MODEL OF BUDDHIST BASED PUBLIC MIND PROMOTION OF PERSONNEL IN NATIONAL UNIVERSITIES
Keywords:
Public Mind, Model for Promoting Public Mind, Autonomous UniversityAbstract
The objectives of this article were to; 1) study the Buddhist public mind of the personnel, 2) develop a model for promoting the Buddhist public mind of the personnel, and 3) propose the model for promoting the Buddhist public mind of the personnel of autonomous universities. The mixed methods research was used in the study that including with quantitative research, qualitative research and quantitative research with sample groups of personnel in autonomous universities for all 384 persons. The simple random sampling of “Krejcie and Morgan” table by using the data was collected questionnaires. The data were analyzed by using statistics of percentage, mean, and standard deviation. The quality research data was collected by interviewing 10 experts and focus group discussion 10 persons. The data were analyzed by content analysis. The research found that: 1) The Buddhist public mind of the autonomous university personnel for overall opinions were at high levels in all 3 aspects. 2) The form development to promote the Buddhist public mind of the autonomous university personnel consists of 4 parts such as 2.1) the preface means environment, principle and objective 2.2) the system and processing management 2.3) procedure apply meaning structure, decision, assessment guideline and 2.4) the condition for success. 3) propose the model for promoting the Buddhist public mind of the personnel of autonomous universities consists of 3.1) the preface means environment, principle and objective 3.2) the system and processing management 3.3) procedure apply meaning structure, decision, assessment guideline and 3.4) the condition for success that depends on the context of the autonomous university personnel such as University readiness for organizing projects or activities to promote public consciousness, vision, policy and mission of the University that knowledge can be summarized according to the “SSRRP Model” for promoting the Buddhist public mind.
References
เจียมจิตต์ ไชยลังกา. (2554). การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณลักษณะที่พึงประสงค์ด้านจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาโรงเรียน ในสังกัดสานักงานเขต พื้นที่การศึกษาเชียงรายเขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
เทิดเกียรติ บรรจง. (2554). การศึกษากิจกรรมและจิตลักษณะที่ส่งผลต่อจิตสาธารณะของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดนครศรีธรรมราช. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายและการวางแผนสังคม. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
พรพรหม พรรคพวก. (2550). ปัจจัยบางประการที่ส่งผลต่อจิตสาธารณะของนักเรียนช่วงชั้นที่ 4 ในสหวิทยาเขตกรุงเทพตะวันออก กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและสถิติทางการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครนิทรวิโรฒ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2550). ธรรมนูญชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 80). กรุงเทพมหานคร: บริษัทพิมพ์สวยจำกัด.
พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา (ฉบับที่ 2) 2551. (2551). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 125 ตอนที่ 28 ก หน้าที่ 37-38 (5 กุมภาพันธ์ 2551).
มณฑลี เนื้อทอง. (2556). การหล่อหลอมจิตอาสาผ่านการอบรมขัดเกลาทางสังคมในครอบครัว. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิศัลย์ โฆษิตานนท์. (2550). การพัฒนาสำนึกสาธารณะของประชาชนในชุมชนเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
อมรรัตน์ เจริญชัย. (2550). การเสริมสร้างจิตสาธารณะ. วารสารการศึกษาทั่วไป, 7(30), 36-42.
อัญชลี ยิ่งรักพันธุ์. (2550). ผลการใช้สถานการณ์จำลองผสานกับเทคนิคการประเมินผลจากสภาพจริง เพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวัดผลการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อุทิศ การเพียร. (2558). การบริหารบุคลากรตามหลักพรหมวิหาร 4 ในทัศนะของบุคลากรตำแหน่งปฏิบัติการวิชาชีพและบริหารทั่วไป มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Best, J. W. (1970). Research in Education. (3 ed.). New jersey: Englewood Cliffs Pretice Hall.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale In Reading in Fishbeic, M (Ed.), Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.
