แนวทางการพัฒนาการสอนรายวิชาการอ่านการเขียนบทความ ทางพระพุทธศาสนาโดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้โครงงานเป็นฐาน แก่นักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยวิทยาเขตล้านนา
คำสำคัญ:
แนวทางการพัฒนาการสอน, การอ่านการเขียนบทความทางพระพุทธศาสนา, การจัดการเรียนรู้แบบใช้โครงงานเป็นฐาน, มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตล้านนาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาวิเคราะห์การจัดการเรียนการสอนโดยใช้โครงงานเป็นฐานเพื่อส่งเสริมทักษะการเรียนรู้ด้านคุณธรรมและจริยธรรมของนักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตล้านนา 2) ทดลองแนวทางการจัดการเรียนการสอนพระพุทธศาสนาโดยใช้โครงงานเป็นฐาน และ 3) เสนอแนวทางการจัดการเรียนการสอนพระพุทธศาสนาโดยรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐาน เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม โดยใช้แบบสอบถามและแบบประเมินโครงงาน กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 3 จำนวน 118 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยตารางแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ยร้อยละ อัตราส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า T - test และนำเสนอผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) ทักษะการเรียนรู้ด้านคุณธรรมและจริยธรรมทางพระพุทธศาสนาโดยใช้โครงงานเป็นฐาน มีค่าคะแนนเพิ่มสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 โดยมีปัจจัยจาก การทำงานที่เป็นระบบและมีความเข้าใจในสภาวะของปัญหาที่เกิดขึ้น และมีปัจจัยเสริม คือ การให้เวลาและความทุ่มเทศึกษาในประเด็นนั้น ๆ 2) ผลการทดลอง พบว่า นักศึกษามีคะแนนก่อนและหลังเรียนเพิ่มขึ้น เพราะมีขั้นตอนในการเรียนรู้ที่ชัดเจน สะท้อนความคิด และกระบวนการเรียนรู้ของตนอย่างมีประสิทธิภาพผ่านขั้นตอนที่ 1 ความท้าทายทางปัญญาและการบรรลุเป้าหมาย และขั้นตอนที่ 2 การค้นพบความจริง และ 3) แนวทางการจัดการเรียนการสอนพระพุทธศาสนาโดยใช้โครงงานเป็นฐาน จำแนกเป็นขั้นตอนตามเกณฑ์ได้ 6 ข้อ คือ 3.1) ความท้าทายทางปัญญาและการบรรลุเป้าหมาย 3.2) การค้นพบความจริง 3.3) ผลผลิตเพื่อสาธารณะ 3.4) ได้แสดงความร่วมมือ 3.5) การจัดการโครงงาน 3.6) ผลการทำงานแบบสะท้อนกลับ
เอกสารอ้างอิง
ดุษฎี โยเหลา และคณะ. (2557). การศึกษาการจัดการเรียนรู้แบบ PBL ที่ได้จากโครงการสร้างชุดความรู้เพื่อสร้างเสริมทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ของเด็กและเยาวชน: จากประสบการณ์ความสำเร็จของโรงเรียนไทย. กรุงเทพมหานคร: ทิพย์วิสุทธิ์.
ทิศนา แขมมณี. (2542). การจัดการเรียนการสอนโดยยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง โมเดลซิปปา (CIPPA Model). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2551). รูปแบบการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีรนันท์ ตานนท์. (2542). การพัฒนาทักษะการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยโครงงาน. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดร้อยเอ็ด.
ธีรพัฒน์ วงค์คุ้มสิน และ เฉลิมขวัญ สิงห์วี. (2563). การจัดการเรียนรู้แบบใช้โครงงานเป็นฐานเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ด้วยการนำตนเอง. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 46(1), 218-253.
ประทานพร อุ่นออ. (2556). การจัดการเรียนการสอน โดยใช้ Project Based Learning ในรายวิชาการเขียน โปรแกรม GUI สำหรับนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ. ใน รายงานการวิจัย. วิทยาลัยเทคโนโลยีไทย - ไต้หวัน (บีดีไอ).
พาสนา จุลรัตน์. (2561). การจัดการเรียนรู้สำหรับผู้เรียนในยุค Thailand 4.0. วารสารวิชาการ Veridian E - Journal, Silpakorn University, ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(2), 2363-2380.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2549). หลักสูตรคณะศึกษาศาสตร์. นครปฐม: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2559). หลักสูตรคณะศึกษาศาสตร์ สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ. นครปฐม: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยศรีปทุม. (2554). การจัดการเรียนการสอนแบบโครงงาน Project Based Learning. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ลัดดา ภู่เกียรติ. (2552). การสอนแบบโครงงานและการสอน แบบใช้วิจัยเป็นฐานงานที่ครูประถมทำได้. กรุงเทพมหานคร: สาฮะแอนด์ซันพริ้นติ้ง.
วัฒนา มัคคสมัน. (2551). การสอนแบบโครงการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2556). สนุกกับการเรียนในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธีสดศรี - สฤษดิ์วงศ์.
ศิริณา จิตต์จรัส และคณะ. (2560). แนวทางการจัดการศึกษาต่อเนื่องในสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย. วารสารวิชาการ Veridian E - Journal, Silpakorn University, ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(2), 313-331.
สมศักดิ์ ภู่วิภาดาวรรธน์. (2544). เทคนิคการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิชจำกัด.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2547). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิคจำกัด.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). การจัดการความรู้แบบโครงงาน. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุพรรณี เสนภักดี. (2553). การใช้วิธีการสอนแบบโครงงานเพื่อสร้างความคงทนในการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวัดตะกล่า กรุงเทพมหานคร. ใน สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
หน่วยศึกษานิเทศก์ สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แนวทางการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐาน. เรียกใช้เมื่อ 1 พฤษภาคม 2564 จาก https://www.krupatom.com/wp - content/uploads/2019/07/PJBL.pdf
อรรชนิดา หวานคง. (2559). การจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในศตวรรษที่ 21. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 7(2), 303-314.
Guilford, J. P. (1967). The Nature of Human Intelligence. In McGraw - Hill. Book Company.
Partnership for 21st Century Skills. (2007). Beyond the Three Rs: Voter Attitudes Toward 21st Century Skills. Tucson, AZ: Author. Retrieved May 1, 2021, from http://www.p21.org/storage/documents/21st_century_skills_ education_and_competitiveness_guide.pdf.
Partnership for 21st Century Skills. (2019). Framework for 21st Century Learning. Retrieved May 1, 2021, from from http://www.p21.org/about-us/p21-Framework
Raimes, A. (1983). Techniques in teaching writing. Oxford. Oxford University Press.
