. Oradea Journal of Business and Economics, 5, 115–123. https://doi.org/10.47535/1991ojbe102
Andres Troian, T., GORI, R., Lacerda, D., Gauss, L., & WEBER, J. (2022). OKRs as a results-focused management model: A systematic literature review. https://doi.org/10.14488/IJCIEOM2022_FULL_0020_37589
Bredin, K. (2006). Human Resource Management in Project-Based Organizations: Challenges and Changes.
Channuwong, S. (2008). Human resource management of the private and public universities in Bangkok Metropolitan Areas. Journal of Association of Private Higher Education Institutions of Thailand, 14(2), 176-191.
Jongrak, W. and Yavirach, N. (2016). Human Resource Management Process to INDONESIA Coal Industrial Efficiency Administration. Journal of Humanities and Social Science Valaya Alongkorn, 11(1), 113-121.
Poolpatarachewin, C. (2003). Ethnographic Delphi Future Research (EDFR). Journal of Education Studies, 32(1), 20-39.
Phempilalai, N. (2020). Personnel Management in the Next Decade: Case Study of Autonomous University. Mahachula Academic Journal, 7(2), 132-148.
Feng, A. and Valero, A. (2019). CEP Discussion Paper No 1594 Revised October 2019 (Replaced January 2019 version) Skill Based Management: Evidence from Manufacturing Firms. Center for economic performance, London
Grzesiuk, K. (2017). Network-driven approach to human resources management. 5. https://doi.org/10.29015/ceejme.648
Jotabá, M. N., Fernandes, C. I., Gunkel, M., & Kraus, S. (2022). Innovation and human resource management: A systematic literature review. European Journal of Innovation Management, 25(6), 1–18. https://doi.org/10.1108/EJIM-07-2021-0330
Laurence, C. and Will, M. (2012). Build, Borrow, Or Buy: Solving the Growth Dilemma. Harvard Business Press, Business & Economics - 244 pages.
Richman, N. (2015). Human Resource Management and Human Resource Development: Evolution and Contributions. Creighton Journal of Interdisciplinary Leadership, 1(2), 120. https://doi.org/10.17062/cjil.v1i2.19
Roy, G., & Shrivastava, A. (2020). Future of Gig Economy: Opportunities and Challenges. 9, 14–25.
Jotabá, M. N., Fernandes, C. I., Gunkel, M., & Kraus, S. (2022). Innovation and human resource management: A systematic literature review. European Journal of Innovation Management, 25(6), 1–18. https://doi.org/10.1108/EJIM-07-2021-0330
Kalimullin, A. M., Yungblud, V. T., & Khodyreva, E. A. (2016). Characteristic Features of Innovation Project Management Aimed at University Human Resource Development. International Journal of Environmental and Science Education, 11(9), 2237–2253.
Taylor, F. W. (2004). The Principles of Scientific Management. https://www.gutenberg.org/ebooks/6435
Zang, S., & Ye, M. (2015). Human Resource Management in the Era of Big Data. Journal of Human Resource and Sustainability Studies, 3(1), Article 1. https://doi.org/10.4236/jhrss.2015.31006
Vasileva, E. 2018. Application of the Pest Analysis for Strategic Planning of Regional Development. 49th International Scientific Conference Quantitative and Qualitative Analysis in Economics, Economic Faculty in Nis, 223-229.
Waller, R., Lemoine, P., Mense, E., Garretson, C., & Richardson, M. (2019). Global Higher Education in a VUCA World: Concerns and Projections. Journal of Education and Development, 3, 73. https://doi.org/10.20849/jed.v3i2.613
Yuksel, I. 2012. “Developing a Multi-Criteria Decision-Making Model for PESTEL Analysis.” International Journal of Business and Management, 7(24), 52-66.