CONFLICT MANAGEMENT EFFECTIVENESS AND CONFLICT MANAGEMENT GUIDELINES TO ENHANCE THE EFFECTIVENESS OF THE EDUCATIONAL INSTITUTIONS UNDER NAKHON SI THAMMARAT PROVINCIAL OFFICE OF THE NON-FORMAL AND INFORMAL EDUCATION
Keywords:
Conflict Management,, The Effectiveness of Educational Institutions, Conflict Management Guidelines to Enhance the Effectiveness of Educational Institutions, Non-Formal and Informal EducationAbstract
This research article aimed to study 1) the conflict management 2) the effectiveness and 3) Conflict management guidelines to enhance the effectiveness of educational institutions under Nakhon Si Thammarat Provincial Office of the Non - Formal and Informal Education.This research had 2 steps: 1) Studying the state of the conflict from a sample group of 186 persons who were school directors and teachers.The research instrument used is a rating-scaled questionnaire by proportionate stratified random sampling method with the reliability of .90.The data were analyzed by percentage, mean, standard deviation. 2) Conflict management guidelines to enhance the effectiveness of educational institutions. There were 5 specialist informants recruited by purposive sampling that were specialists in educational administration holding master degree and higher and experience school administration.The research instrument was structured interview.The data was analyzed by content analysis. The research results were as follows : 1) Conflict management of educational institutions. Overall is at a high level ( = 3.66, S.D = 0.82). Sort the average value from highest to lowest as follows : Collaborating (
= 4.05, S.D = 0.67) Compromising (
= 4.00, S.D = 0.68) Accommodating (
= 3.83, S.D = 0.80) Competition (
= 3.2, S.D = 1.01) and Avoiding (
= 3.15, S.D = 0.96). 2) The effectiveness of educational institutions. Overall is at the high level (
= 4.03, S.D = 0.54). 3) Conflict management guidelines to enhance the effectiveness of educational institutions comprise the following :Executives emphasize participation in problem solving. Try to fix the problem by holding the middle way.Encourage teachers to manage their education to meet their potential.Use positions and regulations to solve problems and Avoid expressing opinions which can lead to arguments.
References
ชนกพร มนัส. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารแบบมีส่วนร่วมกับประสิทธิผล ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยจังหวัดปทุมธานี. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
นันท์นภัส แช่มเงิน. (2559). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาในเขตอำเภอเมืองจังหวัดสมุทรปราการ. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
มยุรี สนิทกุล. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
วราภรณ์ เนาเพ็ชร. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการบริหารกับประสิทธิผลสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ศศิธิป รัตนอุดม. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราชเขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
ศิริญา น่วมตาล. (2557). การศึกษาสภาพและแนวทางการบริหารความขัดแย้งของหัวหน้าศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดพิษณุโลก . ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย. (2561). แนวทางการประกันคุณภาพภายในศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอ/เขต. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2540). ความขัดแย้ง : การบริหารเพื่อความสร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: ต้นอ้อแกรมมี่.
อาชิรญาณ์ เขียวชอุ่ม. (2557). การจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 4(3), 124-131.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: harper collins publishing.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Likert, R. (1691). New Patterns of Management. New York: McGraw-Hill.
