STRATEGIES FOR SPIRITUAL TOURISM MANAGEMENTAFFECTING DECISIONS FOR TRAVELING WAT RAI KHING, NAKHON PATHOM PROVINCE

Authors

  • Phrakhrupalad Prawit Warathummo

Abstract

The purposes of this research were; 1) to study the strategies for spiritual tourism management of people for traveling Wat Rai Khing, Nakhon Pathom Province, 2) to study the decision making of people for traveling Wat Rai Khing, Nakhon Pathom Province, 4) to study the strategies for spiritual tourism management affecting decisions for traveling Wat Rai Khing, Nakhon Pathom Province. Samples used in this research were 400 persons as sample size determination by Taro Yamane's calculation. Questionnaires forms were used as research tools, while statistics used were percentage, mean, standard deviation and multiple regression. 

            The results revealed that;

  1. the strategies for spiritual tourism management of people for traveling Wat Rai Khing, Nakhon Pathom Province were overall in high level of opinion. For consideration in each aspect, it was found that in aspect of access to tourist attraction, activities, attractions and facilities were in high level of opinion, respectively.
  2. The decision making of people for traveling Wat Rai Khing, Nakhon Pathom Province was overall in high level. The highest mean was in aspect of having good impression for traveling Wat Rai Khing and will revisit, while the next was traveling of Wat Rai Khing made visitors be happy and responded them with belief in sacred things.

3. the strategies for spiritual tourism management affecting decisions for traveling Wat Rai Khing, Nakhon Pathom Province found that in aspect of attractive things and facilities affecting decisions for traveling Wat Rai Khing, whereas in aspect of access to the tourist attraction and in aspect of activities did not effect to decisions for traveling Wat Rai Khing, Nakhon Pathom Province.

References

กรมการท่องเที่ยว. (2560). คู่มือการประเมินมาตรฐานคุณภาพแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

กรองแก้ว ตาลเจริญ. (2562). ท่องเที่ยวอาสาร่วมกันพัฒนาจังหวัดนครปฐม. เรียกใช้เมื่อ 15 สิงหาคม 2562 จาก https://www.jitarsabank.com/job/detail/4947

กิตติศักดิ์ กลิ่นหมื่นไวย. (2558). แนวทางการจัดการท่องเที่ยวชุมชนลำปางหลวง อำเภอเกาะคา จังหวัดลำปาง. ลำปาง : วิทยาลัยอินเตอร์เทคลำปาง.

ยุทธการ ไวยอาภา และคณะ. (2556). การจัดการทรัพยากรทางวัฒนธรรมเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่ : คณะพัฒนาการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

รสิมา อังกูร. (2554). ความพร้อมของวัดในเขตกรุงเทพมหานครเกี่ยวกับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาโดยผ่านการนำชมศิลปวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วีระศักดิ์ โควสุรัตน์. (2562). รายได้ท่องเที่ยวไทย สูงเป็นอันดับ 4 ของโลก. เรียกใช้เมื่อ 11 กรกฎาคม 2562 จาก https://www.bltbangkok.com/News/

สุวีร์ณัสญ์ โสภณศิริ. (2554). การวิเคราะห์พฤติกรรมนักท่องเที่ยว: ก้าวแรกสู่การเป็นผู้บริหารธุรกิจ ท่องเที่ยวอย่างมืออาชีพ. กรุงเทพมหานคร : อินทนิล.

อริศรา ห้องทรัพย์ และกุลพิชญ์ โภไคยอุดม. (2558). แนวทางพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพแหล่งน้ำพุร้อน ในภูมิภาคทางตอนเหนือของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร : คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

โอริสา เชี่ยวเกษม. (2558). การจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในชุมชนไตลื้อ ตำบลบ้านถิ่น อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาไทยศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

Yamane, T. (1973). Statistic : An Introductory Analysis. 3rd ed. New York : Harper and Row.

Downloads

Published

2020-06-25

How to Cite

Warathummo, P. P. . (2020). STRATEGIES FOR SPIRITUAL TOURISM MANAGEMENTAFFECTING DECISIONS FOR TRAVELING WAT RAI KHING, NAKHON PATHOM PROVINCE. Journal of Buddhist Anthropology, 5(6), 389–404. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/240589

Issue

Section

Research Articles