การพัฒนารูปแบบผ้าทอเกาะยอเชิงสร้างสรรค์ : การพัฒนารูปแบบผ้าทอเกาะยอเพื่อการสร้างตราสินค้าและผลิตภัณฑ์ต้นแบบ

ผู้แต่ง

  • นวัทตกร อุมาศิลป์

คำสำคัญ:

พัฒนา, รูปแบบ, ผ้าทอเกาะยอ, สร้างสรรค์

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาลักษณะผืนผ้า ลวดลายผ้า พื้นผิวผ้าและรูปแบบผลิตภัณฑ์จากผ้าทอเกาะยอ เพื่อเป็นการพัฒนาผ้าทอเกาะยอในรูปลักษณ์ใหม่โดยการใช้แนวทางการพัฒนาที่ไม่กระทบต่อการทอผ้าแบบดั้งเดิม เนื่องจากผ้าทอเกาะยอเดิมมีลักษณะเป็นผ้าทอ ยกดอกและผืนผิวผ้าเรียบเสมอเหมือนผ้าทอทั่วไป งานวิจัยครั้งนี้ถือเป็นแนวทางการพัฒนารูปแบบผ้าทอและผลิตภัณฑ์ผ้าทอเกาะยอที่ผสมผสานกระบวนการวิจัยเชิงคุณภาพ ที่มาจากเนื้อหา วรรณกรรม บทความและการลงพื้นที่สัมภาษณ์กลุ่มประกอบการผ้าทอเกาะยอในมิติต่างๆ รวมกับกระบวนการคิดเชิงออกแบบ ผลการศึกษาพบว่าการพัฒนารูปแบบผ้าทอเกาะยอ เกิดรูปแบบลวดลายผ้าทอและพื้นผิวที่มีมิติจากการผสมผสานวัสดุเส้นด้ายต่างชนิด ต่างขนาดและเทคนิคการทอ โดยการทอใช้เส้นด้ายพุ่งเป็นเส้นด้ายแฟนซีทำให้ผ้าทอเกิดลวดลายที่เป็นอิสระและมีสีสันรวมทั้งมีผิวสัมผัสที่นูนขึ้น การใช้ด้ายพุ่งตีเกลียวผสมกับเส้นด้ายต่างขนาดทำให้ผ้าทอมีผิวสัมผัสนูนต่างระดับและการใช้เส้นด้ายพุ่งแบบใยฟูทำให้ผ้าทอมีลักษณะฟู การใช้เส้นด้ายพุ่งใยพิเศษทอผสมทำให้ผ้าทอมีความเงาและมีความด้านของผิวสัมผัส รวมทั้งมีลายยกดอกในผืนเดียวกัน ทั้งนี้ผู้วิจัยยังคงเส้นด้ายยืนและตะกอเก็บลายแบบดั้งเดิมเพื่อคงวิถีการทอผ้าเกาะยอแบบดั้งเดิม เพื่อไม่ให้กระทบต่อวิถีการทอผ้าแบบเดิมของกลุ่มประกอบการและเป็นต้นแบบผ้าทอและผลิตภัณฑ์เครื่องแต่งกายให้กับกลุ่มประกอบทอผ้า กลุ่มผ้าทอร่มไทร อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา

เอกสารอ้างอิง

กรมหม่อนไหม. (2555). ภูมิปัญญาผ้าไหมไทย. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
คณะกรรมการอำนวยการจัดงานเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2545). วัฒนธรรมพัฒนาการ
ทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญาจังหวัดสงขลา. กรุงเทพมหานคร : กรมศิลปากร
ดิสนีย์ สิงหวรเศรษฐ์. (2552). ออกแบบสิ่งทอ. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์โอเดียนสโตร์.
นวลแข ปาลิวนิช. (2542). ความรู้เรื่องผ้าและเส้นใยฉบับปรับปรุง. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ซีเอ็ดยูเคชั่น
สำนักงานเหล่ากาชาดจังหวัดสงขลา. (2547). ผ้าทอสองนที ผ้าเนื้อดี...ผ้าเกาะยอ. สงขลา : โรงพิมพ์เอสพริ้นท์
มหาวิทยาลัยศิลปากร. (2543). ผ้าทอพื้นเมืองในภาคใต้. ในโครงการพัฒนาผ้าพื้นเมืองในทุกจังหวัดประเทศ.
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2530). ผ้าไทย พัฒนาการทางอุตสาหกรรมและสังคม. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์อมรินทร์
พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2550). สารานุกรมผ้า เครื่องถักทอ. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์เมืองโบราณ.
ศิริพร สุระวิโรจน์. (2545). ผ้าทอเกาะยอกับภูมิปัญญาชาวสงขลา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ไทยวัฒนา
พานิช.
Syne Mitchell. (2015). Inventive Weaving on a Little Loom Discover the Full Potential of the
Rigid-Heddle Loom for Beginners and Beyond. North Adams : Storey Publishing.
Yasir Nawab, Syed Talha Ali Hamdani, Khubab Shaker Y. (2017). Structural Textile Design
Interlacing and Interlooping. Boca Raton : CRC Press.
ยมนา สินธุรัตน์. (28 ต.ค.2558). แนวทางการการพัฒนารูปแบบการทอผ้าเชิงสร้างสรรค์. (นวัทตกร อุมาศิลป์
, ผู้สัมภาษณ์)
สุวรรณี รักวิจิต. (30 ต.ค.2558). แนวทางการการพัฒนารูปแบบการทอผ้าเชิงสร้างสรรค์. (นวัทตกร อุมาศิลป์,
ผู้สัมภาษณ์)
ASCENTIAL WGSN. (2014). FASHION TREND 2015. 12 พฤศจิกายน 2557 จาก www.wgsn.com

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

12/29/2021

รูปแบบการอ้างอิง

อุมาศิลป์ น. . (2021). การพัฒนารูปแบบผ้าทอเกาะยอเชิงสร้างสรรค์ : การพัฒนารูปแบบผ้าทอเกาะยอเพื่อการสร้างตราสินค้าและผลิตภัณฑ์ต้นแบบ. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(12), 529–543. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/255269

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย