MARKETING STRATEGIES FOR LAO KHRUNG WOVEN CLOTH PRODUCTS BY PARTICIPATION OF HOUSEWIFE GROUP OF PUNUMRON SUB-DISTRICT, DAN CHANG DISTRICT, SUPANBURI PROVINCE

Authors

  • Rachadaporn Boonruang Phranakhon Rajabhat University

Keywords:

Marketing Strategies, Lao Khrung Woven Cloth, Participation, Supanburi

Abstract

               The objectives of this research article were to study the Marketing Strategies for Lao Khrung woven cloth products by participation of housewife groups of Punumron sub-district, DanChang district, Supanburi province. This is     a qualitative research. The data were collected by an observation form and in-depth interviews. The twenty key informants consisted of; the housewife groups, entrepreneurs, and tourists. The data were analyzed by content analysis and triangulation technique. The results of the research revealed that the Punumron housewife groups brought the knowledge of ancient loom production process and pattern drawing from the Lao Khrung ancestors. The product strategy found that the cloth products have unique patterns and the customers perceived them as very colorful and eye catching Teen Jok cloth. The price strategy found that the prices were set by the community people. The premium strategy comes with unique pattern cloth aiming at the wealthy customers who endear ancient culture. The price is between 12,000 – 28,000 baht. The value for money strategy aims at middle income customers. The price is between 5,000 - 15,000 baht.   The low end price is also available between 800 - 1,500 baht. The distribution channels strategy were trade events and government suggested sites.   The promotional strategy suggests special discount during religious events at Punamron, advertising, public relation by exhibiting weaving technique and trade shows in collaboration with governmental organized events.

References

กัสมา กาซ้อน และคณะ. (2560). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีต่อผลตอบแทนจากยอดขายผลิตภัณฑ์ผ้ามัดย้อมของผู้ประกอบการร้านค้าในตำบลบ้านทุ่งโฮ้ง อำเภอเมือง จังหวัดแพร่. วารสารบัญชีปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 2(1), 75-88.

กิตติ์ธนัตถ์ ญาณพิสิษฐ์. (2556). ลวดลายผ้าทอร่วมสมัยภายใต้จินตนาการใหม่. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 5(2), 195-213.

จิรวดี โยยรัมย์. (2562). การพัฒนาระบบสารสนเทศด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อสนับสนุนและส่งเสริมการตลาดด้านการขายแบบเชิงรุกของผ้าไหมทอมือตำบลประทัดบุ อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์ ผ่านระบบเครือข่ายโซเซียลเน็ตเวิร์ค. ใน รายงานการวิจัยสำนักงาน. คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.).

ชาติรส การะเวก และคณะ. (2562). การพัฒนาและออกแบบชุดทำงานสตรีจากผ้าซิ่นตีนจก ลาวครั่ง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารวิชาการศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 10(2), 98-113.

ณัชชาภัทร เวียงแสง และคณะ. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ้าไหมของผู้บริโภคในเขตเทศบาลนครขอนแก่น. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 16(3), 133-142.

ทรงพล ต่วนเทศ. (2555). การศึกษาภูมิปัญญาการทอผ้าพื้นเมืองของคนไทยเชื่อสายลาวครั่ง ใน จังหวัดสุพรรณบุรี ชัยนาท และอุทัยธานี. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศิลปศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

นภวรรณ คณานุรักษ์. (2554). กลยุทธ์การตลาด. กรุงเทพมหานคร: ซีวีแอลการพิมพ์.

นิตยา โงกสูงเนิน และคณะ. (2560). กลยุทธ์ในการเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์ผ้าไหมมัดหมี่ด้วยการตลาดในกลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 6(2), 59-69.

เนตรชนก คงทน และคณะ. (2560). การสื่อสารการตลาดผ้าไท-ยวน และการออกแบบผลิตภัณฑ์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มและพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนเชิงสร้างสรรค์ อำเภอสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.

เนตรชนก คงทน และคณะ. (2561). การสื่อสารการตลาดผ้าไหมอารยธรรมขอม และการออกแบบผลิตภัณฑ์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มของชุมชน: กรณีศึกษากลุ่มทอผ้าไหมบ้านตะคร้อเหนือ อำเภอห้วยแถลง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารชุมชนวิจัย, 12(1), 56-72.

เปรมวดี ทศชา และรุ่งนภา กิตติลาภ. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการจัดการผลิตภัณฑ์ของกลุ่มผู้ทอผ้าไหมไทย อำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น. วารสารสถาบันวิจัยพิมลธรรม, 3(2), 197-208.

พยนต์ กาฬภักดี. (2555). เอกลักษณ์เฉพาะตัวของชาวลาวครั่ง. สุพรรณบุรี: พิพิธภัณฑ์ศูนย์วัฒนธรรมลาวครั่งบ้านบ่อกรุ.

พระครูวิสิฐสุวรรณคุณ. (28 มีนาคม 2559). กลยุทธ์การตลาดผลิตภัณฑ์ผ้าทอพื้นเมืองลาวครั่งแบบมีส่วนร่วม. (รัชฎาพร บุญเรือง, ผู้สัมภาษณ์)

วณิฎา ศิริวรสกุล และวัชรินทร์ อินทพรหม. (2560). การพัฒนาศูนย์การเรียนรู้ผ้าทอมือพื้นเมืองของคนไทยเชื้อสายลาวครั่งบ้านพุน้ำร้อนในจังหวัดสุพรรณบุรี. รังสิตสารสนเทศ, 23(1), 48-60.

วิทยา จารุพงศ์โสภณ. (2557). กลยุทธ์การบริหารแบรนด์. กรุงเทพมหานคร: แปลน สารา.

ศิริ ผาสุก. (2545). ผ้าไหมพื้นบ้าน. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

สืบชาติ อันทะไชย. (2556). การบริหารการตลาด. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

สุภัสรา บุญเรือง และคณะ. (2559). แนวทางการพัฒนาตลาดผ้าทอไทลื้อในเขตอาเภอเชียงคา จังหวัดพะเยา. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 2(2), 109-121.

อศิน รพีพัฒน์. (2527). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาชนบทในสภาพสังคมและวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์นโยบายสาธารณสุข มหาวิทยาลัยมหิดล.

Rosenbloom, B. (2004). Marketing channels: A management view (7th ed.). Canada: Thomson.

Downloads

Published

2021-04-26

How to Cite

Boonruang, R. (2021). MARKETING STRATEGIES FOR LAO KHRUNG WOVEN CLOTH PRODUCTS BY PARTICIPATION OF HOUSEWIFE GROUP OF PUNUMRON SUB-DISTRICT, DAN CHANG DISTRICT, SUPANBURI PROVINCE. Journal of Buddhist Anthropology, 6(4), 256–271. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/248519

Issue

Section

Research Articles