การบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564)
คำสำคัญ:
การบูรณาการ, พัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ, แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12บทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564) 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ 3) เสนอแนวทางการบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก (In - Depth Interview) การสนทนากลุ่ม (Focus Group) และการวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) ประกอบด้วย 3 กลุ่มคือ 1) กลุ่มผู้บริหารระดับสูง จำนวน 4 คน 2) กลุ่มผู้ปฏิบัติงาน จำนวน 6 คน และ3) กลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย จำนวน 20 คน ได้แก่ พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดระนอง, สาธารณสุขจังหวัดระนอง, พัฒนาการจังหวัด และท้องถิ่นจังหวัด, นักพัฒนาสังคม, สาธารณสุขอำเภอ, พัฒนากรอำเภอ, ปลัดเทศบาลตำบล, ปลัดองค์การบริหารส่วนตำบล, ผู้อำนวยการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล และอาสาสมัครพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ (อพม.), อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.), ผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุจำนวน 20 คน ผลการวิจัยพบว่า 1) เครือข่ายหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้อง ทั้ง 3 กระทรวงคือ กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กระทรวงมหาดไทย และกระทรวงสาธารณสุขมีทิศทางที่ชัดเจน การเตรียมความพร้อมของประชากรเพื่อผู้สูงอายุที่มีคุณภาพ โดยมีพฤติกรรมการใช้ชีวิต ไม่ระมัดระวังทำให้ส่งผลต่อสุขภาพ 2) ปัจจัยที่มีผลต่อการบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุพบว่า นโยบายภาครัฐที่ชัดเจน ความร่วมมือของเครือข่ายหน่วยงานภาครัฐ กิจกรรมนันทนาการสำหรับผู้สูงอายุ ส่งเสริมให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ยั่งยืน 3) แนวทางการบูรณาการสนับสนุนแผนงาน ส่งเสริมศักยภาพผู้สูงอายุให้มีคุณภาพชีวิตดีและยั่งยืน ควรร่วมกันระหว่าง ภาครัฐ โรงเรียนผู้สูงอายุ (บ้าน วัด โรงเรียน) และคลินิกผู้สูงอายุ
เอกสารอ้างอิง
กรมอนามัย. (2560). เอกประกอบการประชุมเชิงปฏิบัติการ:ยุทธศาสตร์การส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ การบูรณาการสู่ระบบพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ(พชอ.). นนทบุรี: สำนักงานบริหารยุทธศาสตร์สุขภาพดีวิถีชีวิตไทย สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข.
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงมนุษย์. (2561). ยุทธศาสตร์กรมกิจการผู้สูงอายุ 20 ปี พ.ศ. 2561- 2580. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สามลดา.
กิตติวงษ์ สาสวด. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดภาคตะวันออก. วารสารชุมชนวิจัย, 11(2), 21 - 38.
คณะกรรมการผู้สูงอายุแห่งชาติ. (2561). แผนผู้สูงอายุแห่งชาติฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2545 - 2564) ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2 พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สามลดา.
ชมพูนุท พรหมภักดิ์. (2556). การเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย (Aging society in Thailand). เรียกใช้เมื่อ 9 ตุลาคม 2561 จาก http://library.senate.go.th/ document/Ext6078/6078440_0002.PDF
ชายอายุ 49 ปี. (19 ตุลาคม 2561). การบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). (ปัทมา ยมศิริ, ผู้สัมภาษณ์)
ชายอายุ 53 ปี. (9 ตุลาคม 2561). การบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). (ปัทมา ยมศิริ, ผู้สัมภาษณ์)
พนิดา ภู่งามดี. (2561). การพัฒนาการบริการสาธารณะเพื่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในช่วงปี พ.ศ. 2560 - 2564. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 5(1), 168-183.
เพ็ญจันทร์ ประดับมุข - เชอร์เรอร์ และคณะ. (2557). โครงข่ายการคุ้มครองทางสังคม: การสร้างภูมิคุ้มกันภัยทางสังคมให้แก่ผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ บริษัท Golden time Printing จำกัด.
วรเวศม์ สุวรรณระดา และคณะ. (2553). ระบบการดูแลระยะยาวเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงเพื่อวัยสูงอายุ. ใน รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วราภรณ์ หล้าคำแก้ว. (2558). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการผู้สูงอายุไทยในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2560 - พ.ศ. 2569). ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
หญิงอายุ 52 ปี. (25 ตุลาคม 2561). การบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). (ปัทมา ยมศิริ, ผู้สัมภาษณ์)
หญิงอายุ 58 ปี. (29 พฤศจิกายน 2561). การบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). (ปัทมา ยมศิริ, ผู้สัมภาษณ์)
