การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในการปฏิบัติหน้าที่ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสาธง อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช

ผู้แต่ง

  • โสมจิราวดี จำปาสิทธิ์ มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมาโศกราช
  • กันตภณ หนูทองแก้ว มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมาโศกราช
  • เดชชาติ ตรีทรัพย์ มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมาโศกราช
  • พระณัฐพงษ์ ญาณเมธี (ไกรเทพ) มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมาโศกราช
  • พระณัฐพงษ์ สิริสุวณฺโณ (จันทร์โร) มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีธรรมาโศกราช

คำสำคัญ:

การประยุกต์, หลักพรหมวิหาร, ผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบล, จังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

          บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา เปรียบเทียบ การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 และ เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางส่งเสริมการประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในการปฏิบัติหน้าที่ ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสาธง อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช การวิจัยครั้งนี้ ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 341 ครัวเรือน วิธีการสุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีการสุ่มอย่างมีระบบ (Systematic random sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม ตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือ ได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาคเท่ากับ .961 วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในการปฏิบัติหน้าที่ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสาธง ในภาพรวม อยู่ในระดับมาก ( =3.58) ส่วนด้านเมตตา (ความรัก) อยู่ในระดับมากที่สุด ( =3.97) 2) ผลการเปรียบเทียบ การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพและรายได้ต่อเดือน ไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และ 3) แนวทางการประยุกต์ใช้ หลักพรหมวิหาร 4 ในภาพรวม อยู่ในระดับมาก ( =3.59) คือการบริหารให้เกิด ความสามัคคีระหว่างผู้บริหารและประชาชนเพื่อให้เกิดความคุ้นเคยดังญาติเมื่อมีปัญหาและให้คำปรึกษาและช่วยแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นกับประชาชนเพื่อให้เกิดการพัฒนาที่ดีและปฏิบัติต่อประชาชนทุกคนอย่างเท่าเทียมกันวางตนเป็นนกลางไม่เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเพื่อความไว้วางใจในการปฏิบัติงานร่วมกัน 

References

กิจจา บานชื่น. (2559). หลักการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ปริ้นจำกัด.

โกวิทย์ พวงงาม. (2537). การปกครองท้องถิ่นไทย. กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.

ณภัคธิดา ทองมี. (2559). “ภาวะผู้นำตามหลักพรหมวิหารธรรมของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลหนองปลิง อำเภอเมือง จังหวัดนครสวรรค์”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

พระครูปลัดชัยวัฒน์ สมาหิโต (พรหมวงศ์). (2557). “การพัฒนาชุมชนตามหลักพรหมวิหาร 4 ของสำนักงานเขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร (การพัฒนาสังคม)”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูพินิจรัตนากร (อนุสรณ์ฐานทตฺโต). (2556). “การประยุกต์ใช้พรหมวิหารธรรมในการสร้างสันติสุขในอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระจักรพงษ์ พลวโร (มงคลชัยฤกษ์). (2559). “การบริหารงานตามหลักพรหมวิหารธรรมของผู้บริหารเทศบาลตำบลบ้านค่ายอำเภอบ้านค่าย จังหวัดระยอง”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระเทพโสภณ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2557). การปรับใช้หลักพุทธจริยธรรมเพื่อพัฒนาผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็กให้การทำงานมีประสิทธิภาพ. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาบุญเรียน ปภงฺกโร (พิลาพันธ์). (2556). วิเคราะห์แนวความคิดเรื่องเมตตาในพุทธปรัชญาเถรวาท. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาปรัชญา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาประยุทธญาณเมธี (วาชัยญะ). (2559). “การบริหารงานตามหลักพรหมวิหารธรรมของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบล ในอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ”. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาสุทธิชัย ฐิตชโย (ถาวรศิล). (2556). การนำหลักธรรมพรหมวิหาร 4 ไปใช้ในการบริหารงานของผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม อำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต.สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2559). พฤติกรรมนักบริหาร. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระสราวุธสุขิโต (ปัดจะมะ). (2558). “การประยุกต์ใช้หลักธรรมพรหมวิหาร 4 ในการบริหารงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลสะอาดสมบูรณ์ อำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด”. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์การปกครอง. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

พุทธศาสนสุภาษิต. (2537). พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม 1. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2545). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญพัฒน์.

วรเดช จันทร์ศรี. (2527). ทฤษฎีการนํานโยบายสาธารณไปปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: หนังสือในโครงการตําราสมาคมนักวิจัย.

ส่งศรี ชมภูวงศ์. (2559). สถิติสำหรับการวิจัย. นครศรีธรรมราช: ฝ่ายเอกสารและตำรา สำนักส่งเสริมวิชาการ วิทยาลัยครูนครศรีธรรมราช.

องค์การบริหารส่วนตำบลเสาธง. (2558). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์การบริหารส่วนตำบลเสาธง (2558-2562). นครศรีธรรมราช: องค์การบริหารส่วนตำบลเสาธง.

Likert Rensis. (1967). “The Method of Constructing and Attitude Scale” In Reading in Fishbeic M (Ed.) Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

04/02/2020

How to Cite

จำปาสิทธิ์ โ., หนูทองแก้ว ก. ., ตรีทรัพย์ เ. ., ญาณเมธี (ไกรเทพ) พ. ., & สิริสุวณฺโณ (จันทร์โร) พ. . (2020). การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในการปฏิบัติหน้าที่ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสาธง อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(1), 85–101. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/237434

ฉบับ

บท

บทความวิจัย